Highlights
Η σωματική αδράνεια αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου. Ενώ η υπερβολική άσκηση και η υπερβολική προπόνηση μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τα αποτελέσματα της θεραπείας και την ποιότητα ζωής, η τακτική μέτρια άσκηση/σωματική δραστηριότητα μπορεί να προσφέρει συστηματικά ευεργετικά αποτελέσματα όπως βελτιωμένη φυσιολογική λειτουργία, μειωμένο κίνδυνο Καρκίνος επίπτωση και υποτροπή και καλύτερη ποιότητα ζωής. Διαφορετικές μελέτες έχουν βρει ευεργετικές επιπτώσεις της τακτικής μέτριας σωματικής δραστηριότητας/άσκησης σε καρκίνους όπως ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του ενδομητρίου και ο καρκίνος του παχέος εντέρου/παχέος εντέρου. Με βάση τη γενετική ρύθμιση, μπορεί επίσης να χρειαστεί να βελτιστοποιήσει το είδος των ασκήσεων που πρέπει να κάνει, για να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη.
Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας έχει αποδειχθεί ως πρωταρχικός παράγοντας κινδύνου για μια ποικιλία ασθενειών που απειλούν τη ζωή, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνος. Τα τελευταία χρόνια, οι άνθρωποι άρχισαν να αναγνωρίζουν τη σημασία της σωματικής δραστηριότητας σε ασθενείς με καρκίνο και σε αυτούς που διατρέχουν κίνδυνο καρκίνου. Πριν εξετάσουμε τα επιστημονικά στοιχεία που προτείνουν το ίδιο, ας ανανεώσουμε πρώτα την κατανόησή μας για τους όρους - Φυσική δραστηριότητα, άσκηση και μεταβολικό ισοδύναμο της εργασίας (ΚΟΑ).
Άσκηση και σωματική δραστηριότητα
Οποιαδήποτε εθελοντική κίνηση των μυών που οδηγεί σε ενεργειακή δαπάνη μπορεί γενικά να ορίζεται ως σωματική δραστηριότητα. Σε αντίθεση με την άσκηση, η οποία είναι μια μορφή σωματικής άσκησης που αναφέρεται στις προγραμματισμένες, επαναλαμβανόμενες κινήσεις με σκοπό να παραμείνουμε υγιείς, η σωματική δραστηριότητα είναι ένας γενικότερος όρος που μπορεί ακόμη και να περιλαμβάνει τις γενικές καθημερινές δραστηριότητες της ζωής μας, όπως η εκτέλεση οικιακών εργασιών, η μεταφορά ή μια προγραμματισμένη δραστηριότητα όπως άσκηση ή αθλητισμός.
Μερικά παραδείγματα διαφορετικών τύπων ασκήσεων περιλαμβάνουν:
- Αεροβικές ασκήσεις
- Αντίσταση Ασκήσεις
Οι αερόβιες ασκήσεις πραγματοποιούνται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του οξυγόνου μέσω του αίματος και σχετίζονται με αυξημένο ρυθμό αναπνοής και καρδιακή αναπνοή. Μερικά παραδείγματα αεροβικών ασκήσεων περιλαμβάνουν γρήγορο περπάτημα, τζόκινγκ, ποδηλασία, κωπηλασία.
Οι ασκήσεις αντίστασης εκτελούνται για τη βελτίωση της μυϊκής δύναμης και της αντοχής. Οι δραστηριότητες αυτής της άσκησης αναγκάζουν τους μύες να συστέλλονται έναντι μιας εξωτερικής αντίστασης και γίνονται μέσω σωματικού βάρους (πρεσαρίσματα, καταλήψεις ποδιών κ.λπ.), ζώνες αντίστασης ή μηχανές, αλτήρες ή ελεύθερα βάρη.
Μερικές από τις ασκήσεις είναι ένας συνδυασμός και των δύο, όπως η ανάβαση στις σκάλες. Επίσης, ενώ ορισμένες ασκήσεις επικεντρώνονται στη βελτίωση της ευελιξίας, όπως το ήπιο τέντωμα και το Hatha yoga, μερικές στοχεύουν στην ισορροπία όπως η Yoga και το Tai Chi.
Μεταβολικό ισοδύναμο εργασίας (ΚΟΑ)
Το μεταβολικό ισοδύναμο της εργασίας ή του ΚΟΑ, είναι ένα μέτρο που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την ένταση της σωματικής δραστηριότητας. Είναι ο ρυθμός με τον οποίο ένα άτομο ξοδεύει ενέργεια, σε σχέση με τη μάζα αυτού του ατόμου, ενώ εκτελεί κάποια συγκεκριμένη φυσική δραστηριότητα σε σύγκριση με μια αναφορά ισοδύναμη με την ενέργεια που δαπανάται όταν κάθεται σε ηρεμία. 1 MET είναι περίπου ο ρυθμός ενέργειας που δαπανάται από ένα άτομο που κάθεται σε κατάσταση ηρεμίας. Οι ελαφριές σωματικές δραστηριότητες ξοδεύουν λιγότερα από 3 MET, οι δραστηριότητες μέτριας έντασης ξοδεύουν 3 έως 6 MET και οι έντονες δραστηριότητες δαπανούν 6 ή περισσότερα MET.
Τροφές που πρέπει να τρώτε μετά τη διάγνωση του καρκίνου!
Κανένας καρκίνος δεν είναι ίδιος. Προχωρήστε πέρα από τις κοινές οδηγίες διατροφής για όλους και πάρτε εξατομικευμένες αποφάσεις σχετικά με τα τρόφιμα και τα συμπληρώματα με εμπιστοσύνη.
Σημασία της σωματικής δραστηριότητας / Άσκηση στον καρκίνο
Τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η σωματική δραστηριότητα / άσκηση μπορεί να έχει αντίκτυπο σε όλα τα στάδια του ταξιδιού ενός καρκινοπαθούς.
Επιστημονικά στοιχεία υποστηρίζουν ότι η σωματική δραστηριότητα και η άσκηση τακτικών ασκήσεων κατά τη διάρκεια της θεραπείας με καρκίνο καθώς και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των καρκινοπαθών, ελέγχοντας την κόπωση που σχετίζεται με τον καρκίνο, βελτιώνοντας την καρδιοαναπνευστική και μυϊκή φυσική κατάσταση. Η τακτική άσκηση από ασθενείς που βρίσκονται υπό ανακουφιστική φροντίδα μπορεί επίσης να βοηθήσει στον έλεγχο της κόπωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο, στη διατήρηση της σωματικής λειτουργίας και στη βελτίωση της υγείας των οστών.
Σύνδεση σωματικής δραστηριότητας ελεύθερου χρόνου με κίνδυνο 26 τύπων καρκίνου
Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από την JAMA Internal Medicine το 2016, ο Steven C. Moore του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου, η Bethesda και οι συν-συγγραφείς αξιολόγησαν τα αυτοαναφερόμενα δεδομένα φυσικής δραστηριότητας από 12 μελλοντικές ΗΠΑ και ευρωπαϊκές κοόρτες από το 1987 έως το 2004 προκειμένου να κατανοήσουν τη σχέση μεταξύ φυσικής δραστηριότητα και τη συχνότητα εμφάνισης 26 διαφορετικών τύπων καρκίνου. Η μελέτη περιελάμβανε συνολικά 1.4 εκατομμύρια συμμετέχοντες και 186,932 περιπτώσεις καρκίνου. (Steven C Moore et al, JAMA Intern Med., 2016)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι εκείνοι με υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας σε σύγκριση με χαμηλότερα επίπεδα συνδέονταν με μειωμένο κίνδυνο 13 στους 26 καρκίνους, με 42% μειωμένο κίνδυνο αδενοκαρκινώματος οισοφάγου, 27% μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του ήπατος, 26% μειωμένου κινδύνου καρκίνος του πνεύμονα, 23% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου των νεφρών, 22% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου της γαστρικής καρδίας, 21% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του ενδομητρίου, 20% μειωμένος κίνδυνος μυελογενούς λευχαιμίας, 17% μειωμένος κίνδυνος μυελώματος, 16% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του παχέος εντέρου , 15% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου κεφαλής και τραχήλου, 13% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του ορθού, 13% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου της ουροδόχου κύστης και με 10% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού. Οι συσχετισμοί παρέμειναν οι ίδιοι ανεξάρτητα από παράγοντες όπως το σωματικό βάρος. Η κατάσταση καπνίσματος τροποποίησε τη συσχέτιση για τον καρκίνο του πνεύμονα αλλά όχι για άλλους καρκίνους που σχετίζονται με το κάπνισμα.
Εν ολίγοις, η σωματική δραστηριότητα ελεύθερου χρόνου σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο 13 διαφορετικών τύπων καρκίνου.
Σύνδεση ψυχαγωγικής σωματικής δραστηριότητας / Άσκηση με θνησιμότητα και υποτροπή σε επιζώντες από καρκίνο του μαστού
Μια μελέτη που έγινε από τους ερευνητές από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, την Ελλάδα και το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, αξιολόγησε τη συσχέτιση της σωματικής δραστηριότητας μετά τη διάγνωση καρκίνου του μαστού με τη θνησιμότητα όλων των αιτιών, τη θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού ή / και την υποτροπή του καρκίνου του μαστού. Η ανάλυση περιελάμβανε 10 μελέτες παρατήρησης που εντοπίστηκαν μέσω της αναζήτησης Pubmed έως τον Νοέμβριο του 2017. Κατά τη μέση παρακολούθηση 3.5 έως 12.7 ετών, συνολικά 23,041 επιζώντες από καρκίνο του μαστού, 2,522 θάνατοι από όλες τις αιτίες, 841 θάνατοι από καρκίνο του μαστού και 1,398 υποτροπές . (Maria-Eleni Spei et al, Breast., 2019)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με τις γυναίκες με πολύ χαμηλή ψυχαγωγική σωματική δραστηριότητα, αυτές οι γυναίκες με υψηλή σωματική δραστηριότητα είχαν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου λόγω όλων των αιτιών, καρκίνου του μαστού και χαμηλότερου κινδύνου υποτροπής.
Συσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας πριν και μετά τη διάγνωση και επιβίωσης καρκίνου του ενδομητρίου
Μια προοπτική μελέτη κοόρτης στην Αλμπέρτα του Καναδά, που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές από τις υπηρεσίες υγείας Alberta, το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι και το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά και το Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, σε 425 γυναίκες που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του ενδομητρίου μεταξύ 2002 και 2006 και παρατήρησαν έως το 2019, αξιολόγησε τη σχέση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας πριν και μετά τη διάγνωση και της επιβίωσης σε επιζώντες από καρκίνο του ενδομητρίου. Μετά από μια μέση παρακολούθηση 14.5 ετών, υπήρχαν 60 θάνατοι, συμπεριλαμβανομένων 18 θανάτων από καρκίνο του ενδομητρίου και 80 συμβάντα επιβίωσης χωρίς ασθένειες. (Christine M Friedenreich et al, J Clin Oncol., 2020)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η υψηλότερη προ-διάγνωση ψυχαγωγική σωματική δραστηριότητα συσχετίστηκε σημαντικά με βελτιωμένη επιβίωση χωρίς ασθένειες, αλλά όχι με τη συνολική επιβίωση. και η υψηλότερη ψυχαγωγική σωματική δραστηριότητα μετά τη διάγνωση συσχετίστηκε έντονα με τη βελτιωμένη επιβίωση χωρίς ασθένειες και τη συνολική επιβίωση. Επίσης, εκείνοι που διατήρησαν υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας αναψυχής από πριν από τη μετά τη διάγνωση είχαν βελτιωμένη επιβίωση χωρίς ασθένειες και συνολική επιβίωση σε σύγκριση με εκείνους που διατηρούσαν πολύ χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.
Επιρροή δομημένης άσκησης/εκπαίδευσης φυσικής δραστηριότητας στην ποιότητα ζωής σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου/παχέος εντέρου
Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές από διαφορετικά πανεπιστήμια στην Αυστρία, που ονομάστηκε μελέτη ABCSG C07-EXERCISE, αξιολόγησε τη σκοπιμότητα μιας 1ετούς άσκησης/άσκησης μετά από επικουρική χημειοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου/παχέος εντέρου. Αυτοί οι ασθενείς βαθμολόγησαν την κοινωνική λειτουργία, τη συναισθηματική λειτουργία, τον οικονομικό αντίκτυπο, την αϋπνία και τη διάρροια πολύ χειρότερα από τον γερμανικό γενικό πληθυσμό. (Gudrun Piringer et al, Integr Cancer Ther., Ιαν-Δεκ 2020)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι μετά από 1 έτος κατάρτισης δομημένης άσκησης, αναφέρθηκαν μεγάλες βελτιώσεις για την κοινωνική λειτουργία. αναφέρθηκαν μέτριες βελτιώσεις για πόνο, διάρροια, οικονομικές επιπτώσεις και γεύση. και μια μικρή βελτίωση για τη σωματική και συναισθηματική λειτουργία, καθώς και για την παγκόσμια ποιότητα ζωής.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι 1 χρόνος δομημένης άσκησης/προπόνησης φυσικής δραστηριότητας σε τοπικά προχωρημένους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου/παχέος εντέρου μετά από επικουρική χημειοθεραπεία βελτίωσε την κοινωνική, σωματική και συναισθηματική λειτουργία καθώς και την παγκόσμια ποιότητα ζωής.
Χρειάζονται μεγάλες ώρες υψηλής έντασης έντονες ασκήσεις για ασθενείς με καρκίνο ή για αυτούς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου;
Όλες οι παραπάνω μελέτες δείχνουν σίγουρα ότι η σωματική δραστηριότητα και η τακτική άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων, καθώς και να βελτιώσει την επιβίωση και την ποιότητα ζωής, να μειώσει τον κίνδυνο θανάτων και υποτροπής σε καρκινοπαθείς και επιζώντες. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να κάνει πολύ μεγάλες ώρες έντονης και έντονης άσκησης για να αποκομίσει αυτά τα οφέλη. Στην πραγματικότητα, σε πολλές περιπτώσεις πολλές ώρες έντονες ασκήσεις μπορεί ακόμη και να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Εν ολίγοις, το να είσαι σωματικά αδρανής ή να κάνεις πολλές ώρες έντονης έντονης άσκησης μπορεί να μην είναι ευεργετικό.
Μία από τις πιο κοινές θεωρίες που υποστηρίζουν αυτό το γεγονός σχετικά με τον αντίκτυπο της σωματικής δραστηριότητας / άσκησης στον κίνδυνο καρκίνου ή των αποτελεσμάτων σε καρκινοπαθείς είναι η θεωρία ορμονών.
Άσκηση και ορμή
Η ορμή είναι μια διαδικασία στην οποία παρατηρείται διφασική απόκριση όταν εκτίθεται σε αυξανόμενες ποσότητες μιας συγκεκριμένης κατάστασης. Κατά τη διάρκεια της ορμής, μια χαμηλή δόση ενός χημικού παράγοντα ή ενός περιβαλλοντικού παράγοντα που μπορεί να είναι επιβλαβής σε πολύ υψηλές δόσεις προκαλεί μια προσαρμοστική ευεργετική επίδραση στον οργανισμό.
Ενώ ο καθιστικός τρόπος ζωής και η σωματική αδράνεια αυξάνουν το οξειδωτικό στρες και την υπερβολική άσκηση και η υπερβολική προπόνηση οδηγεί σε καταστροφικό οξειδωτικό στρες, τα μέτρια επίπεδα τακτικής άσκησης μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της οξειδωτικής πρόκλησης για το σώμα μέσω της προσαρμογής. Η έναρξη και η εξέλιξη του καρκίνου σχετίζεται με το οξειδωτικό στρες, καθώς το οξειδωτικό στρες μπορεί να αυξήσει τη βλάβη του DNA, τη μεταβλητότητα του γονιδιώματος και τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Η τακτική μέτρια άσκηση και σωματική δραστηριότητα μπορεί να παρέχει συστηματικά ευεργετικά αποτελέσματα, όπως βελτιωμένη φυσιολογική λειτουργία, μειωμένο κίνδυνο καρκίνου και καλύτερη ποιότητα ζωής.
Συσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας / άσκησης και κινδύνου καρκίνου του πεπτικού συστήματος
Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση που έγινε από το Πανεπιστήμιο Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής της Σαγκάης, το Ναυτικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο στη Σαγκάη και το Πανεπιστήμιο Αθλητισμού της Σαγκάης της Κίνας αξιολόγησε την επίδραση της σωματικής δραστηριότητας σε διαφορετικούς τύπους καρκίνων του πεπτικού συστήματος με βάση 47 μελέτες που εντοπίστηκαν μέσω αναζήτησης βιβλιογραφίας στο Διαδίκτυο βάσεις δεδομένων όπως PubMed, Embase, Web of Science, Cochrane Library και China National Knowledge Infrastructure. Η μελέτη περιελάμβανε συνολικά 5,797,768 συμμετέχοντες και 55,162 περιπτώσεις. (Fangfang Xie et al, J Sport Health Sci., 2020)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με εκείνους με πολύ χαμηλή σωματική δραστηριότητα, τα άτομα με υψηλή σωματική δραστηριότητα είχαν μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του πεπτικού συστήματος, με 19% μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, 12% μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του ορθού, 23% μειωμένο κίνδυνο παχέος εντέρου καρκίνος, 21% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου της χοληδόχου κύστης, 17% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του στομάχου, 27% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του ήπατος, 21% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του στοματοφάρυγγα και 22% μειωμένος κίνδυνος καρκίνου του παγκρέατος. Αυτά τα ευρήματα ήταν αλήθεια τόσο για μελέτες ελέγχου περιπτώσεων όσο και για προοπτικές μελέτες κοόρτης.
Η μετα-ανάλυση 9 μελετών που ανέφεραν χαμηλά, μέτρια και υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας διαπίστωσαν επίσης ότι, σε σύγκριση με εκείνες με πολύ χαμηλή σωματική δραστηριότητα, η μέτρια φυσική δραστηριότητα μείωσε τον κίνδυνο καρκίνου του πεπτικού συστήματος. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον, σε σύγκριση με εκείνους με μέτρια σωματική δραστηριότητα, η υψηλή σωματική δραστηριότητα φάνηκε να αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του πεπτικού συστήματος.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι ενώ η σωματική δραστηριότητα και η τακτική άσκηση σε μέτρια επίπεδα είναι σημαντικά για τη μείωση του κινδύνου καρκίνου, πολλές ώρες έντονης άσκησης μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου.
Συσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας / άσκησης και επιβίωσης μετά από διάγνωση καρκίνου του μαστού
Μια μελέτη που έγινε από τους ερευνητές από το Brigham and Women's Hospital και το Harvard Medical School στη Βοστώνη αξιολόγησε εάν η σωματική δραστηριότητα / άσκηση μεταξύ γυναικών με καρκίνο του μαστού μείωσε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με περισσότερες καθιστικές γυναίκες. Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από 2987 εγγεγραμμένες γυναίκες νοσηλευτές στη Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτών που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού σταδίου Ι, ΙΙ ή ΙΙΙ μεταξύ 1984 και 1998 και παρακολουθήθηκαν μέχρι το θάνατο ή τον Ιούνιο του 2002. (Michelle D Holmes et al, JAMA., 2005)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με τις γυναίκες που ασχολήθηκαν με λιγότερο από 3 ώρες MET (ισοδύναμο με το περπάτημα με μέσο ρυθμό 2 έως 2.9 mph για 1 ώρα) ανά εβδομάδα σωματικής δραστηριότητας / άσκησης, υπήρχε 20% μειωμένος κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του μαστού για όσους ασχολήθηκαν με 3 έως 8.9 ΜΕΤ-ώρες την εβδομάδα. 50% μείωσε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού για όσους συμμετείχαν σε 9 έως 14.9 ΜΕΤ-ώρες την εβδομάδα. 44% μείωσε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού για όσους συμμετείχαν σε 15 έως 23.9 ΜΕΤ-ώρες την εβδομάδα. και 40% μείωσε τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του μαστού για όσους συμμετείχαν σε 24 ή περισσότερες ΜΕΤ-ώρες την εβδομάδα, ειδικά σε γυναίκες με όγκους που ανταποκρίνονται στις ορμόνες.
Η μελέτη έδειξε ότι η σωματική δραστηριότητα/άσκηση μετά από διάγνωση καρκίνου του μαστού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου από αυτή την ασθένεια. Το μεγαλύτερο όφελος εμφανίστηκε στο στήθος Καρκίνος γυναίκες που έκαναν το αντίστοιχο περπάτημα 3 έως 5 ώρες την εβδομάδα με μέσο ρυθμό και δεν υπήρχε αυξημένο όφελος από περισσότερη ενεργειακή δαπάνη κάνοντας πιο έντονη άσκηση.
Συσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας και κινδύνου καρκίνου του ενδομητρίου
Μια μελέτη που έγινε από τους ερευνητές από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και το Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο του Fred Hutchinson στην Ουάσινγκτον και το Νοσοκομείο Brigham and Women's and Harvard Medical School στη Βοστώνη αξιολόγησε τη σχέση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και του καρκίνου του ενδομητρίου. Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από 71,570 γυναίκες στη Μελέτη Υγείας των Νοσηλευτών. Κατά την περίοδο παρακολούθησης από το 1986 έως το 2008, αναφέρθηκαν 777 επεμβατικοί καρκίνοι του ενδομητρίου. (Mengmeng Du et al, Int J Cancer., 2014)
Σε σύγκριση με <3 MET-hr/εβδομάδα (<1 ώρα/εβδομάδα περπάτημα), οι γυναίκες που συμμετείχαν σε μέτριες ποσότητες πρόσφατης συνολικής ψυχαγωγικής δραστηριότητας (9 έως <18 MET-hr/εβδομάδα) είχαν 39% μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου και που συμμετείχε σε υψηλές ποσότητες πρόσφατης συνολικής ψυχαγωγικής δραστηριότητας (≥27 MET-hr/εβδομάδα) είχε 27% μειωμένο κίνδυνο ενδομήτριου Καρκίνος.
Μεταξύ των γυναικών που δεν έκαναν έντονη δραστηριότητα, το πρόσφατο περπάτημα συσχετίστηκε με 35% μειωμένο κίνδυνο (≥3 έναντι <0.5 ώρα / εβδομάδα) και ο ταχύτερος ρυθμός περπατήματος συσχετίστηκε ανεξάρτητα με τη μείωση του κινδύνου. Μεγαλύτερη πρόσφατη σωματική δραστηριότητα, με δραστηριότητα μέτριας διάρκειας και έντασης όπως το περπάτημα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου. Εκείνοι που ασχολήθηκαν με υψηλές ποσότητες πρόσφατης συνολικής ψυχαγωγικής δραστηριότητας είχαν ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου σε σύγκριση με εκείνους που συμμετείχαν σε μέτριες δραστηριότητες.
Συμπέρασμα
Διαφορετικές μελέτες έχουν βρει ευεργετικές επιπτώσεις της τακτικής μέτριας σωματικής δραστηριότητας/άσκησης σε καρκίνους όπως ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του ενδομητρίου και οι καρκίνοι του πεπτικού συστήματος όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του παχέος εντέρου. Πολλές μελέτες πρότειναν επίσης ότι ενώ η σωματική αδράνεια μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο Καρκίνος Και η υπερβολική άσκηση και η υπερβολική προπόνηση μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τα αποτελέσματα της θεραπείας και την ποιότητα ζωής, η τακτική μέτρια άσκηση και η σωματική δραστηριότητα μπορεί να προσφέρουν συστηματικά ευεργετικά αποτελέσματα όπως βελτιωμένη φυσιολογική λειτουργία, μειωμένο κίνδυνο καρκίνου και καλύτερη ποιότητα ζωής. Με βάση τη γενετική μας διάταξη, μπορεί επίσης να χρειαστεί να βελτιστοποιήσουμε τους τύπους ασκήσεων που κάνουμε για να αποκομίσουμε τα μέγιστα οφέλη. Η σωματική δραστηριότητα και οι ασκήσεις διαδραματίζουν σημαντικό αντίκτυπο σε όλα τα στάδια του ταξιδιού ενός ασθενούς με καρκίνο.
Το τι τρώτε και ποια συμπληρώματα παίρνετε είναι μια απόφαση που παίρνετε. Η απόφασή σας θα πρέπει να περιλαμβάνει την εξέταση των γονιδιακών μεταλλάξεων του καρκίνου, τις οποίες ο καρκίνος, οι συνεχείς θεραπείες και τα συμπληρώματα, τυχόν αλλεργίες, πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο ζωής, το βάρος, το ύψος και τις συνήθειες.
Ο σχεδιασμός διατροφής για τον καρκίνο από πρόσθετο δεν βασίζεται σε αναζητήσεις στο Διαδίκτυο. Αυτοματοποιεί τη λήψη αποφάσεων για εσάς με βάση τη μοριακή επιστήμη που εφαρμόζεται από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς λογισμικού μας. Ανεξάρτητα από το αν νοιάζεστε να κατανοήσετε ή όχι τις υποκείμενες βιοχημικές μοριακές οδούς - για τον προγραμματισμό της διατροφής για τον καρκίνο, αυτή η κατανόηση χρειάζεται.
Ξεκινήστε ΤΩΡΑ με τον διατροφικό σας προγραμματισμό απαντώντας σε ερωτήσεις για το όνομα του καρκίνου, γενετικές μεταλλάξεις, συνεχείς θεραπείες και συμπληρώματα, τυχόν αλλεργίες, συνήθειες, τρόπο ζωής, ηλικιακή ομάδα και φύλο.
Εξατομικευμένη Διατροφή για τον Καρκίνο!
Ο καρκίνος αλλάζει με τον καιρό. Προσαρμόστε και τροποποιήστε τη διατροφή σας με βάση την ένδειξη καρκίνου, τις θεραπείες, τον τρόπο ζωής, τις διατροφικές προτιμήσεις, τις αλλεργίες και άλλους παράγοντες.
Οι ασθενείς με καρκίνο συχνά πρέπει να αντιμετωπίζουν διαφορετικά παρενέργειες χημειοθεραπείας που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους και αναζητούν εναλλακτικές θεραπείες για τον καρκίνο. Λαμβάνοντας το σωστή διατροφή και συμπληρώματα που βασίζονται σε επιστημονικές εκτιμήσεις (αποφεύγοντας εικασίες και τυχαία επιλογή) είναι η καλύτερη φυσική θεραπεία για καρκίνο και παρενέργειες που σχετίζονται με τη θεραπεία.