Pokarmy dla tlącego się szpiczaka mnogiego!

Wprowadzenie

Żywność dla tlącego się szpiczaka mnogiego powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb każdej osoby, a także musi być dostosowana do leczenia raka lub zmiany genetycznej nowotworu. Personalizacja i adaptacja muszą uwzględniać wszystkie składniki aktywne lub bioaktywne zawarte w różnych produktach spożywczych w odniesieniu do biologii tkanki nowotworowej, genetyki, leczenia, warunków stylu życia i preferencji żywieniowych. Dlatego, podczas gdy odżywianie jest jedną z bardzo ważnych decyzji dla pacjenta onkologicznego i osoby zagrożonej rakiem, wybór pokarmu do spożycia nie jest łatwym zadaniem.

Tlący się szpiczak mnogi (SMM) to stan przednowotworowy, często uważany za etap pośredni między MGUS (gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu) a aktywnym szpiczakiem mnogim, charakteryzujący się odrębnymi cechami i specyficznym kodem ICD-10 umożliwiającym dokładną dokumentację medyczną. Zrozumienie różnicy między szpiczakiem tlącym a szpiczakiem mnogim jest kluczowe, ponieważ różnią się one pod względem objawów, metod leczenia i rokowania. Objawy tlącego się szpiczaka mnogiego są na ogół mniej dotkliwe niż objawy szpiczaka pełnoobjawowego, ale mogą obejmować zmęczenie i inne subtelne objawy. Rozpoznanie SMM opiera się na określonych kryteriach przedstawionych w różnych źródłach medycznych, w tym w zarysach patologii. Niekorzystne rokowania i przeżywalność w przypadku szpiczaka mnogiego mogą się znacznie różnić w zależności od różnych czynników, takich jak postęp choroby i stan zdrowia jednostki. Leczenie SMM jest zazwyczaj bardziej konserwatywne w porównaniu ze szpiczakiem mnogim i często obejmuje uważne monitorowanie, a czasami badania kliniczne dotyczące tlącego się szpiczaka mnogiego, które badają nowe podejścia terapeutyczne. Te badania kliniczne mają kluczowe znaczenie dla lepszego zrozumienia tej choroby i leczenia tej choroby, co potencjalnie może prowadzić do opracowania skuteczniejszych metod leczenia w przyszłości.

Czy w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego ma znaczenie, jakie warzywa, owoce, orzechy, nasiona jemy?

Bardzo częstym pytaniem dotyczącym odżywiania zadawanym przez pacjentów z rakiem i osoby z genetycznym ryzykiem zachorowania na raka jest: czy w przypadku raka, takiego jak tlący się szpiczak mnogi, ma znaczenie, jakie pokarmy jem, a jakich nie? Albo jeśli stosuję dietę roślinną, czy to wystarczy na raka, takiego jak tlący się szpiczak mnogi?

Na przykład, czy ma znaczenie to, że brukselka jest spożywana częściej niż karczoch? Czy ma to jakieś znaczenie, jeśli owoc Lime jest preferowany zamiast Kiwi? Również jeśli dokonuje się podobnych wyborów dla orzechów/nasion, takich jak Butternut zamiast Kasztan i dla roślin strączkowych, takich jak Bób zamiast Fasola ćma. A jeśli to, co jem, ma znaczenie – to jak zidentyfikować pokarmy, które są zalecane przy tlącym się szpiczaku mnogim i czy jest to ta sama odpowiedź dla wszystkich z tą samą diagnozą lub ryzykiem genetycznym?

Tak! Pokarmy, które jesz, mają znaczenie dla tlącego się szpiczaka mnogiego!

Zalecenia żywieniowe mogą nie być takie same dla wszystkich i mogą być różne nawet w przypadku tej samej diagnozy i ryzyka genetycznego.

Wszystkie produkty spożywcze (warzywa, owoce, orzechy, nasiona, rośliny strączkowe, oleje itp.) oraz suplementy diety składają się z więcej niż jednego aktywnego składnika molekularnego lub substancji bioaktywnych w różnych proporcjach i ilościach. Każdy składnik aktywny ma unikalny mechanizm działania – którym może być aktywacja lub hamowanie różnych szlaków biochemicznych. Mówiąc najprościej, zalecana żywność i suplementy to takie, które nie powodują wzrostu molekularnych czynników powodujących raka, ale je zmniejszają. W przeciwnym razie te pokarmy nie powinny być zalecane. Żywność zawiera wiele aktywnych składników – dlatego oceniając żywność i suplementy, należy wziąć pod uwagę wpływ wszystkich aktywnych składników łącznie, a nie indywidualnie.

Na przykład Lime zawiera aktywne składniki Isoliquiritigenin, Curcumin, Catechol, Lycopene, Melatonin. A Kiwi zawiera aktywne składniki Kaempferol, Isoliquiritigenin, Curcumin, Catechol, Melatonin i prawdopodobnie inne.

Częstym błędem popełnianym przy podejmowaniu decyzji i wyborze pokarmów do spożycia przy tlącym się szpiczaku mnogim – jest ocenianie tylko wybranych składników aktywnych zawartych w pokarmach i ignorowanie reszty. Ponieważ różne składniki aktywne zawarte w żywności mogą mieć przeciwstawne działanie na czynniki wywołujące raka – nie można wybierać składników aktywnych w żywności i suplementach, aby podjąć decyzję żywieniową w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego.

TAK – WYBORY ŻYWNOŚCI WPŁYWAJĄ NA RAKA. DECYZJE DOTYCZĄCE ŻYWIENIA MUSZĄ UWZGLĘDNIAĆ WSZYSTKIE SKŁADNIKI AKTYWNE POKARMÓW.

Umiejętności potrzebne do żywienia Personalizacja dla Tlącego się szpiczaka mnogiego?

Spersonalizowane odżywianie w przypadku nowotworów, takich jak tlący się szpiczak mnogi, składa się z zalecanych pokarmów/suplementów; niezalecane pokarmy / suplementy z przykładowymi przepisami, w których priorytetem jest stosowanie zalecanych pokarmów. Przykład spersonalizowanego odżywiania można zobaczyć tutaj link.

Decyzja, które pokarmy są zalecane, a które nie, jest niezwykle skomplikowana i wymaga wiedzy z zakresu biologii tlącego się szpiczaka mnogiego, nauki o żywności, genetyki, biochemii, a także dobrego zrozumienia działania metod leczenia raka i związanych z nimi słabych punktów, przez które terapie mogą przestać być skuteczne.

MINIMALNA WIEDZA DOŚWIADCZONA POTRZEBNA DO PERSONALIZACJI ŻYWIENIA NA RAKA TO: BIOLOGIA RAKA, NAUKA O ŻYWNOŚCI, LECZENIE RAKA I GENETYKA.

Charakterystyka nowotworów, takich jak tlący się szpiczak mnogi

Wszystkie nowotwory, takie jak tlący się szpiczak mnogi, można scharakteryzować za pomocą unikalnego zestawu szlaków biochemicznych – szlaków charakterystycznych dla tlącego się szpiczaka mnogiego. Szlaki biochemiczne, takie jak metabolizm aminokwasów, sygnalizacja NFKB, sygnalizacja PI3K-AKT-MTOR, niedotlenienie są częścią charakterystycznej definicji tlącego się szpiczaka mnogiego. Genetyka raka każdej osoby może być inna, a zatem ich specyficzna sygnatura nowotworu może być niepowtarzalna.

Leczenie, które jest skuteczne w leczeniu tlącego się szpiczaka mnogiego, musi uwzględniać charakterystyczne szlaki biochemiczne związane z każdym pacjentem z rakiem i osobą z ryzykiem genetycznym. Dlatego różne terapie o różnych mechanizmach działania są skuteczne dla różnych pacjentów. Podobnie i z tych samych powodów żywność i suplementy muszą być spersonalizowane dla każdej osoby. Dlatego niektóre pokarmy i suplementy są zalecane w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego podczas leczenia raka lenalidomidem, a niektóre pokarmy i suplementy nie są zalecane.

Źródła jak cBioPortal i wiele innych dostarcza reprezentatywnych dla populacji anonimowych danych pacjentów z badań klinicznych dla wszystkich wskazań raka. Dane te obejmują szczegóły badania klinicznego, takie jak wielkość próby/liczba pacjentów, grupy wiekowe, płeć, pochodzenie etniczne, leczenie, lokalizacja guza i wszelkie mutacje genetyczne.

BRCA2, IRS2, CDK8, RB1 i LCP1 to najczęściej zgłaszane geny tlącego się szpiczaka mnogiego. BRCA2 stwierdzono u 45.0% reprezentatywnych pacjentów we wszystkich badaniach klinicznych. A IRS2 zgłaszany jest w 45.0%. Połączone dane pacjentów z populacji obejmują wiek od do . % danych pacjentów to mężczyźni. Biologia tlącego się szpiczaka mnogiego wraz z doniesieniami genetycznymi razem definiują reprezentowane przez populację sygnaturowe szlaki biochemiczne dla tego raka. Jeśli genetyka poszczególnych guzów nowotworowych lub geny przyczyniające się do ryzyka są również znane, należy to również wykorzystać do personalizacji żywienia.

WYBÓR ŻYWIENIA POWINNY ODPOWIADAĆ DO SYGNATURY RAKA KAŻDEJ OSÓB.

Żywność i suplementy dla tlącego się szpiczaka mnogiego

Dla chorych na raka

Pacjenci z chorobą nowotworową w trakcie leczenia lub opieki paliatywnej muszą podejmować decyzje dotyczące żywności i suplementów – potrzebnych kalorii w diecie, radzenia sobie z wszelkimi skutkami ubocznymi leczenia, a także lepszego leczenia raka. Wszystkie pokarmy pochodzenia roślinnego nie są sobie równe, a wybieranie i ustalanie priorytetów żywności, która jest spersonalizowana i dostosowana do trwającego leczenia raka, jest ważne i skomplikowane. Oto kilka przykładów dostarczających wskazówek dotyczących podejmowania decyzji żywieniowych.

Wybierz Warzywną Brukselkę czy KARDIOON?

Brukselka warzywna zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak izolikwiritigenina, kurkumina, katechol, melatonina, daidzeina. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak cykl komórkowy, przeżycie komórki, sygnalizacja P53 i angiogeneza i inne. Brukselka jest zalecana w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy trwa leczenie przeciwnowotworowe lenalidomidem. Dzieje się tak, ponieważ brukselka modyfikuje te szlaki biochemiczne, które, jak naukowo doniesiono, uwrażliwiają działanie lenalidomidu.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w roślinnym Cardoon to Apigenina, Kaempferol, Isoliquiritigenin, Kurkumina, Katechol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak onkogenna metylacja histonów, epigenetyka raka onkogennego i sygnalizacja NFKB i inne. Cardoon nie jest zalecany w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy trwa leczenie przeciwnowotworowe lenalidomidem, ponieważ modyfikuje te szlaki biochemiczne, które powodują, że leczenie przeciwnowotworowe jest oporne lub mniej skuteczne.

WARZYWA BRUKSELA ZALECANE SĄ NAD CARDOON W PRZYPADKU Tlącego się szpiczaka mnogiego ORAZ LECZENIA Lenalidomidem.

Wybierz Owoc KIWI czy LIMONKA?

Owoc Kiwi zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak Kaempferol, Isoliquiritigenin, Kurkumina, Katechol, Melatonina. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak cykl komórkowy, niedotlenienie i sygnalizacja P53 i inne. Kiwi jest zalecane w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy trwa leczenie raka lenalidomidem. Dzieje się tak dlatego, że kiwi modyfikuje te szlaki biochemiczne, które, jak doniesiono naukowo, uwrażliwiają działanie lenalidomidu.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w owocach limonki to izolikwiritigenina, kurkumina, katechol, likopen, melatonina. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak WNT Beta Catenin Signaling, Microtubule Dynamics i NFKB Signaling i inne. Wapno nie jest zalecane w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy trwa leczenie przeciwnowotworowe lenalidomidem, ponieważ modyfikuje te szlaki biochemiczne, które powodują, że leczenie przeciwnowotworowe jest oporne lub mniej skuteczne.

OWOC KIWI JEST ZALECANY NAD LIMONKĄ W LECZENIU Tlącego się szpiczaka mnogiego i lenalidomidu.

Wybierz Orzech MASOWY czy KASZTAN?

Orzech piżmowy zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak Apigenina, Kaempferol, Isoliquiritigenin, Kurkumina, Katechol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA, cykl komórkowy, angiogeneza i dynamika mikrotubul i inne. Butternut jest zalecany w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy trwa leczenie raka lenalidomidem. Wynika to z faktu, że Butternut modyfikuje te szlaki biochemiczne, które, jak doniesiono naukowo, uwrażliwiają działanie lenalidomidu.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w kasztanie to Apigenina, Kaempferol, Isoliquiritigenin, Kurkumina, Katechol. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA i sygnalizacja beta kateniny WNT i inne. Kasztan nie jest zalecany w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy trwa leczenie przeciwnowotworowe lenalidomidem, ponieważ modyfikuje te szlaki biochemiczne, które powodują, że leczenie przeciwnowotworowe jest oporne lub mniej skuteczne.

ORZECH MASŁOWY ZALECA SIĘ NAD KASZTANEM W PRZYPADKU Tlącego się szpiczaka mnogiego ORAZ LECZENIA Lenalidomidem.

Dla osób z genetycznym ryzykiem raka

Pytanie zadawane przez osoby z genetycznym ryzykiem tlącego się szpiczaka mnogiego lub historią rodzinną brzmi: „Co powinienem jeść inaczej niż wcześniej?” oraz jak powinni wybierać żywność i suplementy, aby zarządzać ryzykiem choroby. Ponieważ w przypadku ryzyka raka nie ma nic, co można by zaskarżyć w zakresie leczenia – decyzje dotyczące żywności i suplementów stają się ważne i są jedną z niewielu możliwych do zastosowania rzeczy, które można zrobić. Wszystkie pokarmy pochodzenia roślinnego nie są równe i oparte na zidentyfikowanej genetyce i sygnaturze szlaku – wybór żywności i suplementów powinien być spersonalizowany.

Wybierz warzywną POMARAŃCZOWĄ PIEPRZ czy karob?

Warzywna Pomarańczowa Papryka zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak Apigenina, Kurkumina, Lupeol, Daidzeina, Formononetyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA, cykl komórkowy, punkty kontrolne cyklu komórkowego i sygnalizacja MYC i inne. Pomarańczowa papryka jest zalecana w przypadku ryzyka wystąpienia tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy powiązane ryzyko genetyczne to BRCA2. Dzieje się tak, ponieważ Orange Bell Pepper zwiększa te szlaki biochemiczne, które przeciwdziałają jej charakterystycznym sterownikom.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w roślinnym chlebie świętojańskim to apigenina, kurkumina, lupeol, daidzeina, kwercetyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA i sygnalizacja czynnika wzrostu i inne. Karob nie jest zalecany, gdy ryzyko zachorowania na tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy powiązanym ryzykiem genetycznym jest BRCA2, ponieważ zwiększa jego szlaki sygnaturowe.

WARZYWNA POMARAŃCZOWA PIEPRZKA JEST ZALECANA NAD KAROBEM ZE WZGLĘDU NA GENETYCZNE RYZYKO RAKA BRCA2.

Wybierz Owoc ŚLIWKA JAWAJSKA czy GRAPEFRUT?

Owoc Śliwki Jawajskiej zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak apigenina, kurkumina, kwas elagowy, lupeol, daidzeina. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak cykl komórkowy, sygnalizacja P53, naprawa DNA i angiogeneza i inne. Śliwka Java jest zalecana w przypadku ryzyka wystąpienia tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy powiązane ryzyko genetyczne to BRCA2. Dzieje się tak, ponieważ Java Plum zwiększa te szlaki biochemiczne, które przeciwdziałają jej sygnaturowym sterownikom.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w owocach grejpfruta to kurkumina, lupeol, daidzeina, formononetyna, naringina. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA, sygnalizacja komórek macierzystych i sygnalizacja czynnika wzrostu i inne. Grejpfrut nie jest zalecany, gdy ryzyko zachorowania na tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy powiązanym ryzykiem genetycznym jest BRCA2, ponieważ zwiększa jego szlaki sygnaturowe.

W PRZYPADKU GENETYCZNEGO RYZYKA RAKA BRCA2 ZALECA SIĘ OWOC ŚLIWKI JAWAJSKIEJ niż GREJPFRUT.

Wybierz orzech ORZECH LASKOWY WSPÓLNY czy KASZTAN EUROPEJSKI?

Orzech laskowy zawiera wiele składników aktywnych lub bioaktywnych, takich jak kurkumina, lupeol, daidzeina, kwercetyna, formononetyna. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA, cykl komórkowy, angiogeneza i sygnalizacja komórek macierzystych i inne. Orzech laskowy jest zalecany w przypadku ryzyka wystąpienia tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy powiązane ryzyko genetyczne to BRCA2. Dzieje się tak dlatego, że Orzech laskowy wzmacnia te szlaki biochemiczne, które przeciwdziałają jego charakterystycznym czynnikom.

Niektóre z aktywnych składników lub substancji bioaktywnych w kasztanie europejskim to apigenina, kurkumina, kwas elagowy, lupeol, daidzeina. Te aktywne składniki manipulują różnymi szlakami biochemicznymi, takimi jak naprawa DNA i sygnalizacja komórek macierzystych i inne. Kasztanowiec europejski nie jest zalecany, gdy ryzyko zachorowania na tlącego się szpiczaka mnogiego, gdy powiązane ryzyko genetyczne wynosi BRCA2, ponieważ zwiększa szlaki sygnaturowe tego wirusa.

ZWYCZAJNY ORZECH LASKOWY JEST ZALECANY NAD KASZTANOWEM EUROPEJSKIM ZE WZGLĘDU NA GENETYCZNE RYZYKO RAKA BRCA2.

Wnioski w

Wybrana żywność i suplementy są ważnymi decyzjami w przypadku raka, takiego jak tlący się szpiczak mnogi. Pacjenci z tlącym się szpiczakiem mnogim i osoby z ryzykiem genetycznym zawsze mają to pytanie: „Jakie pokarmy i suplementy diety są dla mnie zalecane, a które nie?” Istnieje powszechne przekonanie, które jest błędnym przekonaniem, że wszystkie pokarmy roślinne mogą być korzystne lub nie, ale nie będą szkodliwe. Niektóre pokarmy i suplementy mogą zakłócać leczenie raka lub promować szlaki molekularne prowadzące do raka.

Istnieją różne typy wskazań do raka, takie jak tlący się szpiczak mnogi, każdy z inną genetyką nowotworu z dalszymi różnicami genomowymi u każdej osoby. Co więcej, każda terapia przeciwnowotworowa i chemioterapia ma unikalny mechanizm działania. Każda żywność, taka jak brukselka, zawiera różne substancje bioaktywne w różnych ilościach, które mają wpływ na różne i odrębne zestawy szlaków biochemicznych. Definicja spersonalizowanego żywienia to zindywidualizowane zalecenia żywieniowe uwzględniające wskazania do leczenia raka, metody leczenia, genetykę, styl życia i inne czynniki. Decyzje dotyczące personalizacji żywienia w przypadku raka wymagają wiedzy z zakresu biologii nowotworów, nauki o żywności oraz zrozumienia różnych metod chemioterapii. Wreszcie, gdy nastąpią zmiany w leczeniu lub zostanie zidentyfikowana nowa genomika – personalizacja żywienia wymaga ponownej oceny.

Rozwiązanie do personalizacji odżywiania dodatków ułatwia podejmowanie decyzji i eliminuje zgadywanie w odpowiedzi na pytanie: „Jakie pokarmy powinienem wybrać, a jakich nie wybrać w przypadku tlącego się szpiczaka mnogiego?”. Multidyscyplinarny zespół Addon obejmuje lekarzy onkologów, naukowców klinicznych, inżynierów oprogramowania i naukowców zajmujących się danymi.

Referencje

• Wpływ izolikwirytygeniny na komórki raka jajnika.
• Brasinina hamuje szlak sygnałowy STAT3 poprzez modulację ekspresji PIAS-3 i SOCS-3 oraz uwrażliwia ksenograft ludzkiego raka płuc u myszy nagich na paklitaksel.
• Kwas galusowy wywołuje uszkodzenia DNA i hamuje ekspresję genów naprawy DNA w ludzkich komórkach PC-3 raka prostaty.
• Kwas betulinowy hamuje łodygę i EMT komórek raka trzustki poprzez aktywację sygnalizacji AMPK.
• Modulacja ekspresji HER2 przez kwas ferulowy na ludzkich komórkach raka piersi MCF7.
• Przeciwzapalne i przeciwnowotworowe działanie samej genisteiny lub w połączeniu z kapsaicyną w gruczołach sutkowych szczurów leczonych TPA lub linii komórkowej raka sutka.
• Ujemna regulacja przetwornika sygnału i aktywatora kaskady sygnałowej transkrypcji-3 przez lupeol hamuje wzrost i indukuje apoptozę w komórkach raka wątrobowokomórkowego.