Hoogtepunten
Verschillende onderzoeken suggereren dat een hoge inname van voedingsmineralen zoals calcium, fosfor en koper; en een tekort aan mineralen zoals magnesium, zink en selenium worden in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker. We moeten voedingsmiddelen/voeding met veel zink, magnesium en selenium in de juiste hoeveelheden innemen en ook de inname van voedingsmineralen zoals calcium, fosfor en koper beperken tot de aanbevolen hoeveelheden om het risico op kanker. Bij het kiezen van supplementen moet men magnesiumstearaat niet verwarren met magnesiumsupplementen. Een uitgebalanceerd, gezond dieet van natuurlijke voeding is de juiste aanpak om de aanbevolen niveaus van de essentiële minerale voedingsstoffen in ons lichaam te behouden en het risico op ziekten, waaronder kanker, te verminderen.
Er zijn veel mineralen die we innemen via onze voeding en voeding die essentieel zijn voor onze basis lichaamsfuncties. Er zijn mineralen die deel uitmaken van macro-eisen zoals Calcium (Ca), Magnesium (Mg), Natrium (Na), Kalium (K), Fosfor (P), die in aanzienlijke hoeveelheden nodig zijn voor onze gezondheid. Er zijn mineralen verkregen uit voedsel/voeding die in sporenhoeveelheden nodig zijn als onderdeel van de microbehoefte en die stoffen bevatten zoals zink (Zn), ijzer (Fe), selenium (Se), jodium (I), koper (Cu), mangaan (Mn), Chroom (Cr) en anderen. Het grootste deel van onze minerale voeding wordt verkregen door het eten van een gezond en uitgebalanceerd dieet. Vanwege verschillende redenen van ongezonde levensstijl en voeding, armoede en gebrek aan betaalbaarheid, is er echter een wijdverbreide onbalans in de beschikbaarheid van deze essentiële minerale voedingsstoffen met ofwel een tekort ofwel een overmaat die op zijn beurt een negatieve invloed heeft op onze gezondheid. Naast de sleutelfuncties van deze mineralen voor verschillende fysiologische functies, gaan we specifiek de literatuur onderzoeken over de impact van overmatige of gebrekkige niveaus van sommige van deze sleutelmineralen in relatie tot het risico op kanker.
Voedingsmineraal – Calcium (Ca):
Calcium, een van de meest voorkomende mineralen in het lichaam, is essentieel voor de opbouw van sterke botten, tanden en voor de spierfunctie. Een kleine hoeveelheid calcium is ook nodig voor andere functies zoals vasculaire contracties, zenuwtransmissie, intracellulaire signalering en hormoonsecretie.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor calcium varieert met de leeftijd, maar ligt tussen de 1000-1200 mg voor volwassenen in de leeftijd van 19 tot 70 jaar.
Calciumrijke voedselbronnen: Zuivelproducten zoals melk, kaas en yoghurt zijn rijke natuurlijke bronnen van calcium. Plantaardige voedingsmiddelen die rijk zijn aan calcium omvatten groenten zoals Chinese kool, boerenkool en broccoli. Spinazie bevat ook calcium, maar de biologische beschikbaarheid is slecht.
Calciuminname en risico op kanker: Verschillende eerdere onderzoeken hadden aangetoond dat een hogere inname van het mineraal Calcium uit voedingsmiddelen (magere zuivelbronnen) of supplementen geassocieerd is met een verminderd risico op darmkanker. (Slattery M et al, Am J Epidemiology, 1999; Kampman E et al, Kanker veroorzaakt controle, 2000; Biasco G en Paganelli M, Ann NY Acad Sci, 1999) In een Calcium Poliep Preventie-studie leidde suppletie met Calciumcarbonaat tot vermindering bij de ontwikkeling van precancereuze, niet-kwaadaardige adenoomtumoren in de dikke darm (voorloper van darmkanker). (Grau MV et al, J Natl Cancer Inst., 2007)
Een recenter observationeel onderzoek bij 1169 nieuw gediagnosticeerde patiënten met colorectale kanker (stadium I – III) heeft echter geen beschermende associatie of voordelen aangetoond van calciuminname en mortaliteit door alle oorzaken. (Wesselink E et al, The Am J of Clin Nutrition, 2020) Er zijn meerdere van dergelijke onderzoeken die geen overtuigende associaties hebben gevonden tussen calciuminname en een verminderd risico op colorectale kanker. Daarom is er niet genoeg bewijs om het routinematige gebruik van calciumsupplementen aan te bevelen om colorectale kanker te voorkomen.
Aan de andere kant bleek uit een ander recent onderzoek, gekoppeld aan de National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES)-gegevens van 1999 tot 2010 bij een zeer groot cohort van 30,899 Amerikaanse volwassenen, 20 jaar of ouder, dat een overmatige inname van calcium geassocieerd was met een verhoogde sterfgevallen door kanker. De associatie met sterfgevallen door kanker leek verband te houden met een overmatige inname van calcium van meer dan 1000 mg/dag versus geen suppletie. (Chen F et al, Annals of Int Med., 2019)
Er zijn verschillende onderzoeken die een verband hebben gevonden tussen een hoge inname van calcium van meer dan 1500 mg/dag en een verhoogd risico op het ontwikkelen van prostaatkanker. (Chan JM et al, Am J of Clin Nutr., 2001; Rodriguez C et al, Cancer Epidemiol Biomarkers Prev., 2003; Mitrou PN et al, Int J Cancer, 2007)
Belangrijkste take-away: We moeten voldoende calcium binnenkrijgen voor de gezondheid van onze botten en spieren, maar overmatige calciumsuppletie boven de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid van 1000-1200 mg/dag hoeft niet per se nuttig te zijn en kan een negatief verband hebben met een verhoogde kankergerelateerde mortaliteit. Calcium uit natuurlijke voedingsbronnen als onderdeel van een uitgebalanceerd gezond dieet wordt aanbevolen boven het gebruik van hooggedoseerde calciumsupplementen.
Voedingsmineraal – Magnesium (Mg):
Magnesium is, naast zijn rol in het functioneren van botten en spieren, een belangrijke cofactor voor een groot aantal enzymen die betrokken zijn bij diverse biochemische reacties in het lichaam. Magnesium is nodig voor de stofwisseling, energieproductie, synthese van DNA, RNA, eiwitten en antioxidanten, spier- en zenuwfunctie, bloedglucoseregulatie en bloeddrukregulatie.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor Magnesium varieert met de leeftijd, maar ligt in het bereik van 400-420 mg voor volwassen mannen en ongeveer 310-320 mg voor volwassen vrouwen tussen de 19 en 51 jaar.
Magnesiumrijke voedselbronnen: Inclusief groene bladgroenten zoals spinazie, peulvruchten, noten, zaden en volle granen, en voedingsmiddelen die voedingsvezels bevatten. Vis, zuivelproducten en mager vlees zijn ook goede bronnen van magnesium.
Magnesiuminname en kankerrisico: De associatie van inname via de voeding en het risico op colorectale kanker is onderzocht door vele prospectieve studies, maar met inconsistente bevindingen. Een meta-analyse van 7 prospectieve cohortstudies werd uitgevoerd en vond een statistisch significant verband tussen de vermindering van het risico op colorectale kanker en de inname van magnesiummineralen in het bereik van 200-270 mg/dag. (Qu X et al, Eur J Gastroenterol Hepatol, 2013; Chen GC et al, Eur J Clin Nutr., 2012) Een andere recente studie vond ook een verminderd risico op sterfte door alle oorzaken bij patiënten met colorectale kanker met een hogere inname van Magnesium samen met adequate niveaus van vitamine D3 in vergelijking met patiënten met een vitamine D3-tekort en een lage inname van magnesium. (Wesselink E, The Am J of Clin Nutr., 2020) Een andere studie waarin werd gekeken naar een prospectieve associatie van serum en magnesium in de voeding met de incidentie van colorectale kanker, vond een hoger risico op colorectale kanker met lager serum Magnesium bij vrouwen, maar niet bij mannen. (Polter EJ et al, Cancer Epidemiol Biomarkers Vorige, 2019)
Een andere grote prospectieve studie onderzocht het verband tussen de inname van magnesium en het risico op alvleesklierkanker bij 66,806 mannen en vrouwen in de leeftijd van 50-76 jaar. Uit de studie bleek dat elke verlaging van de magnesiuminname met 100 mg/dag gepaard ging met een toename van 24% van pancreaskanker. Daarom kan een adequate inname van magnesium gunstig zijn voor het verminderen van het risico op alvleesklierkanker. (Dibaba D et al, Br J Cancer, 2015)
Sleutel afhaal: Het eten van magnesiumrijk voedsel als onderdeel van een gezond, uitgebalanceerd dieet is essentieel voor het verkrijgen van de aanbevolen niveaus van magnesium in ons lichaam. Indien nodig kan het worden aangevuld met magnesiumsupplementen. Klinische studies geven aan dat lage magnesiumspiegels geassocieerd zijn met een hoger risico op colorectale en pancreaskanker. Hoewel de inname van magnesium uit voedsel gunstig is, kan overmatige magnesiumsuppletie boven de vereiste niveaus schadelijk zijn.
Voedsel om te eten na de diagnose van kanker!
Geen twee vormen van kanker zijn hetzelfde. Ga verder dan de algemene voedingsrichtlijnen voor iedereen en neem met vertrouwen gepersonaliseerde beslissingen over voeding en supplementen.
Wat is magnesiumstearaat? Is het een aanvulling?
Men moet Magnesiumstearaat niet verwarren met Magnesiumsupplement. Magnesiumstearaat is een veelgebruikt voedingsadditief. Magnesiumstearaat is het magnesiumzout van een vetzuur dat stearinezuur wordt genoemd. Het wordt veel gebruikt in de voedingsindustrie als vloeimiddel, emulgator, bindmiddel en verdikkingsmiddel, smeermiddel en antischuimmiddel.
Magnesiumstearaat wordt gebruikt bij de productie van voedingssupplementen en medicatietabletten, capsules en poeders. Het wordt ook gebruikt in veel voedingsproducten zoals zoetwaren, specerijen en bakingrediënten en ook in cosmetica. Bij inname breekt magnesiumstearaat in zijn samenstellende ionen, magnesium en stearinezuur en palmitinezuur. Magnesiumstearaat heeft een GRAS-status (Generally Recognized as Safe) in de Verenigde Staten en in het grootste deel van de wereld. Inname van magnesiumstearaat, tot 2.5 g per kg per dag, wordt als veilig beschouwd. Overmatige inname van magnesiumstearaat kan leiden tot darmaandoeningen en zelfs diarree. Indien genomen in de aanbevolen doseringen, kan magnesiumstearaat niet leiden tot ongewenste effecten.
Voedingsmineraal – Fosfor/fosfaat (Pi):
Fosfor, een essentiële minerale voedingsstof, maakt deel uit van veel voedingsmiddelen, voornamelijk in de vorm van fosfaten (Pi). Het is een bestanddeel van botten, tanden, DNA, RNA, celmembranen in de vorm van fosfolipiden en de energiebron ATP (adenosinetrifosfaat). Veel enzymen en biomoleculen in ons lichaam zijn gefosforyleerd.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor fosfor ligt tussen 700-1000 mg voor volwassenen ouder dan 19 jaar. Geschat wordt dat Amerikanen bijna twee keer de aanbevolen hoeveelheden binnenkrijgen vanwege een hogere consumptie van bewerkte voedingsmiddelen.
Fosfaatrijke voedselbronnen: Het is van nature aanwezig in rauw voedsel, waaronder groenten, vlees, vis, eieren, zuivelproducten; Fosfaat wordt ook als additief aangetroffen in een groot aantal bewerkte voedingsmiddelen, waaronder hamburgers, pizza's en zelfs frisdranken. Toevoeging van fosfaat helpt bij het verhogen van de kwaliteit van bewerkte voedingsmiddelen, maar wordt niet per se als ingrediënt vermeld. Daarom hebben voedingsmiddelen met fosfaatadditieven niet alleen een 70% hoger fosfaatgehalte dan rauw voedsel en dragen ze bij aan 10-50% van de fosforinname in westerse landen. (NIH.gov-informatieblad)
Fosforinname en kankerrisico: In een 24 jaar durende follow-upstudie bij 47,885 mannen op basis van analyse van gerapporteerde voedingsgegevens, werd gevonden dat een hoge fosforinname geassocieerd was met een verhoogd risico op gevorderd stadium en hooggradige prostaatkanker. (Wilson KM et al, Am J Clin Nutr., 2015)
Een ander groot bevolkingsonderzoek in Zweden vond een hoger algemeen kankerrisico bij toenemende fosfaatspiegels. Bij mannen was het risico op kanker van de pancreas, long, schildklier en bot hoger, terwijl bij vrouwen een verhoogd risico was geassocieerd met kanker van de slokdarm, long en niet-melanoom huidkanker. (Wulaningsih W et al, BMC Cancer, 2013)
Een experimenteel onderzoek toonde aan dat in vergelijking met muizen die een normaal dieet kregen, muizen die een dieet met veel fosfaten kregen, de progressie en groei van longtumoren hadden verhoogd, waardoor een hoog fosfaatgehalte werd gekoppeld aan een hoger risico op longkanker. (Jin H et al, Am J van Respiratory and Critical Care Med., 2008)
Belangrijkste take-away: De voedingsadviezen en aanbevelingen over het eten van meer natuurlijke voedingsmiddelen en groenten en kleinere hoeveelheden bewerkte voedingsmiddelen helpen om de fosfaatgehaltes binnen het vereiste gezonde bereik te houden. Abnormale fosfaatspiegels zijn gerelateerd aan een verhoogd risico op kanker.
Voedingsmineraal – Zink (Zn):
Zink is een essentiële minerale voedingsstof die van nature aanwezig is in sommige voedingsmiddelen en betrokken is bij tal van aspecten van het cellulaire metabolisme. Het is nodig voor de katalytische activiteit van veel enzymen. Het speelt een rol bij de immuunfunctie, eiwitsynthese, DNA-synthese en -herstel, wondgenezing en celdeling. Het lichaam heeft geen gespecialiseerd zinkopslagsysteem en moet daarom worden aangevuld door een dagelijkse inname van zink via voedsel.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid zink via inname van voedsel/supplementen ligt tussen 8-12 mg voor volwassenen ouder dan 19 jaar. (NIH.gov factsheet) Zinktekort is een wereldwijd gezondheidsprobleem dat wereldwijd meer dan 2 miljard mensen treft. (Wessells KR et al, PLoS One, 2012; Brown KH et al, Food Nutr. Bull., 2010) Het nemen van zinkrijk voedsel in de juiste hoeveelheden wordt daarom cruciaal.
Zinkrijke voedselbronnen: Een grote verscheidenheid aan voedingsmiddelen bevat zink, waaronder bonen, noten, bepaalde soorten zeevruchten (zoals krab, kreeft, oester), rood vlees, gevogelte, volle granen, verrijkte ontbijtgranen en zuivelproducten.
Zinkinname en kankerrisico: De antikankereffecten van Zn worden meestal geassocieerd met zijn antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen. (Wessels I et al, Nutrients, 2017; Skrajnowska D et al, Nutrients, 2019) Er zijn talloze onderzoeken die de associatie van zinktekort (als gevolg van een lage inname van zinkrijk voedsel) met een verhoogd risico op kanker hebben gerapporteerd, zoals hieronder vermeld. :
- Een casusgecontroleerde studie die deel uitmaakt van het European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition-cohort, vond een verband tussen verhoogde zinkmineraalniveaus en een verminderd risico op de ontwikkeling van leverkanker (hepatocellulair carcinoom). Ze vonden geen verband tussen zinkniveaus en galweg- en galblaaskanker. (Stepien M wt al, Br J Cancer, 2017)
- Er werd een significante daling van de serum-zinkspiegels gevonden bij nieuw gediagnosticeerde borstkankerpatiënten in vergelijking met gezonde vrijwilligers. (Kumar R et al, J Cancer Res. Ther., 2017)
- In een Iraans cohort vonden ze een significant verlaagd serum-zinkgehalte bij patiënten met colorectale kanker in vergelijking met gezonde controles. (Khoshdel Z et al, Biol. Trace Elem. Res., 2015)
- Een meta-analyse rapporteerde significant lagere serum-zinkspiegels bij longkankerpatiënten met gezonde controles. (Wang Y et al, World J Surg. Oncol., 2019)
Vergelijkbare trends van lage zinkspiegels zijn ook gemeld bij veel andere vormen van kanker, waaronder hoofd- en nek-, baarmoederhals-, schildklier-, prostaat- en andere kankers.
Belangrijkste take-away: Het handhaven van de vereiste niveaus van zink via onze voeding/voedselconsumptie en indien nodig aanvullende suppletie is essentieel voor het ondersteunen van een robuust immuunsysteem en antioxidantafweersysteem in ons lichaam, wat essentieel is voor kankerpreventie. Er is geen zinkopslagsysteem in ons lichaam. Daarom moet zink via onze voeding/voedsel worden verkregen. Overmatige zinksuppletie boven de vereiste niveaus kan negatieve effecten hebben door het immuunsysteem te onderdrukken. Het innemen van de benodigde hoeveelheden Zn via inname van zinkrijk voedsel in plaats van een hoge inname van supplementen kan gunstig zijn.
Seleniumvoeding (Se):
Selenium is een sporenelement dat essentieel is in de menselijke voeding. Het speelt een belangrijke rol bij de bescherming van het lichaam tegen oxidatieve schade en infecties. Bovendien speelt het ook een cruciale rol bij de voortplanting, het metabolisme van het schildklierhormoon en de DNA-synthese.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor selenium via voeding is 55 mcg voor volwassenen ouder dan 19 jaar. (NIH.gov-informatieblad)
Seleniumrijke voedings-/voedingsbronnen: De hoeveelheid selenium die in natuurlijke voeding/voeding wordt aangetroffen, is afhankelijk van de hoeveelheid selenium die in de bodem aanwezig is op het moment van groei, dus het varieert in verschillende voedingsmiddelen uit verschillende regio's. Men kan echter aan de voedingsbehoeften van Selenium voldoen door paranoten, brood, biergist, knoflook, uien, granen, vlees, gevogelte, vis, eieren en zuivelproducten te eten.
Seleniumvoeding en kankerrisico: Lage seleniumspiegels in het lichaam zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op sterfte en een slechte immuunfunctie. Veel onderzoeken hebben de voordelen aangetoond van een hogere seleniummineraalstatus op het risico op prostaat-, long-, colorectale en blaaskanker. (Rayman MP, Lancet, 2012)
Seleniumsupplementen van 200 mcg/dag verminderden de incidentie van prostaatkanker met 50%, de incidentie van longkanker met 30% en de incidentie van colorectale kanker met 54%. (Reid ME et al, Nutr & Cancer, 2008) Voor gezonde mensen die geen kanker hadden, werd gemeld dat selenium als onderdeel van de voeding hun immuniteit versterkt door de activiteit van natuurlijke killercellen te verhogen. (Büntzel J et al, Antikankeronderzoek, 2010)
Daarnaast helpt voeding rijk aan Selenium ook kanker patiënten door toxiciteit gerelateerd aan chemotherapie te verminderen. Van deze supplementen is aangetoond dat ze de infectiepercentages voor non-Hodgkin-lymfoompatiënten aanzienlijk verlagen. (Asfour IA et al, Biol. Trace Elm. Res., 2006) Seleniumvoeding heeft ook aangetoond dat het bepaalde chemo-geïnduceerde niertoxiciteit en beenmergsuppressie vermindert (Hu YJ et al, Biol. Trace Elem. Res., 1997), en vermindering van door straling veroorzaakte toxiciteit van slikproblemen. (Büntzel J et al, Anticancer Res., 2010)
Belangrijkste take-away: Alle antikankervoordelen van selenium zijn mogelijk alleen van toepassing als de seleniumspiegels in het individu al laag zijn. Seleniumsuppletie bij personen die al voldoende selenium in hun lichaam hebben, kan leiden tot risico op diabetes type 2. (Rayman MP, Lancet, 2012) Bij sommige kankers, zoals bepaalde mesothelioomtumoren, bleek seleniumsuppletie ziekteprogressie te veroorzaken. (Rose AH et al, Am J Pathol, 2014)
Voedingsmineraal – Koper (Cu):
Koper, een essentiële sporenmineraalvoedingsstof, is betrokken bij de energieproductie, het ijzermetabolisme, de activering van neuropeptiden, de synthese van bindweefsel en de synthese van neurotransmitters. Het is ook betrokken bij veel fysiologische processen, waaronder angiogenese (vorming van nieuwe bloedvaten), het functioneren van het immuunsysteem, de verdediging van antioxidanten, de regulering van genexpressie en andere.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor koper is 900-1000mcg voor volwassenen ouder dan 19 jaar. (NIH.gov factsheet) We kunnen onze benodigde hoeveelheid koper uit onze voeding halen.
Koperrijke voedselbronnen: Koper is te vinden in gedroogde bonen, amandelen, andere zaden en noten, broccoli, knoflook, sojabonen, erwten, granen van tarwezemelen, volkorenproducten, chocolade en zeevruchten.
Koperinname en kankerrisico: Er zijn meerdere onderzoeken die hebben aangetoond dat de koperconcentratie in serum en tumorweefsel significant hoger is dan bij gezonde proefpersonen. (Gupta SK et al, J Surg. Oncol., 1991; Wang F et al, Curr Med. Chem, 2010) De hogere concentratie kopermineraal in tumorweefsels is te wijten aan zijn rol in angiogenese, een belangrijk proces dat nodig is om de snelgroeiende kankercellen.
Een meta-analyse van 14 onderzoeken rapporteerde significant bewijs van hogere serumkoperspiegels bij patiënten met baarmoederhalskanker dan bij gezonde controlepersonen, wat de associatie van hogere serumkoperspiegels als een risicofactor voor baarmoederhalskanker ondersteunt. (Zhang M, Biosci. Rep., 2018)
Een andere studie, gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences in de Verenigde Staten, beschreef het mechanisme waarmee variabele niveaus van koper in de micro-omgeving van de tumor het tumormetabolisme moduleren en tumorgroei bevorderen. (Ishida S et al, PNAS, 2013)
Belangrijkste take-away: Koper is een essentieel element dat we via onze voeding binnenkrijgen. Overmatige niveaus van kopermineraal als gevolg van verhoogde niveaus in drinkwater of als gevolg van een defect in het kopermetabolisme, kunnen echter het risico op kanker verhogen.
Conclusie
De voedselbronnen in de natuur voorzien ons van de benodigde hoeveelheid minerale voedingsstoffen voor onze gezondheid en ons welzijn. Er kunnen onevenwichtigheden zijn als gevolg van het eten van ongezonde, verwerkte voedseldiëten, variaties in het bodemgehalte op basis van geografische locaties, variaties in het gehalte aan mineralen in drinkwater en andere omgevingsfactoren die variaties in het mineraalgehalte kunnen veroorzaken. Overmatige inname van mineralen zoals calcium, fosfor en koper; en een tekort aan mineralen zoals magnesium, zink (lage inname van zinkrijk voedsel) en selenium, worden in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker. We moeten uitkijken naar voedingsmiddelen die rijk zijn aan zink, magnesium en selenium en deze in de juiste hoeveelheden innemen. Men moet magnesiumstearaat niet verwarren met magnesiumsupplementen. Beperk ook de inname van voedingsmineralen zoals calcium, fosfor en koper tot de aanbevolen hoeveelheden om het risico op kanker te verminderen. Een uitgebalanceerd, gezond dieet van natuurlijk voedsel is de remedie om de aanbevolen niveaus van de essentiële minerale voedingsstoffen in ons lichaam te behouden om kanker weg te houden.
Welk voedsel je eet en welke supplementen je neemt, is een beslissing die je neemt. Uw beslissing moet rekening houden met de kankergenmutaties, kanker, lopende behandelingen en supplementen, eventuele allergieën, informatie over levensstijl, gewicht, lengte en gewoonten.
De voedingsplanning voor kanker van add-on is niet gebaseerd op zoekopdrachten op internet. Het automatiseert de besluitvorming voor u op basis van moleculaire wetenschap die is geïmplementeerd door onze wetenschappers en software-ingenieurs. Ongeacht of u de onderliggende biochemische moleculaire routes wilt begrijpen of niet - voor voedingsplanning voor kanker is dat begrip nodig.
Ga NU aan de slag met uw voedingsplanning door vragen te beantwoorden over de naam van kanker, genetische mutaties, lopende behandelingen en supplementen, eventuele allergieën, gewoonten, levensstijl, leeftijdsgroep en geslacht.
Gepersonaliseerde voeding voor kanker!
Kanker verandert met de tijd. Pas uw voeding aan en pas deze aan op basis van kankerindicatie, behandelingen, levensstijl, voedingsvoorkeuren, allergieën en andere factoren.
Kankerpatiënten hebben vaak te maken met verschillende bijwerkingen van chemotherapie die hun kwaliteit van leven beïnvloeden en uitkijken naar alternatieve therapieën voor kanker. De nemen juiste voeding en supplementen op basis van wetenschappelijke overwegingen (het vermijden van giswerk en willekeurige selectie) is de beste natuurlijke remedie voor kanker en behandelingsgerelateerd bijwerkingen.