معرفی
غذاهای مربوط به سندرم ریشتر باید برای هر فرد شخصی سازی شود و همچنین باید با درمان سرطان یا تغییر ژنتیکی تومور سازگار شود. شخصی‌سازی و سازگاری باید همه مواد فعال یا بیواکتیو موجود در غذاهای مختلف را با توجه به بیولوژی بافت سرطانی، ژنتیک، درمان‌ها، شرایط سبک زندگی و ترجیحات رژیم غذایی در نظر بگیرد. از این رو در حالی که تغذیه یکی از تصمیمات بسیار مهم برای یک بیمار سرطانی و فرد در معرض خطر ابتلا به سرطان است - نحوه انتخاب مواد غذایی برای خوردن کار آسانی نیست.
سندرم ریشتر، یک عارضه نادر و جدی لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)، شامل تبدیل CLL به شکل تهاجمی تر لنفوم است. امید به زندگی و پیش آگهی این بیماری به طور کلی ضعیف است، زیرا نشان دهنده تشدید قابل توجهی در شدت بیماری است. درمان سندرم ریشتر چالش برانگیز است و اغلب شامل ترکیبی از شیمی‌درمانی و درمان‌های هدفمند، بسته به سلامت کلی بیمار و ویژگی‌های شرایط وی است. خطوط کلی آسیب شناسی سندرم ریشتر بینش های اساسی را در مورد ویژگی های سلولی آن ارائه می دهد و به تصمیم گیری های درمانی کمک می کند. منابعی مانند ویکی سندرم ریشتر اطلاعات قابل دسترسی را برای بیماران و مراقبان ارائه می دهد، در حالی که وقوع آن در حیوانات، مانند سگ، ارتباط گسترده تر این بیماری را در بین گونه ها برجسته می کند. تلفظ «سندرم ریشتر» می‌تواند برای عده‌ای باعث سردرگمی شود و بر اهمیت آموزش بیمار در درک این وضعیت پیچیده تأکید دارد. برای اهداف کدگذاری پزشکی، کد ICD-10 برای سندرم ریشتر در حال بهبودی برای پیگیری درمان و ادعاهای بیمه بسیار مهم است. رادیولوژی نقش مهمی در تشخیص سندرم ریشتر ایفا می کند و از تکنیک های تصویربرداری مانند سی تی اسکن برای ارزیابی میزان پیشرفت بیماری استفاده می شود. تعریف سندرم ریشتر ماهیت آن را به عنوان یک تبدیل از یک CLL معمولی با پیشرفت کندتر به یک لنفوم تهاجمی‌تر در بر می‌گیرد و این انتقال نیز در منابعی مانند Radiopaedia به تفصیل آمده است. به طور کلی، مدیریت سندرم ریشتر نیازمند یک رویکرد جامع و آگاهانه برای پرداختن به ماهیت تهاجمی آن است.
برای سندرم ریشتر آیا اهمیتی دارد که فرد چه سبزیجات، میوه‌ها، آجیل‌ها و دانه‌هایی را می‌خورد؟
یک سوال بسیار رایج تغذیه ای که توسط بیماران سرطانی و افراد در معرض خطر ژنتیکی سرطان پرسیده می شود این است که برای سرطان هایی مانند سندرم ریشتر آیا مهم است که چه غذاهایی می خورم و کدام را نمی خورم؟ یا اگر از یک رژیم غذایی گیاهی پیروی کنم، برای سرطان مانند سندرم ریشتر کافی است؟
به عنوان مثال آیا مصرف لوبیا خوشه ای سبزیجات در مقایسه با گراندچری مکزیکی اهمیتی دارد؟ آیا فرقی می کند که انگور روباه میوه ای بر زردآلو ترجیح داده شود؟ همچنین اگر انتخاب های مشابهی برای آجیل/دانه هایی مانند بادام به جای شاه بلوط و برای حبوباتی مانند لوبیا پروانه نسبت به لوبیا معمولی انجام شود. و اگر چیزی که من می‌خورم مهم است - پس چگونه می‌توان غذاهایی را که برای سندرم ریشتر توصیه می‌شوند شناسایی کرد و آیا برای همه افرادی که تشخیص یا خطر ژنتیکی یکسانی دارند، یکسان است؟
آره! غذاهایی که می خورید برای سندرم ریشتر مهم هستند!
توصیه های غذایی ممکن است برای همه یکسان نباشد و حتی برای تشخیص و خطر ژنتیکی یکسان متفاوت باشد.
همه غذاها (سبزیجات، میوه ها، آجیل، دانه ها، حبوبات، روغن ها و غیره) و مکمل های غذایی از بیش از یک ماده مولکولی فعال یا فعال زیستی در نسبت ها و مقادیر مختلف تشکیل شده اند. هر ماده فعال دارای مکانیسم اثر منحصر به فردی است - که می تواند فعال یا مهار مسیرهای مختلف بیوشیمیایی باشد. غذاها و مکمل های توصیه شده ساده، آنهایی هستند که باعث افزایش محرک های مولکولی سرطان نمی شوند، اما آنها را کاهش می دهند. در غیر این صورت آن غذاها را نباید توصیه کرد. غذاها حاوی ترکیبات فعال متعددی هستند - از این رو هنگام ارزیابی غذاها و مکمل ها باید تأثیر همه مواد فعال را به طور تجمعی و نه جداگانه در نظر بگیرید.
به عنوان مثال، انگور روباه حاوی مواد فعال کورکومین، آپیژنین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول است. زردآلو حاوی مواد فعال کورکومین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول، دایدزین و احتمالاً سایرین است.
اشتباه رایجی که هنگام تصمیم گیری و انتخاب مواد غذایی برای مصرف سندرم ریشتر مرتکب می شود این است که فقط مواد فعال منتخب موجود در غذاها را ارزیابی کنید و بقیه را نادیده بگیرید. از آنجایی که مواد فعال مختلف موجود در غذاها ممکن است اثرات متضادی بر محرک‌های سرطان داشته باشند - شما نمی‌توانید مواد فعال موجود در غذاها و مکمل‌ها را برای تصمیم‌گیری تغذیه برای سندرم ریشتر انتخاب کنید.
بله - انتخاب غذا برای سرطان مهم است. تصمیمات تغذیه ای باید همه مواد فعال غذاها را در نظر بگیرد.
مهارت های مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای سندرم ریشتر؟
تغذیه شخصی برای سرطان هایی مانند سندرم ریشتر شامل غذاهای / مکمل های توصیه شده است. غذاهای توصیه نمی شود / مکمل ها با دستور العمل های نمونه که استفاده از غذاهای توصیه شده را در اولویت قرار می دهد. نمونه ای از تغذیه شخصی را می توان در اینجا مشاهده کرد پیوند.
تصمیم گیری در مورد اینکه کدام غذاها توصیه می شوند یا نه بسیار پیچیده است، به تخصص در زیست شناسی سندرم ریشتر، علوم غذایی، ژنتیک، بیوشیمی همراه با درک خوب از نحوه عملکرد درمان های سرطان و آسیب پذیری های مرتبط با آن نیاز دارد که از طریق آن درمان ها می توانند موثر نباشند.
حداقل دانش مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای سرطان عبارتند از: زیست شناسی سرطان، علوم غذایی، درمان سرطان و ژنتیک.
غذاهایی که بعد از تشخیص سرطان باید خورد!
هیچ دو سرطانی یکسان نیستند. فراتر از دستورالعمل های معمول تغذیه برای همه باشید و با اطمینان تصمیمات شخصی در مورد غذا و مکمل ها بگیرید.
ویژگی های سرطان هایی مانند سندرم ریشتر
همه سرطان‌ها مانند سندرم ریشتر را می‌توان با مجموعه‌ای از مسیرهای بیوشیمیایی منحصربه‌فرد مشخص کرد - مسیرهای مشخصه سندرم ریشتر. مسیرهای بیوشیمیایی مانند متابولیسم اسیدهای آمینه، نقاط بازرسی چرخه سلولی، سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR، چرخه سلولی بخشی از تعریف سندرم ریشتر هستند. ژنتیک سرطان هر فرد می تواند متفاوت باشد و از این رو نشانه سرطان خاص آنها می تواند منحصر به فرد باشد.
درمان‌هایی که برای سندرم ریشتر مؤثر هستند، باید از مسیرهای بیوشیمیایی مرتبط با هر بیمار سرطانی و فردی که در معرض خطر ژنتیکی هستند، آگاه باشند. بنابراین درمان‌های مختلف با مکانیسم‌های اثر متفاوت برای بیماران مختلف مؤثر است. به همین ترتیب و به دلایل مشابه، غذاها و مکمل ها باید برای هر فرد شخصی سازی شوند. از این رو هنگام مصرف درمان سرطان دوکسوروبیسین، برخی غذاها و مکمل ها برای سندرم ریشتر توصیه می شوند و برخی غذاها و مکمل ها توصیه نمی شوند.
منابع مانند cBioPortal و بسیاری دیگر داده های ناشناس بیمار نماینده جمعیت را از آزمایشات بالینی برای همه نشانه های سرطان ارائه می دهند. این داده ها شامل جزئیات مطالعه کارآزمایی بالینی مانند حجم نمونه / تعداد بیماران، گروه های سنی، جنسیت، قومیت، درمان، محل تومور و هرگونه جهش ژنتیکی است.
ژن‌های MYC، NOTCH1، BDKRB1، BRAF و CDKN2A رتبه‌بندی‌ترین ژن‌های گزارش‌شده برای سندرم ریشتر هستند. MYC در 57.1 درصد از بیماران نماینده در تمام کارآزمایی‌های بالینی گزارش شده است. و NOTCH1 در 35.7 درصد گزارش شده است. داده‌های مرکب جمعیت بیماران سنین از تا . درصد از داده های بیمار به عنوان مرد شناخته می شود. زیست‌شناسی سندرم ریشتر همراه با ژنتیک گزارش‌شده، جمعیتی را که مسیرهای بیوشیمیایی مشخصی را برای این سرطان نشان می‌دهند، تعریف می‌کنند. اگر ژنتیک تومور سرطانی فردی یا ژن‌های مؤثر در خطر نیز شناخته شده باشند، باید برای شخصی‌سازی تغذیه نیز استفاده شود.
انتخاب های تغذیه ای باید با امضای سرطان هر فرد مطابقت داشته باشد.
اتصال به MySQL انجام نشد: مسیری برای میزبانی وجود ندارد
غذا و مکمل برای سندرم ریشتر
برای بیماران سرطانی
بیماران سرطانی تحت درمان یا مراقبت های تسکینی باید در مورد غذا و مکمل ها تصمیم بگیرند - برای کالری رژیم غذایی مورد نیاز، برای مدیریت هر گونه عوارض جانبی درمان و همچنین برای بهبود مدیریت سرطان. همه غذاهای گیاهی یکسان نیستند و انتخاب و اولویت بندی غذاهایی که شخصی سازی شده و برای درمان مداوم سرطان سفارشی می شوند، مهم و پیچیده است. در اینجا چند مثال ارائه شده است که دستورالعمل هایی برای تصمیم گیری در مورد تغذیه ارائه می دهد.
لوبیا خوشه ای سبزیجات یا چرچی مکزیکی را انتخاب کنید؟
لوبیا خوشه ای سبزیجات حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند بتا سیتوسترول، استیگماسترول، ویتامین C، اسید لینولنیک، اسید لینولئیک است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند تعمیر DNA، سیگنالینگ P53، سیگنالینگ MAPK و سیگنالینگ MYC و موارد دیگر را دستکاری می کنند. زمانی که درمان مداوم سرطان دوکسوروبیسین باشد، Cluster Bean برای سندرم ریشتر توصیه می شود. این به این دلیل است که Cluster Bean مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر دوکسوروبیسین را حساس می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در گیلاس سبزی مکزیکی کورکومین، آپیژنین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول هستند. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند ترمیم DNA و اپی ژنتیک سرطان انکوژن و غیره را دستکاری می کنند. هنگامی که درمان مداوم سرطان دوکسوروبیسین است، گراندچری مکزیکی برای سندرم ریشتر توصیه نمی‌شود، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می‌دهد که درمان سرطان را مقاوم می‌کند یا کمتر پاسخگو است.
برای درمان سندرم ریشتر و درمان دوکسوروبیسین، لوبیا خوشه‌ای سبزی در میان گیلاس مکزیکی توصیه می‌شود.
میوه زردآلو یا انگور روباهی را انتخاب کنید؟
زردآلو میوه حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول، دایدزین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند تعمیر DNA، آپوپتوز، سیگنالینگ MAPK و سیگنالینگ NFKB و غیره را دستکاری می کنند. زردآلو برای سندرم ریشتر زمانی توصیه می شود که درمان مداوم سرطان دوکسوروبیسین باشد. این به این دلیل است که زردآلو مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر دوکسوروبیسین را حساس می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در انگور روباه میوه عبارتند از کورکومین، آپیژنین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند تعمیر DNA، متابولیسم اسیدهای آمینه و نقاط بازرسی چرخه سلولی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. انگور روباه برای سندرم ریشتر زمانی که درمان مداوم سرطان با دوکسوروبیسین است توصیه نمی شود، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که درمان سرطان را مقاوم می کند یا کمتر پاسخ می دهد.
زردآلو میوه برای درمان سندرم ریشتر و درمان دوکسوروبیسین روی انگور روباهی توصیه می شود.
بادام آجیلی یا شاه بلوط را انتخاب کنید؟
بادام حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول، دایدزین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند تعمیر DNA، سیگنالینگ P53، سیگنالینگ MAPK و سیگنالینگ MYC و موارد دیگر را دستکاری می کنند. بادام برای سندرم ریشتر زمانی توصیه می شود که درمان مداوم سرطان دوکسوروبیسین باشد. این به این دلیل است که بادام مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر دوکسوروبیسین را حساس می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در شاه بلوط عبارتند از کورکومین، آپیژنین، بتا سیتوسترول، فلورتین، لوپئول. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند تعمیر DNA، متابولیسم اسیدهای آمینه و نقاط بازرسی چرخه سلولی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. شاه بلوط برای سندرم ریشتر زمانی که درمان مداوم سرطان با دوکسوروبیسین است توصیه نمی‌شود، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می‌دهد که درمان سرطان را مقاوم می‌کند یا کمتر پاسخگو است.
مصرف بادام روی شاه بلوط برای درمان سندرم ریشتر و درمان دوکسوروبیسین توصیه می شود.
برای افراد با خطر ژنتیکی سرطان
سوالی که توسط افرادی که خطر ژنتیکی سندرم ریشتر یا سابقه خانوادگی دارند این است که "چه چیزهایی باید با قبل متفاوت بخورم؟" و چگونه آنها باید غذاها و مکمل ها را برای مدیریت خطرات بیماری انتخاب کنند. از آنجایی که برای خطر سرطان هیچ اقدامی از نظر درمان وجود ندارد - تصمیم گیری در مورد غذاها و مکمل ها مهم است و یکی از معدود کارهای قابل انجام است. همه غذاهای گیاهی برابر نیستند و بر اساس ژنتیک شناسایی شده و امضای مسیر هستند - انتخاب غذا و مکمل ها باید شخصی باشد.
سبزی GIANT BUTTERBUR یا SWEDE را انتخاب کنید؟
باتربور غول پیکر گیاهی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند آپیژنین، کورکومین، لوپئول، لیکوپن، دایدزین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیکل سلولی، سیگنال‌دهی سلول‌های بنیادی، سیگنال‌دهی P53 و سیگنال‌دهی MAPK و غیره را دستکاری می‌کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط با BDKRB1 باشد، Giant Butterbur برای خطر ابتلا به سندرم ریشتر توصیه می شود. این به این دلیل است که Giant Butterbur مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در سبزیجات سوئدی عبارتند از: آپیژنین، کورکومین، لوپئول، دایدزین، بتا سیتوسترول. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیکل سلولی، سیگنال‌دهی سلول‌های بنیادی و سیگنال‌دهی PI3K-AKT-MTOR و غیره را دستکاری می‌کنند. هنگامی که خطر ابتلا به سندرم ریشتر BDKRB1 باشد، استفاده از سوئد توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.
باتربور غول پیکر گیاهی در سوئد برای خطر ژنتیکی سرطان BDKRB1 توصیه می شود.
Fruit NANCE یا PUMMELO را انتخاب کنید؟
Fruit Nance حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند آپیژنین، کورکومین، لوپئول، دایدزین، بتا سیتوسترول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیکل سلولی، سیگنال‌دهی سلول‌های بنیادی، سیگنال‌دهی P53 و سیگنال‌دهی MAPK و غیره را دستکاری می‌کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط BDKRB1 باشد، نانس برای خطر ابتلا به سندرم ریشتر توصیه می شود. این به این دلیل است که Nance مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.
برخی از مواد فعال یا فعال زیستی موجود در پوملو میوه عبارتند از: آپیژنین، کورکومین، لوپئول، لیکوپن، دایدزین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنال‌دهی سلول‌های بنیادی، متابولیسم اسیدهای آمینه و نقاط بازرسی چرخه سلولی و موارد دیگر را دستکاری می‌کنند. هنگامی که خطر ابتلا به سندرم ریشتر خطر ژنتیکی مرتبط با BDKRB1 باشد، پوملو توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.
Fruit Nance بیش از پوملو برای خطر ژنتیکی سرطان BDKRB1 توصیه می شود.
گردو سیاه یا شاه بلوط اروپایی را انتخاب کنید؟
گردوی سیاه حاوی بسیاری از مواد فعال یا بیواکتیو مانند آپیژنین، کورکومین، الاژیک اسید، لوپئول، دایدزین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیکل سلولی، سیگنالینگ P53، سیگنالینگ MAPK و نقاط بازرسی چرخه سلولی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ژنتیکی مرتبط با BDKRB1 باشد، گردو سیاه برای خطر ابتلا به سندرم ریشتر توصیه می شود. این به این دلیل است که گردو سیاه مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.
برخی از مواد فعال یا زیست فعال در شاه بلوط اروپایی عبارتند از: آپیژنین، کورکومین، الاژیک اسید، لوپئول، دایدزین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ سلول های بنیادی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. شاه بلوط اروپایی هنگامی که خطر ابتلا به سندرم ریشتر BDKRB1 باشد، توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.
گردو سیاه در شاه بلوط اروپایی برای خطر ژنتیکی سرطان BDKRB1 توصیه می شود.
در نتیجه
غذاها و مکمل های انتخاب شده تصمیمات مهمی برای سرطان هایی مانند سندرم ریشتر هستند. بیماران مبتلا به سندرم ریشتر و افراد دارای خطر ژنتیکی همیشه این سوال را دارند: "چه غذاها و مکمل های غذایی به من توصیه می شود و کدام نه؟" یک باور رایج وجود دارد که یک تصور اشتباه است که همه غذاهای گیاهی می توانند مفید باشند یا نه، اما مضر نیستند. برخی غذاها و مکمل‌ها می‌توانند با درمان‌های سرطان تداخل داشته باشند یا محرک‌های مسیر مولکولی سرطان را تقویت کنند.
انواع مختلفی از نشانه های سرطان مانند سندرم ریشتر وجود دارد که هر کدام دارای ژنتیک تومور متفاوت با تغییرات ژنومی بیشتر در هر فرد هستند. علاوه بر این، هر درمان سرطان و شیمی درمانی مکانیسم اثر منحصر به فردی دارد. هر ماده غذایی مانند لوبیا خوشه حاوی مواد زیست فعال مختلف در مقادیر مختلف است که بر روی مجموعه های مختلف و متمایز مسیرهای بیوشیمیایی تأثیر می گذارد. تعریف تغذیه شخصی‌شده، توصیه‌های غذایی فردی برای نشانه‌های سرطان، درمان‌ها، ژنتیک، سبک زندگی و سایر عوامل است. تصمیمات شخصی سازی تغذیه برای سرطان نیازمند دانش زیست شناسی سرطان، علوم غذایی و درک درمان های مختلف شیمی درمانی است. در نهایت وقتی تغییراتی در درمان وجود دارد یا ژنومیک جدید شناسایی می شود - شخصی سازی تغذیه نیاز به ارزیابی مجدد دارد.
راه حل شخصی سازی تغذیه افزودنی تصمیم گیری را آسان می کند و تمام حدس و گمان ها را در پاسخ به این سوال حذف می کند، "چه غذاهایی را برای سندرم ریشتر انتخاب کنم یا نه؟". تیم چند رشته ای افزونه شامل پزشکان سرطان، دانشمندان بالینی، مهندسان نرم افزار و دانشمندان داده است.
تغذیه شخصی برای سرطان!
سرطان با گذشت زمان تغییر می کند. تغذیه خود را بر اساس نشانه های سرطان، درمان ها، شیوه زندگی، ترجیحات غذایی، آلرژی ها و سایر عوامل سفارشی و تغییر دهید.
منابع
- اثرات پیشگیرانه اسید بوتیریک، نیکوتین آمید، گلوکارات کلسیم به تنهایی یا در ترکیب در طی 7، 12-دی متیل بنز (a) آنتراسن ناشی از تومور زایی پوست موش از طریق مدولاسیون مسیر K-Ras-PI3K-AKT و میکرو RNA های مرتبط.
- ویتامین C به طور انتخابی با هدف قرار دادن GAPDH سلول های سرطانی کولورکتال جهش یافته KRAS و BRAF را از بین می برد.
- ژرانیول، جزء اسانس‌های گیاهی، سلول‌های سرطانی روده‌ی انسان را نسبت به درمان با 5-فلوئورواوراسیل حساس می‌کند.