مواد غذایی برای ملانوما!

معرفی

غذاهای مربوط به ملانوما باید برای هر فرد شخصی سازی شود و همچنین باید با درمان سرطان یا تغییر ژنتیکی تومور سازگار شود. شخصی‌سازی و سازگاری باید همه مواد فعال یا بیواکتیو موجود در غذاهای مختلف را با توجه به بیولوژی بافت سرطانی، ژنتیک، درمان‌ها، شرایط سبک زندگی و ترجیحات رژیم غذایی در نظر بگیرد. از این رو در حالی که تغذیه یکی از تصمیمات بسیار مهم برای یک بیمار سرطانی و فرد در معرض خطر ابتلا به سرطان است - نحوه انتخاب مواد غذایی برای خوردن کار آسانی نیست.

ملانوم نوعی سرطان پوست است که از ملانوسیت ها، سلول هایی که رنگدانه تولید می کنند، منشا می گیرد. این خطرناک ترین نوع سرطان پوست است و در صورت عدم درمان می تواند به سرعت به سایر قسمت های بدن سرایت کند. ملانوم همچنین می تواند در چشم معروف به ملانوم چشمی و در داخل بینی، دهان، گلو، ناحیه تناسلی یا مقعد ایجاد شود که به ملانوم مخاطی معروف است. علائم ملانوما می تواند شامل تغییر در شکل، رنگ یا اندازه خال های موجود، ظهور خال های جدید یا ایجاد زخم هایی باشد که بهبود نمی یابند. درمان ملانوم بستگی به مرحله دارد و ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی یا درمان هدفمند باشد. آگاهی از عوامل خطر مرتبط با ملانوما، از جمله ژنتیک و قرار گرفتن در معرض نور خورشید، و اقدامات احتیاطی مانند استفاده از کرم ضد آفتاب و لباس های محافظ بسیار مهم است. خودآزمایی منظم، همراه با معاینات معمول با متخصص پوست، می تواند به تشخیص زودهنگام و بهبود میزان بقای ملانوم کمک کند.

برای ملانوما آیا اهمیتی دارد که فرد چه سبزیجات، میوه ها، آجیل ها، دانه هایی را می خورد؟

یک سوال بسیار رایج تغذیه ای که توسط بیماران سرطانی و افراد در معرض خطر ژنتیکی سرطان پرسیده می شود این است که آیا برای سرطان هایی مانند ملانوما مهم است که چه غذاهایی می خورم و کدام را نمی خورم؟ یا اگر از یک رژیم غذایی گیاهی پیروی کنم برای سرطانی مانند ملانوما کافی است؟

به عنوان مثال آیا مصرف گل کلم گیاهی در مقایسه با پوک وید آمریکایی اهمیتی دارد؟ آیا ترجیح دادن میوه آلو ملابار به توت سیاه فرقی نمی کند؟ همچنین اگر انتخاب های مشابهی برای آجیل/دانه هایی مانند بوترنات نسبت به شاه بلوط اروپایی و برای حبوباتی مانند لوبیا پهن نسبت به نخود کبوتر انجام شود. و اگر چیزی که من می‌خورم مهم است - پس چگونه می‌توان غذاهایی را که برای ملانوما توصیه می‌شوند شناسایی کرد و آیا برای همه افراد با تشخیص یا خطر ژنتیکی یکسان جواب می‌دهد؟

آره! غذاهایی که می خورید برای ملانوما مهم هستند!

توصیه های غذایی ممکن است برای همه یکسان نباشد و حتی برای تشخیص و خطر ژنتیکی یکسان متفاوت باشد.

همه غذاها (سبزیجات، میوه ها، آجیل، دانه ها، حبوبات، روغن ها و غیره) و مکمل های غذایی از بیش از یک ماده مولکولی فعال یا فعال زیستی در نسبت ها و مقادیر مختلف تشکیل شده اند. هر ماده فعال دارای مکانیسم اثر منحصر به فردی است - که می تواند فعال یا مهار مسیرهای مختلف بیوشیمیایی باشد. غذاها و مکمل های توصیه شده ساده، آنهایی هستند که باعث افزایش محرک های مولکولی سرطان نمی شوند، اما آنها را کاهش می دهند. در غیر این صورت آن غذاها را نباید توصیه کرد. غذاها حاوی ترکیبات فعال متعددی هستند - از این رو هنگام ارزیابی غذاها و مکمل ها باید تأثیر همه مواد فعال را به طور تجمعی و نه جداگانه در نظر بگیرید.

به عنوان مثال آلو مالابار حاوی مواد موثره میریستین، لیکوپن، کورکومین، ایزولیکوئیریتیژنین، سینامالدئید است. و توت سیاه حاوی مواد فعال کوئرستین، میریستین، کورکومین، ایزولیکیریتیژنین، سینامالدئید و احتمالاً سایرین است.

یک اشتباه رایج هنگام تصمیم گیری و انتخاب مواد غذایی برای خوردن ملانوما این است که فقط مواد فعال انتخاب شده موجود در غذاها را ارزیابی کنید و بقیه را نادیده بگیرید. از آنجایی که مواد فعال مختلف موجود در غذاها ممکن است اثرات متضادی بر محرک‌های سرطان داشته باشند - نمی‌توانید مواد فعال موجود در غذاها و مکمل‌ها را برای تصمیم‌گیری در مورد ملانوما انتخاب کنید.

بله - انتخاب غذا برای سرطان مهم است. تصمیمات تغذیه ای باید همه مواد فعال غذاها را در نظر بگیرد.

مهارت های مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای ملانوما؟

تغذیه شخصی برای سرطان هایی مانند ملانوما شامل غذاهای / مکمل های توصیه شده است. غذاهای توصیه نمی شود / مکمل ها با دستور العمل های نمونه که استفاده از غذاهای توصیه شده را در اولویت قرار می دهد. نمونه ای از تغذیه شخصی را می توان در اینجا مشاهده کرد پیوند.

تصمیم گیری در مورد اینکه کدام غذاها توصیه می شوند یا نه بسیار پیچیده است، به تخصص در بیولوژی ملانوما، علوم غذایی، ژنتیک، بیوشیمی همراه با درک خوب از نحوه عملکرد درمان های سرطان و آسیب پذیری های مرتبط با آن نیاز دارد که از طریق آن درمان ها می توانند موثر نباشند.

حداقل دانش مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای سرطان عبارتند از: زیست شناسی سرطان، علوم غذایی، درمان سرطان و ژنتیک.

ویژگی های سرطان هایی مانند ملانوما

همه سرطان‌ها مانند ملانوما را می‌توان با مجموعه‌ای از مسیرهای بیوشیمیایی منحصربفرد مشخص کرد - مسیرهای مشخصه ملانوما. مسیرهای بیوشیمیایی مانند سیگنال دهی RAS-RAF، سیگنال دهی فسفات اینوزیتول، بازسازی ماتریکس خارج سلولی، چسبندگی کانونی بخشی از تعریف اصلی ملانوم هستند. ژنتیک سرطان هر فرد می تواند متفاوت باشد و از این رو نشانه سرطان خاص آنها می تواند منحصر به فرد باشد.

درمان‌هایی که برای ملانوما مؤثر هستند باید از مسیرهای بیوشیمیایی مرتبط با هر بیمار سرطانی و فردی که در معرض خطر ژنتیکی هستند، آگاه باشند. بنابراین درمان‌های مختلف با مکانیسم‌های اثر متفاوت برای بیماران مختلف مؤثر است. به همین ترتیب و به دلایل مشابه، غذاها و مکمل ها باید برای هر فرد شخصی سازی شوند. از این رو هنگام درمان سرطان دابرافنیب، برخی غذاها و مکمل ها برای ملانوما توصیه می شود و برخی غذاها و مکمل ها توصیه نمی شوند.

منابع مانند cBioPortal و بسیاری دیگر داده های ناشناس بیمار نماینده جمعیت را از آزمایشات بالینی برای همه نشانه های سرطان ارائه می دهند. این داده ها شامل جزئیات مطالعه کارآزمایی بالینی مانند حجم نمونه / تعداد بیماران، گروه های سنی، جنسیت، قومیت، درمان، محل تومور و هرگونه جهش ژنتیکی است.

MUC16، BRAF، APOB، MGAM و NRAS رتبه‌بندی‌ترین ژن‌های گزارش‌شده برای ملانوما هستند. MUC16 در 7.5 درصد از بیماران نماینده در تمام کارآزمایی‌های بالینی گزارش شده است. و BRAF در 4.9 درصد گزارش شده است. داده‌های بیماران جمعیت ترکیبی سنین 5 تا 90 سال را پوشش می‌دهد. 62.8 درصد از داده‌های بیماران مرد هستند. بیولوژی ملانوما همراه با ژنتیک گزارش شده، جمعیتی را که مسیرهای بیوشیمیایی مشخصی را برای این سرطان نشان می دهند، تعریف می کنند. اگر ژنتیک تومور سرطانی فردی یا ژن‌های مؤثر در خطر نیز شناخته شده باشند، باید برای شخصی‌سازی تغذیه نیز استفاده شود.

انتخاب های تغذیه ای باید با امضای سرطان هر فرد مطابقت داشته باشد.

غذا و مکمل برای ملانوما

برای بیماران سرطانی

بیماران سرطانی تحت درمان یا مراقبت های تسکینی باید در مورد غذا و مکمل ها تصمیم بگیرند - برای کالری رژیم غذایی مورد نیاز، برای مدیریت هر گونه عوارض جانبی درمان و همچنین برای بهبود مدیریت سرطان. همه غذاهای گیاهی یکسان نیستند و انتخاب و اولویت بندی غذاهایی که شخصی سازی شده و برای درمان مداوم سرطان سفارشی می شوند، مهم و پیچیده است. در اینجا چند مثال ارائه شده است که دستورالعمل هایی برای تصمیم گیری در مورد تغذیه ارائه می دهد.

گل کلم گیاهی یا POKEWEED آمریکایی را انتخاب کنید؟

گل کلم گیاهی حاوی بسیاری از مواد فعال یا بیواکتیو مانند کورکومین، ایزولیکیریتیژنین، سینامالدئید، فورمونونتین، فلورتین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، سیگنالینگ RAS-RAF، متابولیسم اسید آمینه و سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که درمان مداوم سرطان دابرافنیب باشد، گل کلم برای ملانوما توصیه می شود. این به این دلیل است که گل کلم مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Dabrafenib را حساس می کند.

برخی از مواد فعال یا فعال‌های زیستی موجود در پوکه‌وید گیاهی آمریکایی عبارتند از: کوئرستین، میریستین، کورکومین، ایزولیکیریتیژنین، سینامالدئید. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند ترمیم DNA و استرس اکسیداتیو و موارد دیگر را دستکاری می کنند. زمانی که درمان مداوم سرطان دابرافنیب است، American Pokeweed برای ملانوما توصیه نمی‌شود، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می‌دهد که درمان سرطان را مقاوم یا کمتر پاسخگو می‌سازد.

گل کلم گیاهی برای درمان ملانوما و درمان دابافنیب برای پوکیوید آمریکایی توصیه می شود.

میوه توت سیاه یا آلو مالابار را انتخاب کنید؟

میوه توت سیاه حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کوئرستین، میریستین، کورکومین، ایزولیکیریتیژنین، سینامالدئید است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، ترمیم DNA، سیگنال دهی فاکتور رشد و انتقال اپیتلیال به مزانشیمی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. توت سیاه برای ملانوما زمانی که درمان مداوم سرطان دابرافنیب باشد توصیه می شود. این به این دلیل است که توت سیاه آن مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Dabrafenib را حساس می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در آلو مالابار میوه عبارتند از: میریستین، لیکوپن، کورکومین، ایزولیکیریتیژنین، سینامالدئید. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند ترمیم DNA و استرس اکسیداتیو و موارد دیگر را دستکاری می کنند. آلو مالابار برای ملانوما توصیه نمی شود، زمانی که درمان مداوم سرطان دابرافنیب است، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که درمان سرطان را مقاوم می کند یا کمتر پاسخ می دهد.

میوه توت سیاه روی آلو مالابار برای ملانوما و درمان Dabrafenib توصیه می شود.

مغز بلوط آجیلی یا شاه بلوط اروپایی را انتخاب کنید؟

کره حاوی بسیاری از مواد فعال یا بیواکتیو مانند میریستین، لیکوپن، کورکومین، ایزولیکوئیریتیژنین، سینامالدئید است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، تعمیر DNA و سیگنالینگ انسولین و موارد دیگر را دستکاری می کنند. باترنوت برای ملانوما زمانی توصیه می شود که درمان مداوم سرطان دابرافنیب باشد. این به این دلیل است که Butternut مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Dabrafenib را حساس می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در شاه بلوط اروپایی عبارتند از: کوئرستین، الاژیک اسید، میریستین، کورکومین، ایزولیکیریتیژنین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند ترمیم DNA، سیگنالینگ بتا کاتنین WNT، انتقال اپیتلیال به مزانشیمی و استرس اکسیداتیو و غیره را دستکاری می کنند. شاه بلوط اروپایی برای ملانوما توصیه نمی‌شود، زیرا درمان مداوم سرطان دابرافنیب است، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می‌دهد که درمان سرطان را مقاوم می‌کند یا کمتر پاسخگو است.

روغن شاه بلوط اروپایی برای ملانوما و درمان Dabrafenib توصیه می شود.

برای افراد با خطر ژنتیکی سرطان

سوالی که توسط افرادی که خطر ژنتیکی ملانوم یا سابقه خانوادگی دارند این است که "چه چیزی باید متفاوت از قبل بخورم؟" و چگونه آنها باید غذاها و مکمل ها را برای مدیریت خطرات بیماری انتخاب کنند. از آنجایی که برای خطر سرطان هیچ اقدامی از نظر درمان وجود ندارد - تصمیم گیری در مورد غذاها و مکمل ها مهم می شود و یکی از معدود کارهای قابل انجام است. همه غذاهای گیاهی برابر نیستند و بر اساس ژنتیک شناسایی شده و امضای مسیر هستند - انتخاب غذا و مکمل ها باید شخصی باشد.

سبزیجات غول پیکر بوتربور یا شلغم را انتخاب کنید؟

باتربور غول پیکر گیاهی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند آپیژنین، کورکومین، میریستین، لیکوپن، لوپئول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند MAPK Signaling، RAS-RAF Signaling، MYC Signaling و PI3K-AKT-MTOR Signaling و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط APOB باشد، Giant Butterbur برای خطر ملانوما توصیه می شود. این به این دلیل است که Giant Butterbur مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در شلغم گیاهی عبارتند از الاژیک اسید، کورکومین، کورستین، لوپئول، دایدزین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، سیکل سلولی و سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و غیره را دستکاری می کنند. شلغم زمانی که خطر ابتلا به ملانوما APOB باشد توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.

باتربور غول پیکر گیاهی برای خطر ژنتیکی سرطان APOB روی شلغم توصیه می شود.

تمشک قرمز میوه ای یا پوملو را انتخاب کنید؟

تمشک قرمز میوه حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند الاژیک اسید، کورکومین، کوئرستین، لوپئول، دایدزین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، سیگنالینگ RAS-RAF، سیگنالینگ فاکتور رشد و سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و غیره را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ژنتیکی مرتبط با APOB باشد، تمشک قرمز برای خطر ملانوما توصیه می شود. این به این دلیل است که تمشک قرمز مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در پوملو میوه عبارتند از: آپیژنین، کورکومین، کوئرستین، لیکوپن، لوپئول. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند نقاط بازرسی چرخه سلولی و بازسازی ماتریکس خارج سلولی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به ملانوما APOB باشد، پوملو توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.

تمشک قرمز میوه بیش از پوملو برای خطر ژنتیکی سرطان APOB توصیه می شود.

Nut COMMON HAZELNUT یا MACADAMIA NUT را انتخاب کنید؟

فندق معمولی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، کورستین، میریستین، لیکوپن، لوپئول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، سیگنالینگ RAS-RAF، سیگنالینگ فاکتور رشد و سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط APOB باشد، فندق معمولی برای خطر ابتلا به ملانوما توصیه می شود. این به این دلیل است که فندق معمولی مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضا کننده آن مقابله می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در آجیل ماکادمیا عبارتند از آپیژنین، کورکومین، میریستین، لوپئول، دایدزین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند MAPK Signaling و PI3K-AKT-MTOR Signaling و دیگران را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به ملانوما APOB باشد، ماکادمیا نات توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.

فندق معمولی برای خطر ژنتیکی سرطان APOB روی آجیل ماکادمیا توصیه می شود.

در نتیجه

غذاها و مکمل های انتخاب شده تصمیمات مهمی برای سرطان هایی مانند ملانوما هستند. بیماران ملانوما و افراد دارای خطر ژنتیکی همیشه این سوال را دارند: "چه غذاها و مکمل های غذایی به من توصیه می شود و کدام نه؟" یک باور رایج وجود دارد که یک تصور اشتباه است که همه غذاهای گیاهی می توانند مفید باشند یا نه، اما مضر نیستند. برخی غذاها و مکمل‌ها می‌توانند با درمان‌های سرطان تداخل داشته باشند یا محرک‌های مسیر مولکولی سرطان را تقویت کنند.

انواع مختلفی از نشانه های سرطان مانند ملانوما وجود دارد که هر کدام دارای ژنتیک تومور متفاوت با تغییرات ژنومی بیشتر در هر فرد است. علاوه بر این، هر درمان سرطان و شیمی درمانی مکانیسم اثر منحصر به فردی دارد. هر ماده غذایی مانند گل کلم حاوی مواد فعال زیستی مختلف در مقادیر مختلف است که بر روی مجموعه‌های متفاوت و متمایز مسیرهای بیوشیمیایی تأثیر می‌گذارد. تعریف تغذیه شخصی‌شده، توصیه‌های غذایی فردی برای نشانه‌های سرطان، درمان‌ها، ژنتیک، سبک زندگی و سایر عوامل است. تصمیمات شخصی سازی تغذیه برای سرطان نیازمند دانش زیست شناسی سرطان، علوم غذایی و درک درمان های مختلف شیمی درمانی است. در نهایت وقتی تغییراتی در درمان وجود دارد یا ژنومیک جدید شناسایی می شود - شخصی سازی تغذیه نیاز به ارزیابی مجدد دارد.

راه حل شخصی سازی تغذیه افزودنی تصمیم گیری را آسان می کند و تمام حدس و گمان ها را در پاسخ به این سوال حذف می کند، "چه غذاهایی را برای ملانوما انتخاب کنم یا نه؟". تیم چند رشته ای افزونه شامل پزشکان سرطان، دانشمندان بالینی، مهندسان نرم افزار و دانشمندان داده است.

منابع

• نشست 2018
• کورکومینوئیدها گونه های اکسیژن فعال و اتوفاژی را برای افزایش آپوپتوز در سلول های سرطان دهان انسان القا می کنند.
• موروسین از طریق غیرفعال کردن سیگنال STAT3 در سلول های سرطانی پروستات باعث مرگ سلولی می شود.
• مصرف توت 1-deoxynojirimycin از سرطان کولورکتال در موش جلوگیری می کند.
• براسینین پتانسیل تهاجمی سلول های سرطان ریه را از طریق غیرفعال کردن آبشار سیگنالینگ PI3K/Akt/mTOR سرکوب می کند.
• ویتامین C سلول های سرطانی تیروئید را از طریق مهار مسیرهای MAPK/ERK و PI3K/AKT وابسته به ROS از طریق مکانیسم های متمایز می کشد.
• اثرات پیشگیرانه اسید بوتیریک، نیکوتین آمید، گلوکارات کلسیم به تنهایی یا در ترکیب در طی 7، 12-دی متیل بنز (a) آنتراسن ناشی از تومور زایی پوست موش از طریق مدولاسیون مسیر K-Ras-PI3K-AKT و میکرو RNA های مرتبط.
• تحریک رشد سلول‌های آدنوکارسینومای ریوی انسانی و سلول‌های اپیتلیال کوچک راه هوایی توسط بتاکاروتن از طریق فعال‌سازی cAMP، PKA، CREB و ERK1/2.
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK470409
• https://www.cancer.org/cancer/types/melanoma-skin-cancer/about/what-is-melanoma.html