Najważniejsze
Różne badania sugerują, że wysokie spożycie składników odżywczych, takich jak wapń, fosfor i miedź; a niedobór minerałów, takich jak magnez, cynk i selen, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka. Powinniśmy spożywać pokarmy/odżywianie bogate w cynk, magnez i selen w odpowiednich ilościach, a także ograniczać spożycie składników odżywczych, takich jak wapń, fosfor i miedź, do zalecanych ilości, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia rak. Wybierając suplementy, nie należy mylić stearynianu magnezu z suplementami magnezu. Zbilansowana zdrowa dieta oparta na naturalnej żywności to właściwe podejście do utrzymania zalecanego poziomu niezbędnych składników mineralnych w naszym organizmie i zmniejszenia ryzyka chorób, w tym raka.
Istnieje wiele minerałów, które przyjmujemy z naszą dietą i odżywianiem, które są niezbędne dla naszych podstawowych funkcji organizmu. Istnieją minerały wchodzące w skład makrozapotrzebowań, takie jak wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), potas (K), fosfor (P), które są potrzebne w znacznych ilościach dla naszego zdrowia. Istnieją minerały pozyskiwane z żywności/odżywki, które są potrzebne w śladowych ilościach w ramach mikrozapotrzebowania i obejmują substancje takie jak cynk (Zn), żelazo (Fe), selen (Se), jod (I), miedź (Cu), mangan (Mn), Chrom (Cr) i inne. Większość naszych odżywek mineralnych pochodzi ze zdrowej i zbilansowanej diety. Jednak ze względu na różne przyczyny niezdrowego stylu życia i diety, ubóstwa i braku przystępności cenowej, istnieje powszechna nierównowaga w dostępności tych niezbędnych mineralnych składników odżywczych z niedoborem lub nadmiarem, które z kolei mają negatywny wpływ na nasze zdrowie. Oprócz kluczowych funkcji tych minerałów dla różnych funkcji fizjologicznych, zamierzamy szczegółowo zbadać literaturę na temat wpływu nadmiaru lub niedoboru niektórych z tych kluczowych minerałów na ryzyko raka.
Minerał Odżywczy – Wapń (Ca):
Wapń, jeden z najobficiej występujących minerałów w organizmie, jest niezbędny do budowy mocnych kości, zębów i funkcjonowania mięśni. Śladowa ilość wapnia jest również potrzebna do innych funkcji, takich jak skurcze naczyń, przekaźnictwo nerwowe, sygnalizacja wewnątrzkomórkowa i wydzielanie hormonów.
Zalecana dzienna porcja wapnia różni się w zależności od wieku, ale mieści się w zakresie 1000-1200 mg dla dorosłych w wieku od 19 do 70 lat.
Źródła żywności bogatej w wapń: Produkty mleczne, w tym mleko, sery, jogurty są bogatym naturalnym źródłem wapnia. Produkty roślinne bogate w wapń obejmują warzywa, takie jak kapusta pekińska, jarmuż, brokuły. Szpinak również zawiera wapń, ale jego biodostępność jest słaba.
Spożycie wapnia i ryzyko raka: Kilka wcześniejszych badań wykazało, że wyższe spożycie wapnia mineralnego z żywności (niskotłuszczowe źródła nabiału) lub suplementów wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem raka okrężnicy. (Slattery M i in., Am J Epidemiology, 1999; Kampman E i in., Rak powoduje kontrolę, 2000; Biasco G i Paganelli M, Ann NY Acad Sci, 1999) W badaniu dotyczącym zapobiegania polipom wapnia suplementacja węglanem wapnia doprowadziła do redukcji w rozwoju przedrakowych, niezłośliwych guzów gruczolaka okrężnicy (prekursor raka okrężnicy). (Grau MV i in., J Natl Cancer Inst., 2007)
Jednak nowsze badanie obserwacyjne z udziałem 1169 nowo zdiagnozowanych pacjentów z rakiem jelita grubego (stadium I-III) nie wykazało żadnego ochronnego związku ani korzyści związanych ze spożyciem wapnia i śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny. (Wesselink E i in., The Am J of Clin Nutrition, 2020) Istnieje wiele takich badań, które wykazały niejednoznaczne powiązania spożycia wapnia ze zmniejszonym ryzykiem raka jelita grubego. Dlatego nie ma wystarczających dowodów, aby zalecać rutynowe stosowanie suplementów wapnia w celu zapobiegania rakowi jelita grubego.
Z drugiej strony, inne niedawne badanie powiązane z danymi National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) z lat 1999-2010 na bardzo dużej kohorcie 30,899 20 dorosłych Amerykanów w wieku 1000 lat lub starszych wykazało, że nadmierne spożycie wapnia było związane ze zwiększonym zgonów z powodu raka. Związek ze zgonami z powodu raka wydawał się być związany z nadmiernym spożyciem wapnia powyżej 2019 mg/dzień w porównaniu z brakiem suplementacji. (Chen F i in., Annals of Int Med., XNUMX)
Istnieje kilka badań, które wykazały związek między wysokim spożyciem wapnia, większym niż 1500 mg/dzień, a zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka prostaty. (Chan JM i in., Am J z Clin Nutr., 2001; Rodriguez C i in., Cancer Epidemiol Biomarkers Prev., 2003; Mitrou PN i in., Int J Cancer, 2007)
Zabrany klucz: Musimy mieć odpowiednie spożycie wapnia dla zdrowia naszych kości i mięśni, ale nadmierna suplementacja wapnia powyżej zalecanej dziennej dawki 1000-1200 mg/dzień może niekoniecznie być pomocna i może mieć negatywny związek ze zwiększoną śmiertelnością z powodu raka. Wapń z naturalnych źródeł żywności jako część zbilansowanej, zdrowej diety jest zalecany w stosunku do suplementów wapnia w dużych dawkach.
Składnik Mineralny – Magnez (Mg):
Magnez, poza swoją rolą w funkcjonowaniu kości i mięśni, jest kluczowym kofaktorem dla wielu enzymów biorących udział w różnorodnych reakcjach biochemicznych w organizmie. Magnez jest niezbędny do metabolizmu, produkcji energii, syntezy DNA, RNA, białek i przeciwutleniaczy, funkcji mięśni i nerwów, kontroli poziomu glukozy we krwi oraz regulacji ciśnienia krwi.
Zalecane dzienne spożycie magnezu zmienia się wraz z wiekiem, ale mieści się w zakresie 400-420 mg dla dorosłych mężczyzn i około 310-320 mg dla dorosłych kobiet w wieku od 19 do 51 lat.
Źródła żywności bogatej w magnez: Uwzględnij zielone warzywa liściaste, takie jak szpinak, rośliny strączkowe, orzechy, nasiona i produkty pełnoziarniste oraz żywność zawierająca błonnik pokarmowy. Ryby, produkty mleczne i chude mięso są również dobrym źródłem magnezu.
Spożycie magnezu a ryzyko raka: Związek spożycia diety i ryzyka raka jelita grubego został zbadany w wielu prospektywnych badaniach, ale z niespójnymi wynikami. Przeprowadzono metaanalizę 7 prospektywnych badań kohortowych i stwierdzono statystycznie istotny związek zmniejszenia ryzyka raka jelita grubego ze spożyciem minerałów magnezu w zakresie 200-270 mg/dzień. (Qu X i in., Eur J Gastroenterol Hepatol, 2013; Chen GC i in., Eur J Clin Nutr., 2012) Inne niedawne badanie wykazało również zmniejszone ryzyko zgonu z wszystkich przyczyn u pacjentów z rakiem jelita grubego przy wyższym spożyciu magnezu wraz z odpowiedni poziom witaminy D3 w porównaniu z pacjentami z niedoborem witaminy D3 i niskim spożyciem magnezu. (Wesselink E, The Am J of Clin Nutr., 2020) Inne badanie, w którym analizowano prospektywny związek magnezu w surowicy i diecie z występowaniem raka jelita grubego, wykazało wyższe ryzyko raka jelita grubego przy niższym poziomie magnezu w surowicy wśród kobiet, ale nie mężczyzn. (Polter EJ i wsp., Biomarkery epidemii raka, poprzedni, 2019)
W innym dużym prospektywnym badaniu zbadano związek spożycia magnezu z ryzykiem raka trzustki u 66,806 50 mężczyzn i kobiet w wieku 76-100 lat. Badanie wykazało, że każde 24 mg dziennie zmniejszenie spożycia magnezu wiązało się z 2015% wzrostem zachorowań na raka trzustki. Dlatego odpowiednie spożycie magnezu może być korzystne dla zmniejszenia ryzyka raka trzustki. (Dibaba D i in., Br J Cancer, XNUMX)
Zabrany klucz: Spożywanie pokarmów bogatych w magnez w ramach zdrowej, zbilansowanej diety jest niezbędne do uzyskania zalecanego poziomu magnezu w naszym organizmie. W razie potrzeby można go uzupełnić suplementami magnezu. Badania kliniczne wskazują, że niski poziom magnezu wiąże się z wyższym ryzykiem raka jelita grubego i trzustki. Podczas gdy spożycie magnezu z żywności jest korzystne, nadmierna suplementacja magnezu powyżej wymaganego poziomu może być szkodliwa.
Pokarmy do spożycia po rozpoznaniu raka!
Żadne dwa nowotwory nie są takie same. Wyjdź poza wspólne wytyczne żywieniowe dla wszystkich i podejmuj spersonalizowane decyzje dotyczące żywności i suplementów z ufnością.
Co to jest stearynian magnezu? Czy to suplement?
Nie należy mylić stearynianu magnezu z suplementem magnezu. Stearynian magnezu jest szeroko stosowanym dodatkiem do żywności. Stearynian magnezu to sól magnezowa kwasu tłuszczowego zwanego kwasem stearynowym. Jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym jako środek poprawiający płynność, emulgator, środek wiążący i zagęszczający, środek smarujący i przeciwpieniący.
Stearynian magnezu wykorzystywany jest w produkcji suplementów diety oraz tabletek, kapsułek i proszków na leki. Wykorzystywany jest również w wielu produktach spożywczych, takich jak słodycze, przyprawy i składniki piekarnicze, a także w kosmetykach. Po spożyciu stearynian magnezu rozpada się na swoje składowe jony, magnez oraz kwasy stearynowy i palmitynowy. Stearynian magnezu ma status GRAS (ogólnie uznawany za bezpieczny) w Stanach Zjednoczonych i większości krajów świata. Za bezpieczne uważa się spożycie stearynianu magnezu, do 2.5 g na kg dziennie. Nadmierne spożycie stearynianu magnezu może prowadzić do zaburzeń jelit, a nawet biegunki. Stearynian magnezu przyjmowany w zalecanych dawkach nie może powodować działań niepożądanych.
Minerał odżywczy – Fosfor/Fosforan (Pi):
Fosfor, niezbędny składnik mineralny, wchodzi w skład wielu produktów spożywczych, głównie w postaci fosforanów (Pi). Jest składnikiem kości, zębów, DNA, RNA, błon komórkowych w postaci fosfolipidów oraz źródłem energii ATP (adenozynotrójfosforanu). Wiele enzymów i biocząsteczek w naszym ciele jest ufosforylowanych.
Zalecana dzienna porcja Fosforu to 700-1000 mg dla dorosłych powyżej 19 roku życia. Szacuje się, że Amerykanie spożywają prawie dwukrotnie więcej niż zalecana ilość ze względu na większe spożycie przetworzonej żywności.
Źródła żywności bogatej w fosforany: Jest naturalnie obecny w surowej żywności, w tym warzywach, mięsie, rybach, jajach, produktach mlecznych; Fosforan znajduje się również jako dodatek do wielu przetworzonych produktów spożywczych, w tym hamburgerów, pizzy, a nawet napojów gazowanych. Dodatek fosforanu pomaga w podniesieniu jakości przetworzonej żywności, ale nie jest wymieniony jako składnik per se. Dlatego żywność z dodatkami fosforanowymi ma nie tylko o 70% wyższą zawartość fosforanów niż surowa żywność i przyczynia się do 10-50% spożycia fosforu w krajach zachodnich. (Arkusz informacyjny NIH.gov)
Spożycie fosforu i ryzyko raka: W 24-letnim badaniu kontrolnym z udziałem 47,885 2015 mężczyzn, opartym na analizie zgłoszonych danych dotyczących diety, stwierdzono, że wysokie spożycie fosforu wiązało się ze zwiększonym ryzykiem zaawansowanego i wysokiego stopnia zaawansowania raka prostaty. (Wilson KM i in., Am J Clin Nutr., XNUMX)
Inne duże badanie populacyjne w Szwecji wykazało wyższe ogólne ryzyko zachorowania na raka wraz ze wzrostem poziomu fosforanów. U mężczyzn ryzyko zachorowania na raka trzustki, płuca, tarczycy i kości było wyższe, podczas gdy u kobiet występowało zwiększone ryzyko związane z rakiem przełyku, płuca i nieczerniakowym rakiem skóry. (Wulaningsih W i in., BMC Cancer, 2013)
Badanie eksperymentalne wykazało, że w porównaniu do myszy karmionych normalną dietą, myszy karmione dietą bogatą w fosforany zwiększyły progresję i wzrost guza płuc, łącząc w ten sposób wysoki poziom fosforanów z wyższym ryzykiem raka płuc. (Jin H i in., Am J z Respiratory and Critical Care Med., 2008)
Zabrany klucz: Porady żywieniowe i zalecenia dotyczące spożywania większej ilości naturalnych produktów spożywczych i warzyw oraz mniejszych ilości przetworzonej żywności pomagają w utrzymaniu poziomu fosforanów w wymaganym zdrowym zakresie. Nieprawidłowe poziomy fosforanów są związane ze zwiększonym ryzykiem raka.
Minerał Odżywczy – Cynk (Zn):
Cynk jest niezbędnym składnikiem mineralnym naturalnie występującym w niektórych produktach spożywczych i zaangażowanym w wiele aspektów metabolizmu komórkowego. Jest niezbędny do katalitycznej aktywności wielu enzymów. Odgrywa rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego, syntezie białek, syntezie i naprawie DNA, gojeniu ran i podziale komórek. Organizm nie ma wyspecjalizowanego systemu magazynowania cynku, dlatego musi być uzupełniany poprzez codzienne przyjmowanie cynku z pożywienia.
Zalecana dzienna porcja cynku poprzez spożycie pokarmów/suplementów mieści się w zakresie 8-12mg dla osób dorosłych powyżej 19 roku życia. (Informacje NIH.gov) Niedobór cynku to globalny problem zdrowotny, który dotyka ponad 2 miliardy ludzi na całym świecie. (Wessells KR i in., PLoS One, 2012; Brown KH i in., Food Nutr. Bull., 2010) Dlatego przyjmowanie pokarmów bogatych w cynk w odpowiednich ilościach staje się kluczowe.
Źródła żywności bogatej w cynk: Szeroka gama produktów spożywczych zawiera cynk, w tym fasolę, orzechy, niektóre rodzaje owoców morza (takie jak kraby, homary, ostrygi), czerwone mięso, drób, produkty pełnoziarniste, wzbogacone płatki śniadaniowe i produkty mleczne.
Spożycie cynku i ryzyko raka: Przeciwnowotworowe działanie Zn jest głównie związane z jego właściwościami przeciwutleniającymi i przeciwzapalnymi. (Wessels I i in., Nutrients, 2017; Skrajnowska D i in., Nutrients, 2019) Istnieje wiele badań, które donoszą o związku niedoboru cynku (z powodu niskiego spożycia pokarmów bogatych w cynk) ze zwiększonym ryzykiem raka, jak wymieniono poniżej :
- Badanie kliniczne z grupy kontrolnej, będące częścią kohorty European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition wykazało związek podwyższonego poziomu minerałów cynku ze zmniejszonym ryzykiem rozwoju raka wątroby (raka wątrobowokomórkowego). Nie znaleźli związku poziomów cynku z rakiem dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego. (Stepien M wt al, Br J Cancer, 2017)
- U pacjentek z nowo zdiagnozowanym rakiem piersi stwierdzono znaczne obniżenie poziomu cynku w surowicy w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami. (Kumar R i in., J Cancer Res. Ther., 2017)
- W irańskiej kohorcie stwierdzili znacznie obniżony poziom cynku w surowicy u pacjentów z rakiem jelita grubego w porównaniu ze zdrowymi osobami z grupy kontrolnej. (Khoshdel Z i in., Biol. Trace Elem. Res., 2015)
- Metaanaliza wykazała znacznie niższe poziomy cynku w surowicy u pacjentów z rakiem płuc ze zdrowymi kontrolami. (Wang Y i in., World J Surg. Oncol., 2019)
Podobne trendy niskiego poziomu cynku odnotowano w wielu innych nowotworach, w tym w nowotworach głowy i szyi, szyjki macicy, tarczycy, prostaty i innych.
Zabrany klucz: Utrzymanie wymaganego poziomu cynku poprzez naszą dietę / spożycie żywności i, jeśli to konieczne, dodatkową suplementację, jest niezbędne do wspierania silnego układu odpornościowego i antyoksydacyjnego w naszym ciele, co jest kluczowe w zapobieganiu nowotworom. W naszych ciałach nie ma systemu magazynowania cynku. Dlatego cynk musi być pozyskiwany z naszej diety/żywności. Nadmierna suplementacja cynku poza wymagany poziom może mieć negatywne skutki poprzez tłumienie układu odpornościowego. Korzystne może być przyjmowanie wymaganych ilości Zn poprzez spożywanie pokarmów bogatych w cynk zamiast przyjmowania dużych ilości suplementów.
Odżywianie selenem (Se):
Selen to pierwiastek śladowy niezbędny w żywieniu człowieka. Odgrywa ważną rolę w ochronie organizmu przed uszkodzeniami oksydacyjnymi i infekcjami. Ponadto odgrywa również kluczową rolę w reprodukcji, metabolizmie hormonów tarczycy i syntezie DNA.
Zalecana dzienna porcja selenu w diecie to 55mcg dla osób powyżej 19 roku życia. (Arkusz informacyjny NIH.gov)
Żywność/źródła żywieniowe bogate w selen: Ilość selenu znaleziona w naturalnej żywności / odżywianiu zależy od ilości selenu obecnego w glebie w czasie wzrostu, więc różni się w różnych pokarmach z różnych regionów. Jednak można zaspokoić zapotrzebowanie na selen poprzez spożywanie orzechów brazylijskich, pieczywa, drożdży piwnych, czosnku, cebuli, zbóż, mięsa, drobiu, ryb, jaj i nabiału.
Odżywianie selenem a ryzyko raka: Niski poziom selenu w organizmie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności i słabą funkcją odpornościową. Wiele badań wykazało korzyści z wyższego poziomu minerałów selenu dla ryzyka raka prostaty, płuc, jelita grubego i pęcherza moczowego. (Rayman poseł, Lancet, 2012)
Suplementy selenowe w dawce 200 mikrogramów dziennie zmniejszyły zachorowalność na raka prostaty o 50%, zachorowalność na raka płuc o 30%, a zachorowalność na raka jelita grubego o 54%. (Reid ME i in., Nutr & Cancer, 2008) W przypadku zdrowych osób, u których nie zdiagnozowano raka, stwierdzono, że włączenie selenu jako elementu żywienia wzmacnia ich odporność poprzez zwiększenie aktywności komórek NK. (Büntzel J i in., Anticancer Res., 2010)
Dodatkowo pomaga również odżywianie bogate w selen rak pacjentów poprzez zmniejszenie toksyczności związanej z chemioterapią. Wykazano, że te suplementy znacznie obniżają wskaźniki infekcji u pacjentów z chłoniakiem nieziarniczym. (Asfour IA i in., Biol. Trace Elem. Res., 2006) Wykazano również, że odżywianie selenem zmniejsza toksyczność nerek wywołaną przez chemioterapię i supresję szpiku kostnego (Hu YJ i in., Biol. Trace Elem. Res., 1997), i zmniejszyć toksyczność wywołaną promieniowaniem trudności w połykaniu. (Büntzel J i in., Anticancer Res., 2010)
Zabrany klucz: Wszystkie korzyści przeciwnowotworowe selenu mogą mieć zastosowanie tylko wtedy, gdy poziom selenu u osoby jest już niski. Suplementacja selenem u osób, które mają już wystarczającą ilość selenu w organizmie, może prowadzić do ryzyka cukrzycy typu 2. (Rayman MP, Lancet, 2012) W niektórych nowotworach, takich jak niektóre nowotwory międzybłoniaka, wykazano, że suplementacja selenem powoduje progresję choroby. (Rose AH i in., Am J Pathol, 2014)
Minerał składników odżywczych – Miedź (Cu):
Miedź, niezbędny śladowy składnik mineralny, bierze udział w produkcji energii, metabolizmie żelaza, aktywacji neuropeptydów, syntezie tkanki łącznej i syntezie neuroprzekaźników. Bierze również udział w wielu procesach fizjologicznych, w tym angiogenezie (tworzenie nowych naczyń krwionośnych), funkcjonowaniu układu odpornościowego, obronie antyoksydacyjnej, regulacji ekspresji genów i innych.
Zalecana dzienna porcja miedzi to 900-1000mcg dla dorosłych powyżej 19 roku życia. (Arkusz informacyjny NIH.gov) Możemy uzyskać wymaganą ilość miedzi z naszej diety.
Źródła żywności bogatej w miedź: Miedź można znaleźć w suszonej fasoli, migdałach, innych nasionach i orzechach, brokułach, czosnku, soi, grochu, otrębach pszennych zbożach, produktach pełnoziarnistych, czekoladzie i owocach morza.
Spożycie miedzi i ryzyko raka: Istnieje wiele badań, które wykazały, że stężenie miedzi w surowicy i tkance nowotworowej jest znacznie wyższe niż u zdrowych osób. (Gupta SK i in., J Surg. Oncol., 1991; Wang F i in., Curr Med. Chem, 2010) Wyższe stężenie minerału miedzi w tkankach nowotworowych wynika z jego roli w angiogenezie, kluczowym procesie potrzebnym do wspomagania szybko rosnące komórki rakowe.
Metaanaliza 14 badań wykazała znaczące dowody na wyższe poziomy miedzi w surowicy u pacjentów z rakiem szyjki macicy niż u zdrowych osobników z grupy kontrolnej, potwierdzając związek wyższych poziomów miedzi w surowicy jako czynnika ryzyka raka szyjki macicy. (Zhang M, Biosci. Rep., 2018)
W innym badaniu opublikowanym w Proceedings of the National Academy of Sciences w Stanach Zjednoczonych opisano mechanizm, dzięki któremu zmienne poziomy miedzi w mikrośrodowisku guza modulują metabolizm guza i sprzyjają jego wzrostowi. (Ishida S i in., PNAS, 2013)
Zabrany klucz: Miedź jest niezbędnym pierwiastkiem, który pozyskujemy w naszej diecie. Jednak nadmierne poziomy minerałów miedzi z powodu podwyższonego poziomu w wodzie pitnej lub z powodu defektu w metabolizmie miedzi mogą zwiększać ryzyko raka.
Wnioski
Naturalne źródła pożywienia dostarczają nam niezbędnych dla naszego zdrowia i dobrego samopoczucia ilości składników mineralnych. Mogą wystąpić zaburzenia równowagi spowodowane spożywaniem niezdrowej, przetworzonej żywności, różnicami w zawartości gleby w zależności od położenia geograficznego, różnicami w poziomach minerałów w wodzie pitnej i innymi czynnikami środowiskowymi, które mogą powodować różnice w zawartości minerałów. Nadmierny poziom spożycia minerałów, takich jak wapń, fosfor i miedź; a niedobory minerałów, takich jak magnez, cynk (niskie spożycie pokarmów bogatych w cynk) i selen, są związane ze zwiększonym ryzykiem rak. Powinniśmy zwracać uwagę na pokarmy bogate w cynk, magnez i selen i przyjmować je w odpowiednich ilościach. Nie należy mylić stearynianu magnezu z suplementami magnezu. Ogranicz także spożycie składników odżywczych, takich jak wapń, fosfor i miedź, do zalecanych ilości, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka. Zbilansowana, zdrowa dieta oparta na naturalnej żywności jest lekarstwem na utrzymanie zalecanego poziomu niezbędnych mineralnych składników odżywczych w naszym organizmie, aby uniknąć raka.
Jakie jedzenie jesz i jakie suplementy bierzesz, to decyzja, którą podejmujesz. Twoja decyzja powinna obejmować rozważenie mutacji genu nowotworu, rodzaju nowotworu, trwających terapii i suplementów, wszelkich alergii, informacji o stylu życia, wadze, wzroście i nawykach.
Planowanie odżywiania w przypadku raka z dodatku nie opiera się na wyszukiwaniu w Internecie. Automatyzuje podejmowanie decyzji w oparciu o nauki molekularne wdrażane przez naszych naukowców i inżynierów oprogramowania. Niezależnie od tego, czy zależy Ci na zrozumieniu podstawowych biochemicznych szlaków molekularnych, czy nie - do planowania żywienia w przypadku raka to zrozumienie jest potrzebne.
Zacznij TERAZ od planowania żywienia, odpowiadając na pytania dotyczące nazwy raka, mutacji genetycznych, trwających terapii i suplementów, wszelkich alergii, nawyków, stylu życia, grupy wiekowej i płci.
Spersonalizowane odżywianie na raka!
Rak zmienia się z czasem. Dostosuj i zmodyfikuj swoje odżywianie w oparciu o wskazania raka, leczenie, styl życia, preferencje żywieniowe, alergie i inne czynniki.
Chorzy na raka często mają do czynienia z różnymi skutki uboczne chemioterapii które wpływają na ich jakość życia i szukają alternatywnych terapii na raka. Biorąc prawidłowe odżywianie i suplementy oparte na przesłankach naukowych (unikając zgadywania i przypadkowego wyboru) jest najlepszym naturalnym lekarstwem na raka i związane z leczeniem skutki uboczne.