مواد غذایی برای بیماری پاژه خارج پستانی!

معرفی

غذاهای مربوط به بیماری پاژه خارج پستانی باید برای هر فرد شخصی سازی شود و همچنین باید با درمان سرطان یا تغییر ژنتیکی تومور سازگار شود. شخصی‌سازی و سازگاری باید همه مواد فعال یا بیواکتیو موجود در غذاهای مختلف را با توجه به بیولوژی بافت سرطانی، ژنتیک، درمان‌ها، شرایط سبک زندگی و ترجیحات رژیم غذایی در نظر بگیرد. از این رو در حالی که تغذیه یکی از تصمیمات بسیار مهم برای یک بیمار سرطانی و فرد در معرض خطر ابتلا به سرطان است - نحوه انتخاب مواد غذایی برای خوردن کار آسانی نیست.

بیماری پاژه خارج پستانی، یک سرطان پوست نادر که به طور معمول نواحی با تراکم بالای غدد آپوکرین را تحت تاثیر قرار می دهد، چالش های منحصر به فردی را در تشخیص و درمان ایجاد می کند. این عارضه می‌تواند هم در مردان و هم در زنان رخ دهد و در زنان نیز در ناحیه تناسلی یا ناحیه تناسلی یا پری مقعدی رخ می‌دهد. خطوط کلی پاتولوژی بیماری پاژه خارج پستانی بینش های مهمی را در مورد ویژگی های سلولی آن ارائه می دهد و به تصمیم گیری در مورد درمان کمک می کند. درمان معمولاً شامل برداشتن جراحی است و در برخی موارد، درمان‌های موضعی یا رادیوتراپی ممکن است در نظر گرفته شود. کد ICD-10 برای بیماری پاژه خارج پستانی گزارش استاندارد و ردیابی درمان را تسهیل می کند. DermNet و سایر منابع پوستی اطلاعات ارزشمندی در مورد تظاهرات بالینی و مدیریت بیماری ارائه می دهند. در حالی که بیماری پاژه خارج پستانی در درجه اول پوست را تحت تاثیر قرار می دهد، پیش آگهی آن و این سوال که آیا کشنده است به عوامل متعددی از جمله وجود بیماری مهاجم یا بدخیمی های زمینه ای بستگی دارد. نادر بودن بیماری پاژه خارج پستانی بر پیچیدگی مطالعه و درک آن می افزاید و آن را به موضوع تحقیقات مداوم تبدیل می کند. به طور خلاصه، مدیریت موثر بیماری پاژه خارج پستانی مستلزم درک کامل آسیب شناسی آن، بررسی دقیق گزینه های درمانی و آگاهی از شدت بالقوه آن، به ویژه در موارد پیشرفته یا تهاجمی است.

برای بیماری پاژه خارج پستانی آیا این مهم است که فرد چه سبزیجات، میوه ها، آجیل ها، دانه هایی را می خورد؟

یک سوال بسیار رایج تغذیه ای که توسط بیماران سرطانی و افراد در معرض خطر ژنتیکی سرطان پرسیده می شود این است که برای سرطان هایی مانند بیماری پاژه خارج پستانی آیا این مهم است که چه غذاهایی می خورم و کدام را نمی خورم؟ یا اگر از یک رژیم غذایی گیاهی پیروی کنم، برای سرطان مانند بیماری پاژه خارج پستانی کافی است؟

به عنوان مثال آیا مصرف هویج گیاهی در مقایسه با اسفناج ملابار، اهمیتی دارد؟ آیا فرقی می کند که میوه سیاه آلدربری به بلک بری همیشه سبز ترجیح داده شود؟ همچنین اگر انتخاب های مشابهی برای آجیل/دانه هایی مانند گردوی ژاپنی نسبت به شاه بلوط اروپایی و برای حبوباتی مانند نخود چشم سیاه به جای لوبیا معمولی انجام شود. و اگر چیزی که من می‌خورم مهم است - پس چگونه می‌توان غذاهایی را که برای بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می‌شوند شناسایی کرد و آیا برای همه افراد دارای تشخیص یا خطر ژنتیکی یکسان است؟

آره! غذاهایی که می خورید برای بیماری پاژه فوق پستانی مهم هستند!

توصیه های غذایی ممکن است برای همه یکسان نباشد و حتی برای تشخیص و خطر ژنتیکی یکسان متفاوت باشد.

همه غذاها (سبزیجات، میوه ها، آجیل، دانه ها، حبوبات، روغن ها و غیره) و مکمل های غذایی از بیش از یک ماده مولکولی فعال یا فعال زیستی در نسبت ها و مقادیر مختلف تشکیل شده اند. هر ماده فعال دارای مکانیسم اثر منحصر به فردی است - که می تواند فعال یا مهار مسیرهای مختلف بیوشیمیایی باشد. غذاها و مکمل های توصیه شده ساده، آنهایی هستند که باعث افزایش محرک های مولکولی سرطان نمی شوند، اما آنها را کاهش می دهند. در غیر این صورت آن غذاها را نباید توصیه کرد. غذاها حاوی ترکیبات فعال متعددی هستند - از این رو هنگام ارزیابی غذاها و مکمل ها باید تأثیر همه مواد فعال را به طور تجمعی و نه جداگانه در نظر بگیرید.

به عنوان مثال سنجد سیاه حاوی مواد فعال کورکومین، دایدزین، فورمونونتین، سینامالدئید، ملاتونین است. و BlackBerry همیشه سبز حاوی مواد فعال الاژیک اسید، سینامالدئید، اوژنول، میریستین، لینالول و احتمالاً سایرین است.

یک اشتباه رایج هنگام تصمیم گیری و انتخاب مواد غذایی برای خوردن بیماری پاژه فوق پستانی این است که فقط مواد فعال منتخب موجود در غذاها را ارزیابی کنید و بقیه را نادیده بگیرید. از آنجایی که مواد فعال مختلف موجود در غذاها ممکن است اثرات متضادی بر محرک‌های سرطان داشته باشند - نمی‌توانید مواد فعال موجود در غذاها و مکمل‌ها را برای تصمیم‌گیری تغذیه برای بیماری پاژه خارج پستانی انتخاب کنید.

بله - انتخاب غذا برای سرطان مهم است. تصمیمات تغذیه ای باید همه مواد فعال غذاها را در نظر بگیرد.

مهارت های مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای بیماری پاژه خارج پستانی؟

تغذیه شخصی برای سرطان هایی مانند بیماری پاژه خارج پستانی شامل غذاهای / مکمل های توصیه شده است. غذاهای توصیه نمی شود / مکمل ها با دستور العمل های نمونه که استفاده از غذاهای توصیه شده را در اولویت قرار می دهد. نمونه ای از تغذیه شخصی را می توان در اینجا مشاهده کرد پیوند.

تصمیم گیری در مورد اینکه کدام غذاها توصیه می شود یا نه بسیار پیچیده است، به تخصص در زمینه بیولوژی بیماری پاژه خارج پستانی، علوم غذایی، ژنتیک، بیوشیمی همراه با درک خوب از نحوه عملکرد درمان های سرطان و آسیب پذیری های مرتبط با آن نیاز دارد.

حداقل دانش مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای سرطان عبارتند از: زیست شناسی سرطان، علوم غذایی، درمان سرطان و ژنتیک.

ویژگی های سرطان هایی مانند بیماری پاژه خارج پستانی

همه سرطان‌ها مانند بیماری پاژه خارج پستانی را می‌توان با مجموعه‌ای از مسیرهای بیوشیمیایی منحصربفرد مشخص کرد - مسیرهای مشخصه بیماری پاژه خارج پستانی. مسیرهای بیوشیمیایی مانند سیگنال‌دهی PI3K-AKT-MTOR، سیگنال‌دهی فاکتور رشد، بازسازی کروماتین، سیگنال‌دهی MAPK بخشی از تعریف اصلی بیماری پاژه خارج پستانی هستند. ژنتیک سرطان هر فرد می تواند متفاوت باشد و از این رو نشانه سرطان خاص آنها می تواند منحصر به فرد باشد.

درمان‌هایی که برای بیماری پاژه خارج پستانی مؤثر هستند، باید از مسیرهای بیوشیمیایی مرتبط برای هر بیمار سرطانی و فردی که در معرض خطر ژنتیکی هستند، آگاه باشند. بنابراین درمان‌های مختلف با مکانیسم‌های اثر متفاوت برای بیماران مختلف مؤثر است. به همین ترتیب و به دلایل مشابه، غذاها و مکمل ها باید برای هر فرد شخصی سازی شوند. از این رو هنگام مصرف درمان سرطان پازوپانیب، برخی از غذاها و مکمل ها برای بیماری پاژه فوق پستانی توصیه می شود و برخی غذاها و مکمل ها توصیه نمی شوند.

منابع مانند cBioPortal و بسیاری دیگر داده های ناشناس بیمار نماینده جمعیت را از آزمایشات بالینی برای همه نشانه های سرطان ارائه می دهند. این داده ها شامل جزئیات مطالعه کارآزمایی بالینی مانند حجم نمونه / تعداد بیماران، گروه های سنی، جنسیت، قومیت، درمان، محل تومور و هرگونه جهش ژنتیکی است.

ERBB2، PPP2R1A و SMARCA4 بالاترین رتبه بندی ژن های گزارش شده برای بیماری پاژه خارج پستانی هستند. ERBB2 در 33.3 درصد از بیماران نماینده در تمام کارآزمایی‌های بالینی گزارش شده است. و PPP2R1A در 33.3 درصد گزارش شده است. داده‌های مرکب جمعیت بیماران سنین از تا . 50.0 درصد از داده های بیماران به عنوان مردان شناخته شده است. زیست‌شناسی بیماری پاژه خارج پستانی همراه با ژنتیک گزارش‌شده، جمعیتی را که مسیرهای بیوشیمیایی مشخصی را برای این سرطان نشان می‌دهند، تعریف می‌کنند. اگر ژنتیک تومور سرطانی فردی یا ژن‌های مؤثر در خطر نیز شناخته شده باشند، باید برای شخصی‌سازی تغذیه نیز استفاده شود.

انتخاب های تغذیه ای باید با امضای سرطان هر فرد مطابقت داشته باشد.

غذا و مکمل برای بیماری پاژه خارج پستانی

برای بیماران سرطانی

بیماران سرطانی تحت درمان یا مراقبت های تسکینی باید در مورد غذا و مکمل ها تصمیم بگیرند - برای کالری رژیم غذایی مورد نیاز، برای مدیریت هر گونه عوارض جانبی درمان و همچنین برای بهبود مدیریت سرطان. همه غذاهای گیاهی یکسان نیستند و انتخاب و اولویت بندی غذاهایی که شخصی سازی شده و برای درمان مداوم سرطان سفارشی می شوند، مهم و پیچیده است. در اینجا چند مثال ارائه شده است که دستورالعمل هایی برای تصمیم گیری در مورد تغذیه ارائه می دهد.

هویج سبزی یا اسفناج ملابار را انتخاب کنید?

هویج گیاهی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، گاما-لینولنیک اسید، دایدزین، فورمونونتین، سینامالدئید است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و دیگران را دستکاری می کنند. زمانی که درمان مداوم سرطان پازوپانیب باشد، هویج برای بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می شود. این به این دلیل است که هویج مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Pazopanib را حساس می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در اسفناج گیاهی ملابار عبارتند از کورکومین، دایدزین، فورمونونتین، سینامالدئید، ملاتونین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و دیگران را دستکاری می کنند. اسفناج مالابار برای بیماری پاژه خارج پستانی در صورت درمان مداوم سرطان با پازوپانیب توصیه نمی شود زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که درمان سرطان را مقاوم می کند یا کمتر پاسخ می دهد.

هویج گیاهی روی اسفناج مالابار برای درمان بیماری پاژت فوق پستانی و درمان پازوپانیب توصیه می شود.

میوه همیشه سبز بلک بری یا بلک بری سیاه را انتخاب کنید?

میوه سیاه توت همیشه سبز حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند الاژیک اسید، سینامالدئید، اوژنول، میریستین، لینالول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و دیگران را دستکاری می کنند. هنگامی که درمان مداوم سرطان پازوپانیب باشد، شاه توت همیشه سبز برای بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می شود. این به این دلیل است که Blackberry همیشه سبز آن مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Pazopanib را حساس می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در میوه سیاه‌دانه عبارتند از کورکومین، دایدزین، فورمونونتین، سینامالدئید، ملاتونین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و دیگران را دستکاری می کنند. وقتی درمان مداوم سرطان پازوپانیب است، سنجد سیاه برای بیماری پاژه خارج پستانی توصیه نمی‌شود، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می‌دهد که درمان سرطان را مقاوم یا کمتر پاسخگو می‌سازد.

توت همیشه سبز میوه برای درمان بیماری پاژت فوق پستانی و درمان پازوپانیب نسبت به سنجد سیاه توصیه می شود.

گردوی ژاپنی آجیل یا شاه بلوط اروپایی را انتخاب کنید?

گردوی ژاپنی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، الاژیک اسید، دایدزین، سینامالدئید، فورمونونتین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و دیگران را دستکاری می کنند. هنگامی که درمان مداوم سرطان پازوپانیب باشد، گردوی ژاپنی برای بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می شود. این به این دلیل است که گردوی ژاپنی مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر پازوپانیب را حساس می کند.

برخی از مواد فعال یا زیست فعال در شاه بلوط اروپایی عبارتند از کورکومین، الاژیک اسید، دایدزین، سینامالدئید، فورمونونتین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و دیگران را دستکاری می کنند. شاه بلوط اروپایی برای بیماری پاژه خارج پستانی زمانی که درمان مداوم سرطان پازوپانیب است توصیه نمی‌شود، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می‌دهد که درمان سرطان را مقاوم یا کمتر پاسخگو می‌سازد.

گردو ژاپنی برای درمان بیماری پاژت فوق پستانی و درمان Pazopanib بیش از شاه بلوط اروپایی توصیه می شود.

برای افراد با خطر ژنتیکی سرطان

سوالی که توسط افرادی که خطر ژنتیکی بیماری پاژه خارج پستانی یا سابقه خانوادگی دارند این است که "چه چیزی باید با قبل متفاوت بخورم؟" و چگونه آنها باید غذاها و مکمل ها را برای مدیریت خطرات بیماری انتخاب کنند. از آنجایی که برای خطر سرطان هیچ اقدامی از نظر درمان وجود ندارد - تصمیم گیری در مورد غذاها و مکمل ها مهم می شود و یکی از معدود کارهای قابل انجام است. همه غذاهای گیاهی برابر نیستند و بر اساس ژنتیک شناسایی شده و امضای مسیر هستند - انتخاب غذا و مکمل ها باید شخصی باشد.

سبزی اسفناج نیوزلند یا CUCURBITA را انتخاب کنید?

اسفناج گیاهی نیوزلند حاوی بسیاری از مواد فعال یا زیست فعال مانند کورکومین، آپیژنین، دلفینیدین، کوئرستین، لیکوپن است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، سیگنالینگ فسفولیپاز، سیگنالینگ فاکتور رشد و سیگنالینگ MYC و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط با ERBB2 باشد، اسفناج نیوزلند برای خطر ابتلا به بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می شود. این به این دلیل است که اسفناج نیوزلند مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های اصلی آن مقابله می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در کوکوربیتای گیاهی عبارتند از کورکومین، دلفینیدین، دایدزین، لوپئول، فورمونونتین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند MYC Signaling و PI3K-AKT-MTOR Signaling و غیره را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به بیماری پاژه خارج پستانی ERBB2 باشد، Cucurbita توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.

اسفناج نیوزیلندی گیاهی بیش از CUCURBITA برای خطر ژنتیکی سرطان ERBB2 توصیه می شود.

میوه زغال اخته یا پوملو را انتخاب کنید?

زغال اخته حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، آپیژنین، دلفینیدین، کوئرستین، لیکوپن است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، نقاط بازرسی چرخه سلولی، سیگنالینگ فسفولیپاز و سیگنالینگ MYC و موارد دیگر را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط با ERBB2 باشد، زغال اخته برای خطر ابتلا به بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می شود. این به این دلیل است که زغال اخته مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.

برخی از مواد فعال یا فعال زیستی موجود در میوه پوملو کورکومین، آپیژنین، دلفینیدین، نارینگنین، هسپرتین هستند. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند نقاط بازرسی چرخه سلولی و انتقال اپیتلیال به مزانشیمی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به بیماری پاژه خارج پستانی ERBB2 باشد، پوملو توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.

زغال اخته میوه بیش از پوملو برای خطر ژنتیکی سرطان ERBB2 توصیه می شود.

Nut COMMON HAZELNUT یا CHESTNUT را انتخاب کنید?

فندق معمولی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، دلفینیدین، کوئرستین، لیکوپن، دایدزین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ MAPK، سیگنالینگ فسفولیپاز، سیگنالینگ فاکتور رشد و سیگنالینگ MYC و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط ERBB2 باشد، فندق معمولی برای خطر ابتلا به بیماری پاژه خارج پستانی توصیه می شود. این به این دلیل است که فندق معمولی مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضا کننده آن مقابله می کند.

برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در شاه بلوط عبارتند از کورکومین، الاژیک اسید، آپیژنین، دلفینیدین، لیکوپن. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند نقاط بازرسی چرخه سلولی و انتقال اپیتلیال به مزانشیمی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به بیماری پاژه خارج پستانی ERBB2 باشد، شاه بلوط توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.

فندق معمولی روی شاه بلوط برای خطر ژنتیکی سرطان ERBB2 توصیه می شود.

در نتیجه

غذاها و مکمل های انتخاب شده تصمیمات مهمی برای سرطان هایی مانند بیماری پاژه خارج پستانی هستند. بیماران مبتلا به بیماری پاژه خارج پستانی و افراد دارای خطر ژنتیکی همیشه این سوال را دارند: "چه غذاها و مکمل های غذایی به من توصیه می شود و کدام نه؟" یک باور رایج وجود دارد که یک تصور اشتباه است که همه غذاهای گیاهی می توانند مفید باشند یا نه، اما مضر نیستند. برخی غذاها و مکمل‌ها می‌توانند با درمان‌های سرطان تداخل داشته باشند یا محرک‌های مسیر مولکولی سرطان را تقویت کنند.

انواع مختلفی از نشانه های سرطان مانند بیماری پاژه خارج پستانی وجود دارد که هر کدام دارای ژنتیک تومور متفاوت با تغییرات ژنومی بیشتر در هر فرد هستند. علاوه بر این، هر درمان سرطان و شیمی درمانی مکانیسم اثر منحصر به فردی دارد. هر ماده غذایی مانند هویج حاوی مواد فعال زیستی مختلف در مقادیر مختلف است که بر روی مجموعه‌های متفاوت و متمایز مسیرهای بیوشیمیایی تأثیر می‌گذارد. تعریف تغذیه شخصی‌شده، توصیه‌های غذایی فردی برای نشانه‌های سرطان، درمان‌ها، ژنتیک، سبک زندگی و سایر عوامل است. تصمیمات شخصی سازی تغذیه برای سرطان نیازمند دانش زیست شناسی سرطان، علوم غذایی و درک درمان های مختلف شیمی درمانی است. در نهایت وقتی تغییراتی در درمان وجود دارد یا ژنومیک جدید شناسایی می شود - شخصی سازی تغذیه نیاز به ارزیابی مجدد دارد.

راه حل شخصی سازی تغذیه افزودنی تصمیم گیری را آسان می کند و تمام حدس و گمان ها را در پاسخ به این سوال حذف می کند، "چه غذاهایی را برای بیماری پاژه فوق پستانی انتخاب کنم یا انتخاب نکنم؟". تیم چند رشته ای افزونه شامل پزشکان سرطان، دانشمندان بالینی، مهندسان نرم افزار و دانشمندان داده است.

منابع

• Msk Impact 2017
• چشم انداز جهشی سرطان متاستاتیک از توالی بالینی آینده نگر 10,000 بیمار آشکار شد.
• Daidzein از طریق مهار مسیر FGFR3 علیه سلول های سرطانی مثانه فعالیت ضد توموری اعمال می کند.
• شیکیمیک اسید تکثیر سلول های سرطان سینه با گیرنده استروژن (ER) مثبت را از طریق فعال سازی سیگنال دهی NF-kB ترویج می کند.
• عصاره آبی دارچین (ACE-c) از پوست Cinnamomum cassia باعث آپوپتوز در رده سلولی سرطان دهانه رحم انسان (SiHa) از طریق از دست دادن پتانسیل غشای میتوکندری می شود.
• اثرات پیشگیرانه اسید بوتیریک، نیکوتین آمید، گلوکارات کلسیم به تنهایی یا در ترکیب در طی 7، 12-دی متیل بنز (a) آنتراسن ناشی از تومور زایی پوست موش از طریق مدولاسیون مسیر K-Ras-PI3K-AKT و میکرو RNA های مرتبط.
• پیشرفت تحقیقات در مورد اثرات ضد سرطانی ویتامین K2.
• https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/24266-extramammary-pagets-disease
• https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK493224