Pokarmy dla zespołu mielodysplastycznego!

Wprowadzenie

Żywność dla osób z zespołem mielodysplastycznym powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb każdej osoby, a także musi być dostosowana do leczenia raka lub zmiany genetycznej nowotworu. Personalizacja i adaptacja muszą uwzględniać wszystkie składniki aktywne lub bioaktywne zawarte w różnych produktach spożywczych w odniesieniu do biologii tkanki nowotworowej, genetyki, leczenia, warunków stylu życia i preferencji żywieniowych. Dlatego, podczas gdy odżywianie jest jedną z bardzo ważnych decyzji dla pacjenta onkologicznego i osoby zagrożonej rakiem, wybór pokarmu do spożycia nie jest łatwym zadaniem.

Zespoły mielodysplastyczne (MDS) to grupa nowotworów krwi, które wpływają na wytwarzanie prawidłowych krwinek w szpiku kostnym. Kiedy nieprawidłowa komórka białaczkowa dzieli się, pierwotna mutacja zostaje zachowana i powstaje klon identycznych nieprawidłowych komórek z tym samym defektem, dlatego MDS jest klonalną chorobą komórek macierzystych krwi. Zespoły mielodysplastyczne występują częściej u osób starszych po 60. roku życia i nieco częściej dotykają mężczyzn niż kobiety. W MDS nieprawidłowe komórki macierzyste szpiku kostnego (zwane także blastami) wytwarzają zwiększoną liczbę niedojrzałych komórek krwi, które często umierają przedwcześnie. Powoduje to mniejszą liczbę dojrzałych czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi, co sprawia, że ​​pacjent jest bardziej podatny na infekcje, krwawienia, siniaki i zmęczenie. MDS klasyfikuje się według rodzaju i liczby blastów w szpiku kostnym na 5 głównych podtypów: niedokrwistość oporna na leczenie; niedokrwistość oporna na leczenie z syderoblastami; niedokrwistość oporna na leczenie z nadmiarem blastów; niedokrwistość oporna na leczenie z nadmiarem blastów w transformacji; i przewlekła białaczka mielomonocytowa (CMML). Osoby z MDS mają aktywne szpik kostny, ale nienormalnie niską liczbę krwinek. Ogólne objawy związane z MDS obejmują zmęczenie, zawroty głowy, osłabienie, siniaki i krwawienia, częste infekcje i bóle głowy. W niektórych przypadkach MDS może rozwinąć się w zagrażającą życiu niewydolność szpiku kostnego lub w ostrą białaczkę szpikową (AML). Możliwości leczenia zespołów mielodysplastycznych obejmują transfuzje krwi, czynniki wzrostu, takie jak czynnik wzrostu stymulujący kolonie granulocytów (G-CSF), środki hipometylujące, środki immunomodulujące i chemioterapię. Ponadto opieka wspomagająca obejmująca odpowiednie odżywianie (pożywienie i naturalne suplementy) może pomóc poprawić samopoczucie pacjentów.

Czy w przypadku zespołu mielodysplastycznego ma znaczenie, jakie warzywa, owoce, orzechy, nasiona jemy?

Bardzo częstym pytaniem dotyczącym odżywiania zadawanym przez pacjentów z rakiem i osoby z genetycznym ryzykiem zachorowania na raka jest – czy w przypadku nowotworów takich jak zespół mielodysplastyczny ma znaczenie, jakie pokarmy jem, a jakich nie? Lub jeśli stosuję dietę roślinną, czy to wystarczy na raka, takiego jak zespół mielodysplastyczny?

Na przykład, czy to ma znaczenie, że warzywna tykwa woskowa jest spożywana częściej niż biała kapusta? Czy to ma jakieś znaczenie, że owoc Pummelo jest preferowany zamiast czerwonej maliny? Również jeśli dokonuje się podobnych wyborów w przypadku orzechów/nasion, takich jak orzech laskowy zamiast kasztanowca europejskiego i roślin strączkowych, takich jak fasola Adzuki zamiast fasolki szparagowej. A jeśli to, co jem, ma znaczenie – to jak zidentyfikować pokarmy zalecane w przypadku zespołu mielodysplastycznego i czy jest to ta sama odpowiedź dla wszystkich z tą samą diagnozą lub ryzykiem genetycznym?

Tak! Pokarmy, które jesz, mają znaczenie dla zespołu mielodysplastycznego!

Zalecenia żywieniowe mogą nie być takie same dla wszystkich i mogą być różne nawet w przypadku tej samej diagnozy i ryzyka genetycznego.

Wszystkie produkty spożywcze (warzywa, owoce, orzechy, nasiona, rośliny strączkowe, oleje itp.) oraz suplementy diety składają się z więcej niż jednego aktywnego składnika molekularnego lub substancji bioaktywnych w różnych proporcjach i ilościach. Każdy składnik aktywny ma unikalny mechanizm działania – którym może być aktywacja lub hamowanie różnych szlaków biochemicznych. Mówiąc najprościej, zalecana żywność i suplementy to takie, które nie powodują wzrostu molekularnych czynników powodujących raka, ale je zmniejszają. W przeciwnym razie te pokarmy nie powinny być zalecane. Żywność zawiera wiele aktywnych składników – dlatego oceniając żywność i suplementy, należy wziąć pod uwagę wpływ wszystkich aktywnych składników łącznie, a nie indywidualnie.

Na przykład Pummelo zawiera aktywne składniki Apigenin, Curcumin, Quercetin, Isoliquiritigenin, Lupeol. A czerwona malina zawiera aktywne składniki kurkumina, kwercetyna, izolikwiritigenina, kwas elagowy, lupeol i prawdopodobnie inne.

Częstym błędem popełnianym przy podejmowaniu decyzji i wyborze pokarmów do spożycia w przypadku zespołu mielodysplastycznego – jest ocenianie tylko wybranych składników aktywnych zawartych w pokarmach i ignorowanie reszty. Ponieważ różne składniki aktywne zawarte w żywności mogą mieć przeciwstawne działanie na czynniki wywołujące raka – nie można wybierać składników aktywnych w żywności i suplementach, aby podjąć decyzję żywieniową w przypadku zespołu mielodysplastycznego.

TAK – WYBORY ŻYWNOŚCI WPŁYWAJĄ NA RAKA. DECYZJE DOTYCZĄCE ŻYWIENIA MUSZĄ UWZGLĘDNIAĆ WSZYSTKIE SKŁADNIKI AKTYWNE POKARMÓW.

Umiejętności potrzebne do odżywiania Personalizacja dla Zespół mielodysplastyczny?

Spersonalizowane odżywianie w przypadku nowotworów, takich jak zespół mielodysplastyczny, składa się z zalecanych pokarmów/suplementów; niezalecane pokarmy / suplementy z przykładowymi przepisami, w których priorytetem jest stosowanie zalecanych pokarmów. Przykład spersonalizowanego odżywiania można zobaczyć tutaj link.

Decyzja, które pokarmy są zalecane, a które nie, jest niezwykle skomplikowana i wymaga wiedzy z zakresu biologii zespołu mielodysplastycznego, nauki o żywności, genetyki, biochemii, a także dobrego zrozumienia, jak działają metody leczenia raka i związanych z nimi słabych punktów, przez które terapie mogą przestać być skuteczne.

MINIMALNA WIEDZA DOŚWIADCZONA POTRZEBNA DO PERSONALIZACJI ŻYWIENIA NA RAKA TO: BIOLOGIA RAKA, NAUKA O ŻYWNOŚCI, LECZENIE RAKA I GENETYKA.

Charakterystyka nowotworów, takich jak zespół mielodysplastyczny

Wszystkie nowotwory, takie jak zespół mielodysplastyczny, można scharakteryzować za pomocą unikalnego zestawu szlaków biochemicznych – szlaków charakterystycznych dla zespołu mielodysplastycznego. Szlaki biochemiczne, takie jak metabolizm aminokwasów, acetylacja histonów/białek, sygnalizacja RUNX, sygnalizacja RAS-RAF są częścią charakterystycznej definicji zespołu mielodysplastycznego. Genetyka raka każdej osoby może być inna, a zatem ich specyficzna sygnatura nowotworu może być niepowtarzalna.

Leczenie, które jest skuteczne w przypadku zespołu mielodysplastycznego, musi uwzględniać charakterystyczne szlaki biochemiczne związane z każdym pacjentem z rakiem i osobą z ryzykiem genetycznym. Dlatego różne terapie o różnych mechanizmach działania są skuteczne dla różnych pacjentów. Podobnie i z tych samych powodów żywność i suplementy muszą być spersonalizowane dla każdej osoby. Dlatego niektóre pokarmy i suplementy są zalecane w przypadku zespołu mielodysplastycznego podczas leczenia raka Lenalidomidem, a niektóre pokarmy i suplementy nie są zalecane.

Źródła jak cBioPortal i wiele innych dostarcza reprezentatywnych dla populacji anonimowych danych pacjentów z badań klinicznych dla wszystkich wskazań raka. Dane te obejmują szczegóły badania klinicznego, takie jak wielkość próby/liczba pacjentów, grupy wiekowe, płeć, pochodzenie etniczne, leczenie, lokalizacja guza i wszelkie mutacje genetyczne.

RUNX1, NSD1, JAK2, KMT2A i EP300 to najwyżej oceniane geny zespołu mielodysplastycznego. RUNX1 zgłaszano u 16.1% reprezentatywnych pacjentów we wszystkich badaniach klinicznych. A NSD1 zgłaszane jest w 6.7%. Połączone dane dotyczące populacji obejmują osoby w wieku od 24 do 86 lat. 58.6% danych pacjentów to mężczyźni. Biologia zespołu mielodysplastycznego wraz z doniesieniami genetycznymi razem definiują reprezentowaną przez populację sygnaturową ścieżkę biochemiczną dla tego raka. Jeśli genetyka poszczególnych guzów nowotworowych lub geny przyczyniające się do ryzyka są również znane, należy to również wykorzystać do personalizacji żywienia.

WYBÓR ŻYWIENIA POWINNY ODPOWIADAĆ DO SYGNATURY RAKA KAŻDEJ OSÓB.

Żywność i suplementy dla zespołu mielodysplastycznego

Dla chorych na raka

Pacjenci z chorobą nowotworową w trakcie leczenia lub opieki paliatywnej muszą podejmować decyzje dotyczące żywności i suplementów – potrzebnych kalorii w diecie, radzenia sobie z wszelkimi skutkami ubocznymi leczenia, a także lepszego leczenia raka. Wszystkie pokarmy pochodzenia roślinnego nie są sobie równe, a wybieranie i ustalanie priorytetów żywności, która jest spersonalizowana i dostosowana do trwającego leczenia raka, jest ważne i skomplikowane. Oto kilka przykładów dostarczających wskazówek dotyczących podejmowania decyzji żywieniowych.

Wybrać TYKWĘ WOSKOWĄ WARZYWNĄ czy KAPUSTY BIAŁĄ?

Wosk roślinny Gurda zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak apigenina, kurkumina, izolikwiritigenina, luteolina, lupeol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak cykl komórkowy, niedotlenienie, sygnalizacja P53 i sygnalizacja MYC i inne. Wax Gourd jest zalecany w przypadku zespołu mielodysplastycznego, gdy trwa leczenie raka lenalidomidem. Dzieje się tak, ponieważ woskowa tykwa modyfikuje te szlaki biochemiczne, które, jak naukowo doniesiono, uwrażliwiają działanie lenalidomidu.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w białej kapuście warzywnej to kurkumina, kwercetyna, izolikwiritigenina, lupeol, kaempferol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak stres oksydacyjny i inne. Kapusta biała nie jest zalecana w przypadku zespołu mielodysplastycznego podczas trwającego leczenia raka lenalidomidem, ponieważ modyfikuje te szlaki biochemiczne, które powodują, że leczenie raka jest oporne lub mniej wrażliwe.

WOSKOWA TYKWA WOSKOWANA JEST ZALECANA NAD BIAŁĄ KAPUSZKĄ PRZY Zespole Mielodysplastycznym ORAZ W LECZENIU Lenalidomidu.

Wybierz Owoc CZERWONA MALINA czy PUMMELO?

Fruit Red Raspberry zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak kurkumina, kwercetyna, izolikwiritigenina, kwas elagowy, lupeol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak cykl komórkowy, niedotlenienie, sygnalizacja P53 i sygnalizacja MYC i inne. Czerwona malina jest zalecana w przypadku zespołu mielodysplastycznego, gdy trwa leczenie raka lenalidomidem. Dzieje się tak dlatego, że Czerwona Malina modyfikuje te szlaki biochemiczne, które zostały naukowo zgłoszone jako uwrażliwiające działanie lenalidomidu.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w owocach Pummelo to Apigenina, Kurkumina, Kwercetyna, Isoliquiritigenin, Lupeol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak stres oksydacyjny i inne. Produkt Pummelo nie jest zalecany w leczeniu zespołu mielodysplastycznego podczas trwającego leczenia przeciwnowotworowego lenalidomidem, ponieważ modyfikuje on te szlaki biochemiczne, które powodują, że leczenie przeciwnowotworowe jest oporne lub mniej skuteczne.

OWOCE CZERWONEJ MALINY ZALECANE SĄ NAD PUMMELO PRZY Zespole Mielodysplastycznym I LECZENIU Lenalidomidem.

Wybierz Orzech ORZECH LASKOWY czy KASZTAN EUROPEJSKI?

Orzech laskowy zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak apigenina, kurkumina, izolikwiritigenina, luteolina, lupeol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak cykl komórkowy, acetylacja histonów / białek, sygnalizacja P53 i niedotlenienie i inne. Orzech laskowy jest zalecany w przypadku zespołu mielodysplastycznego, gdy trwa leczenie raka lenalidomidem. Dzieje się tak, ponieważ orzech laskowy modyfikuje te szlaki biochemiczne, które, jak naukowo doniesiono, uwrażliwiają działanie lenalidomidu.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w kasztanie europejskim to apigenina, kurkumina, kwercetyna, izolikwiritigenina, kwas elagowy. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak stres oksydacyjny i inne. Kasztanowiec europejski nie jest zalecany w przypadku zespołu mielodysplastycznego podczas trwającego leczenia przeciwnowotworowego lenalidomidem, ponieważ modyfikuje te szlaki biochemiczne, które powodują, że leczenie przeciwnowotworowe jest oporne lub mniej skuteczne.

ORZECH LASKOWY JEST ZALECANY NAD KASZTANOWEM EUROPEJSKIM W PRZYPADKU ZESPOŁU mielodysplastycznego I LECZENIA Lenalidomidem.

Dla osób z genetycznym ryzykiem raka

Pytanie zadawane przez osoby z genetycznym ryzykiem zespołu mielodysplastycznego lub historią rodzinną brzmi: „Co powinienem jeść inaczej niż wcześniej?” oraz jak powinni wybierać żywność i suplementy, aby zarządzać ryzykiem choroby. Ponieważ w przypadku ryzyka raka nie ma nic, co można by zaskarżyć w zakresie leczenia – decyzje dotyczące żywności i suplementów stają się ważne i są jedną z niewielu możliwych do zastosowania rzeczy, które można zrobić. Wszystkie pokarmy pochodzenia roślinnego nie są równe i oparte na zidentyfikowanej genetyce i sygnaturze szlaku – wybór żywności i suplementów powinien być spersonalizowany.

Wybierz WARZYWNĄ ŻÓŁTĄ CUKINIĘ czy SZWEDZKĘ?

Warzywo Żółta Cukinia zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak kurkumina, apigenina, formononetyna, lupeol, floretyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak sygnalizacja TGFB, acetylacja histonów / białek, punkty kontrolne cyklu komórkowego i sygnalizacja MYC i inne. Żółta cukinia jest zalecana w przypadku ryzyka zespołu mielodysplastycznego, gdy powiązane ryzyko genetyczne wynosi EP300. Dzieje się tak, ponieważ żółta cukinia zwiększa te szlaki biochemiczne, które przeciwdziałają jej charakterystycznym sterownikom.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w warzywnym Swede to kurkumina, apigenina, formononetyna, lupeol, floretyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak sygnalizacja TGFB i inne. Szwed nie jest zalecany, gdy ryzyko wystąpienia zespołu mielodysplastycznego, gdy związane z nim ryzyko genetyczne wynosi EP300, ponieważ zwiększa charakterystyczne ścieżki tego zespołu.

WARZYWA ŻÓŁTA CUKINIA ZALECANE SĄ NAD SZWEcją Z powodu GENETYCZNEGO RYZYKA RAKA EP300.

Wybierz Owocową WIŚNIĘ czy JUJUBĘ?

Fruit Sour Cherry zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak kurkumina, apigenina, formononetyna, lupeol, floretyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak sygnalizacja TGFB, acetylacja histonów / białek, sygnalizacja PI3K-AKT-MTOR i sygnalizacja MYC i inne. Wiśnia jest zalecana przy ryzyku zespołu mielodysplastycznego, gdy powiązane ryzyko genetyczne wynosi EP300. Dzieje się tak, ponieważ Kwaśna Wiśnia zwiększa te szlaki biochemiczne, które przeciwdziałają jej sygnaturowym sterownikom.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w owocach Jujube to kurkumina, apigenina, formononetyna, lupeol, floretyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak sygnalizacja TGFB, sygnalizacja PI3K-AKT-MTOR i punkty kontrolne cyklu komórkowego i inne. Jujube nie jest zalecana, gdy ryzyko zespołu mielodysplastycznego, gdy powiązane ryzyko genetyczne wynosi EP300, ponieważ zwiększa jego szlaki sygnaturowe.

OWOCE KWAŚNEJ WIŚNI ZALECANE SĄ NAD JUJUBĄ DLA GENETYCZNEGO RYZYKA RAKA EP300.

Wybierz Orzech MASOWY czy KASZTAN?

Orzech piżmowy zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak kurkumina, apigenina, formononetyna, lupeol, floretyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak sygnalizacja TGFB, acetylacja histonów / białek, punkty kontrolne cyklu komórkowego i sygnalizacja MYC i inne. Orzech piżmowy jest zalecany w przypadku ryzyka zespołu mielodysplastycznego, gdy powiązane ryzyko genetyczne wynosi EP300. Dzieje się tak, ponieważ Butternut zwiększa te szlaki biochemiczne, które przeciwdziałają jego sygnaturowym sterownikom.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w kasztanie to kurkumina, apigenina, formononetyna, lupeol, floretyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak sygnalizacja TGFB i punkty kontrolne cyklu komórkowego i inne. Kasztan nie jest zalecany, gdy ryzyko zespołu mielodysplastycznego, gdy powiązane ryzyko genetyczne wynosi EP300, ponieważ zwiększa charakterystyczne ścieżki tego zespołu.

ZALECA SIĘ MASŁO MASŁOWE NAD KASZTANEM PRZY GENETYCZNYM RYZYKU RAKA EP300.

Wnioski w

Wybrana żywność i suplementy są ważnymi decyzjami w przypadku nowotworów, takich jak zespół mielodysplastyczny. Pacjenci z zespołem mielodysplastycznym i osoby z ryzykiem genetycznym zawsze mają to pytanie: „Jakie pokarmy i suplementy diety są dla mnie zalecane, a które nie?” Istnieje powszechne przekonanie, które jest błędnym przekonaniem, że wszystkie pokarmy roślinne mogą być korzystne lub nie, ale nie będą szkodliwe. Niektóre pokarmy i suplementy mogą zakłócać leczenie raka lub promować szlaki molekularne prowadzące do raka.

Istnieją różne typy wskazań do raka, takie jak zespół mielodysplastyczny, każdy z inną genetyką nowotworu z dalszymi różnicami genomowymi u każdej osoby. Co więcej, każda terapia przeciwnowotworowa i chemioterapia ma unikalny mechanizm działania. Każdy pokarm, taki jak woskowa tykwa, zawiera różne substancje bioaktywne w różnych ilościach, które mają wpływ na różne i odrębne zestawy szlaków biochemicznych. Definicja spersonalizowanego żywienia to zindywidualizowane zalecenia żywieniowe uwzględniające wskazania do leczenia raka, metody leczenia, genetykę, styl życia i inne czynniki. Decyzje dotyczące personalizacji żywienia w przypadku raka wymagają wiedzy z zakresu biologii nowotworów, nauki o żywności oraz zrozumienia różnych metod chemioterapii. Wreszcie, gdy nastąpią zmiany w leczeniu lub zostanie zidentyfikowana nowa genomika – personalizacja żywienia wymaga ponownej oceny.

Rozwiązanie do personalizacji odżywiania dodatków ułatwia podejmowanie decyzji i eliminuje zgadywanie w odpowiedzi na pytanie: „Jaką żywność powinienem wybrać, a jakiej nie wybrać w przypadku zespołu mielodysplastycznego?”. Multidyscyplinarny zespół Addon obejmuje lekarzy onkologów, naukowców klinicznych, inżynierów oprogramowania i naukowców zajmujących się danymi.

Referencje

• Mds Mskcc 2020
• Profilaktyczne działanie kwasu masłowego, nikotynamidu, glukaranu wapnia samodzielnie lub w połączeniu podczas powstawania nowotworów skóry myszy indukowanej 7-dimetylobenz (a) antracenem poprzez modulację szlaku K-Ras-PI12K-AKT i związanych z nim mikroRNA.
• Formononetyna hamuje proliferację ludzkiego niedrobnokomórkowego raka płuc poprzez indukcję zatrzymania cyklu komórkowego i apoptozy.
• Melatonina i witamina D3 synergistycznie obniżają poziom Akt i MDM2, prowadząc do zależnego od TGFβ-1 hamowania wzrostu komórek raka piersi.
• Działanie przeciwnowotworowe kwasu neochlorogenowego in vitro i in vivo w ludzkich komórkach raka żołądka jest uzupełnione wytwarzaniem ROS, utratą potencjału błony mitochondrialnej i indukcją apoptozy.
• Funkcjonalna lipidomika: Kwas palmitynowy zaburza rozwój raka wątrobowokomórkowego poprzez modulowanie płynności błony i metabolizmu glukozy.
• https://rarediseases.org/rare-diseases/myelodysplastic-syndromes/#:~:text=General%20symptoms%20associated%20with%20MDS,or%20develop%20into%20acute%20leukemia.
• https://www.leukaemia.org.au/blood-cancer-information/types-of-blood-cancer/myelodysplastic-syndromes
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK534126