معرفی
غذاهای مربوط به آستروسیتومای پروتوپلاسمی باید برای هر فرد شخصی سازی شود و همچنین باید با درمان سرطان یا تغییر ژنتیکی تومور سازگار شود. شخصی‌سازی و سازگاری باید همه مواد فعال یا بیواکتیو موجود در غذاهای مختلف را با توجه به بیولوژی بافت سرطانی، ژنتیک، درمان‌ها، شرایط سبک زندگی و ترجیحات رژیم غذایی در نظر بگیرد. از این رو در حالی که تغذیه یکی از تصمیمات بسیار مهم برای یک بیمار سرطانی و فرد در معرض خطر ابتلا به سرطان است - نحوه انتخاب مواد غذایی برای خوردن کار آسانی نیست.
برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی آیا اهمیتی دارد که فرد چه سبزیجات، میوه‌ها، آجیل و دانه‌هایی می‌خورد؟
یک سوال بسیار رایج تغذیه ای که توسط بیماران سرطانی و افراد در معرض خطر ژنتیکی سرطان پرسیده می شود این است که آیا برای سرطان هایی مانند آستروسیتومای پروتوپلاسمی مهم است که چه غذایی می خورم و کدام را نمی خورم؟ یا اگر از یک رژیم غذایی گیاهی پیروی کنم برای سرطان مانند آستروسیتوم پروتوپلاسمی کافی است؟
به عنوان مثال آیا مصرف کلم سبزی در مقایسه با خربزه شاخدار بیشتر اهمیت دارد؟ آیا فرقی می کند که میوه گیلاس شیرین بر نانس ترجیح داده شود؟ همچنین اگر انتخاب های مشابهی برای آجیل/دانه هایی مانند باترنات به جای شاه بلوط اروپایی و برای حبوباتی مانند لوبیا گرم نسبت به لوبیا لیما انجام شود. و اگر چیزی که من می‌خورم مهم است - پس چگونه می‌توان غذاهایی را که برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می‌شوند شناسایی کرد و آیا برای همه افرادی که تشخیص یا خطر ژنتیکی یکسانی دارند، یکسان است؟
آره! غذاهایی که می خورید برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی مهم هستند!
توصیه های غذایی ممکن است برای همه یکسان نباشد و حتی برای تشخیص و خطر ژنتیکی یکسان متفاوت باشد.
همه غذاها (سبزیجات، میوه ها، آجیل، دانه ها، حبوبات، روغن ها و غیره) و مکمل های غذایی از بیش از یک ماده مولکولی فعال یا فعال زیستی در نسبت ها و مقادیر مختلف تشکیل شده اند. هر ماده فعال دارای مکانیسم اثر منحصر به فردی است - که می تواند فعال یا مهار مسیرهای مختلف بیوشیمیایی باشد. غذاها و مکمل های توصیه شده ساده، آنهایی هستند که باعث افزایش محرک های مولکولی سرطان نمی شوند، اما آنها را کاهش می دهند. در غیر این صورت آن غذاها را نباید توصیه کرد. غذاها حاوی ترکیبات فعال متعددی هستند - از این رو هنگام ارزیابی غذاها و مکمل ها باید تأثیر همه مواد فعال را به طور تجمعی و نه جداگانه در نظر بگیرید.
به عنوان مثال، گیلاس شیرین حاوی ترکیبات فعال کوئرستین، کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین است. و Nance حاوی ترکیبات فعال کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین، آپیژنین و احتمالاً سایرین است.
اشتباه رایجی که هنگام تصمیم گیری و انتخاب غذا برای خوردن آستروسیتومای پروتوپلاسمی مرتکب می شود این است که فقط مواد فعال منتخب موجود در غذاها را ارزیابی کنید و بقیه را نادیده بگیرید. از آنجایی که مواد فعال مختلف موجود در غذاها ممکن است اثرات متضادی بر محرک‌های سرطان داشته باشند - نمی‌توانید مواد فعال موجود در غذاها و مکمل‌ها را برای تصمیم‌گیری تغذیه برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی انتخاب کنید.
بله - انتخاب غذا برای سرطان مهم است. تصمیمات تغذیه ای باید همه مواد فعال غذاها را در نظر بگیرد.
مهارت های مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی؟
تغذیه شخصی برای سرطان هایی مانند آستروسیتوم پروتوپلاسمی شامل غذاهای / مکمل های توصیه شده است. غذاهای توصیه نمی شود / مکمل ها با دستور العمل های نمونه که استفاده از غذاهای توصیه شده را در اولویت قرار می دهد. نمونه ای از تغذیه شخصی را می توان در اینجا مشاهده کرد پیوند.
تصمیم گیری در مورد اینکه کدام غذاها توصیه می شوند یا نه بسیار پیچیده است، به تخصص در زیست شناسی پروتوپلاسمی آستروسیتوما، علوم غذایی، ژنتیک، بیوشیمی همراه با درک خوب از نحوه عملکرد درمان های سرطان و آسیب پذیری های مرتبط با آن نیاز دارد.
حداقل دانش مورد نیاز برای شخصی سازی تغذیه برای سرطان عبارتند از: زیست شناسی سرطان، علوم غذایی، درمان سرطان و ژنتیک.
غذاهایی که بعد از تشخیص سرطان باید خورد!
هیچ دو سرطانی یکسان نیستند. فراتر از دستورالعمل های معمول تغذیه برای همه باشید و با اطمینان تصمیمات شخصی در مورد غذا و مکمل ها بگیرید.
ویژگی های سرطان هایی مانند آستروسیتوم پروتوپلاسمی
همه سرطان‌ها مانند آستروسیتومای پروتوپلاسمی را می‌توان با مجموعه‌ای از مسیرهای بیوشیمیایی منحصربه‌فرد مشخص کرد - مسیرهای مشخصه آستروسیتومای پروتوپلاسمی. مسیرهای بیوشیمیایی مانند ترمیم DNA، آنژیوژنز، سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR، اپی ژنتیک سرطان انکوژن بخشی از تعریف امضای آستروسیتومای پروتوپلاسمی هستند. ژنتیک سرطان هر فرد می تواند متفاوت باشد و از این رو نشانه سرطان خاص آنها می تواند منحصر به فرد باشد.
درمان‌هایی که برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی مؤثر هستند، باید از مسیرهای بیوشیمیایی مرتبط برای هر بیمار سرطانی و فردی که در معرض خطر ژنتیکی هستند، آگاه باشند. بنابراین درمان‌های مختلف با مکانیسم‌های اثر متفاوت برای بیماران مختلف مؤثر است. به همین ترتیب و به دلایل مشابه، غذاها و مکمل ها باید برای هر فرد شخصی سازی شوند. از این رو هنگام مصرف درمان سرطان تموزولوماید، برخی غذاها و مکمل ها برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود و برخی غذاها و مکمل ها توصیه نمی شوند.
منابع مانند cBioPortal و بسیاری دیگر داده های ناشناس بیمار نماینده جمعیت را از آزمایشات بالینی برای همه نشانه های سرطان ارائه می دهند. این داده ها شامل جزئیات مطالعه کارآزمایی بالینی مانند حجم نمونه / تعداد بیماران، گروه های سنی، جنسیت، قومیت، درمان، محل تومور و هرگونه جهش ژنتیکی است.
TP53، IDH1، ATRX، FOXO3 و TERT رتبه‌بندی‌ترین ژن‌های گزارش‌شده برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی هستند. TP53 در 46.8 درصد از بیماران نماینده در تمام کارآزمایی‌های بالینی گزارش شده است. و IDH1 در 46.8 درصد گزارش شده است. داده‌های مرکب جمعیت بیماران سنین از تا . درصد از داده های بیمار به عنوان مرد شناخته می شود. زیست‌شناسی پروتوپلاسمی آستروسیتوما همراه با ژنتیک گزارش‌شده، جمعیتی را که مسیرهای بیوشیمیایی مشخصی را برای این سرطان نشان می‌دهند، تعریف می‌کنند. اگر ژنتیک تومور سرطانی فردی یا ژن‌های مؤثر در خطر نیز شناخته شده باشند، باید برای شخصی‌سازی تغذیه نیز استفاده شود.
انتخاب های تغذیه ای باید با امضای سرطان هر فرد مطابقت داشته باشد.
اتصال به MySQL انجام نشد: مسیری برای میزبانی وجود ندارد
غذا و مکمل برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی
برای بیماران سرطانی
بیماران سرطانی تحت درمان یا مراقبت های تسکینی باید در مورد غذا و مکمل ها تصمیم بگیرند - برای کالری رژیم غذایی مورد نیاز، برای مدیریت هر گونه عوارض جانبی درمان و همچنین برای بهبود مدیریت سرطان. همه غذاهای گیاهی یکسان نیستند و انتخاب و اولویت بندی غذاهایی که شخصی سازی شده و برای درمان مداوم سرطان سفارشی می شوند، مهم و پیچیده است. در اینجا چند مثال ارائه شده است که دستورالعمل هایی برای تصمیم گیری در مورد تغذیه ارائه می دهد.
کلم سبزی یا خربزه شاخدار را انتخاب کنید؟
کلم گیاهی حاوی بسیاری از مواد فعال یا بیواکتیو مانند کوئرستین، کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند چرخه سلولی، بقای سلولی، سیگنالینگ P53 و سیگنالینگ MAPK و موارد دیگر را دستکاری می کنند. کلم برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود زمانی که درمان مداوم سرطان تموزولوماید باشد. این به این دلیل است که کلم مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Temozolomide را حساس می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در خربزه شاخدار گیاهی عبارتند از کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین، آپیژنین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند تعمیر DNA، سیگنال دهی TGFB و استرس اکسیداتیو و غیره را دستکاری می کنند. خربزه شاخدار برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه نمی شود، زمانی که درمان مداوم سرطان تموزولوماید باشد، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که درمان سرطان را مقاوم می کند یا کمتر پاسخ می دهد.
کلم گیاهی روی خربزه شاخدار برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی و درمان تموزولوماید توصیه می شود.
Fruit NANCE یا SWEET CHERRY را انتخاب کنید؟
Fruit Nance حاوی بسیاری از مواد فعال یا بیواکتیو مانند کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین، آپیژنین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیکل سلولی، هیپوکسی و سیگنالینگ P53 و موارد دیگر را دستکاری می کنند. Nance برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود که درمان مداوم سرطان Temozolomide باشد. این به این دلیل است که Nance مسیرهای بیوشیمیایی را که به طور علمی گزارش شده است برای حساس کردن اثر Temozolomide اصلاح می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در میوه گیلاس شیرین عبارتند از: کورستین، کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند چرخه سلولی، رگ زایی و استرس اکسیداتیو و غیره را دستکاری می کنند. گیلاس شیرین برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه نمی شود، زمانی که درمان مداوم سرطان تموزولوماید باشد، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که باعث می شود درمان سرطان مقاوم باشد یا کمتر پاسخ دهد.
برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی و درمان تموزولوماید، نانس میوه با گیلاس شیرین توصیه می شود.
مغز بلوط آجیلی یا شاه بلوط اروپایی را انتخاب کنید؟
کره حاوی بسیاری از مواد فعال یا بیواکتیو مانند کورکومین، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین، فلورتین، آپیژنین است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند تعمیر DNA، چرخه سلولی، سیگنالینگ P53 و دینامیک میکروتوبول و غیره را دستکاری می‌کنند. باترنات برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود که درمان مداوم سرطان تموزولوماید باشد. این به این دلیل است که Butternut مسیرهای بیوشیمیایی را تغییر می دهد که به طور علمی گزارش شده است که اثر Temozolomide را حساس می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در شاه بلوط اروپایی عبارتند از: کورستین، کورکومین، الاژیک اسید، فورمونونتین، ایزولیکیریتیژنین. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ سلول های بنیادی، سیگنالینگ بتا کاتنین WNT و استرس اکسیداتیو و غیره را دستکاری می کنند. شاه بلوط اروپایی برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه نمی شود، زمانی که درمان سرطان در حال انجام تموزولوماید باشد، زیرا مسیرهای بیوشیمیایی را اصلاح می کند که درمان سرطان را مقاوم می کند یا کمتر پاسخ می دهد.
روغن شاه بلوط اروپایی برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی و درمان تموزولوماید توصیه می شود.
برای افراد با خطر ژنتیکی سرطان
سوالی که توسط افرادی که خطر ژنتیکی آستروسیتومای پروتوپلاسمی یا سابقه خانوادگی دارند این است که "چه چیزی باید با قبل متفاوت بخورم؟" و چگونه آنها باید غذاها و مکمل ها را برای مدیریت خطرات بیماری انتخاب کنند. از آنجایی که برای خطر سرطان هیچ اقدامی از نظر درمان وجود ندارد - تصمیم گیری در مورد غذاها و مکمل ها مهم است و یکی از معدود کارهای قابل انجام است. همه غذاهای گیاهی برابر نیستند و بر اساس ژنتیک شناسایی شده و امضای مسیر هستند - انتخاب غذا و مکمل ها باید شخصی باشد.
کدو سبز یا مارچوبه را انتخاب کنید؟
کدو تلخ سبزیجات حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، آپیژنین، فورمونونتین، لوپئول، کاتکول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند هیپوکسی، سیگنالینگ P53، سیگنال دهی انسولین و رگ زایی و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط با ATRX باشد، کدو تلخ برای خطر ابتلا به آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود. این به این دلیل است که کدو تلخ مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های اصلی آن مقابله می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در مارچوبه گیاهی کورکومین، آپیژنین، کوئرستین، فورمونونتین، لوپئول هستند. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ انسولین و اپی ژنتیک سرطان انکوژن و غیره را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به آستروسیتوم پروتوپلاسمی ATRX باشد، مصرف مارچوبه توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.
برای خطر ژنتیکی سرطان ATRX، کدو تلخ روی مارچوبه توصیه می شود.
میوه آلبالو یا پوملو را انتخاب کنید؟
آلبالو حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، آپیژنین، کوئرستین، فورمونونتین، لوپئول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند هیپوکسی، آنژیوژنز و سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR و غیره را دستکاری می کنند. آلبالو برای خطر ابتلا به آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود که خطر ژنتیکی مرتبط با ATRX باشد. این به این دلیل است که آلبالو مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضا کننده آن مقابله می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در میوه پوملو کورکومین، آپیژنین، کوئرستین، فورمونونتین، لوپئول هستند. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلف مانند سیگنالینگ انسولین و نقاط بازرسی چرخه سلولی و موارد دیگر را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به آستروسیتومای پروتوپلاسمی ATRX باشد، پوملو توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.
میوه آلبالو برای خطر ژنتیکی سرطان ATRX بیش از پوملو توصیه می شود.
آجیل گردوی معمولی یا شاه بلوط را انتخاب کنید؟
گردوی معمولی حاوی بسیاری از مواد فعال یا فعال زیستی مانند کورکومین، کوئرستین، الاژیک اسید، فورمونونتین، لوپئول است. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ P53، سیگنالینگ انسولین و آنژیوژنز و غیره را دستکاری می کنند. زمانی که خطر ژنتیکی مرتبط با ATRX باشد، گردوی معمولی برای خطر آستروسیتومای پروتوپلاسمی توصیه می شود. این به این دلیل است که گردو معمولی مسیرهای بیوشیمیایی را افزایش می دهد که با محرک های امضای آن مقابله می کند.
برخی از مواد فعال یا بیواکتیو موجود در شاه بلوط عبارتند از کورکومین، آپیژنین، الاژیک اسید، فورمونونتین، لوپئول. این مواد فعال مسیرهای بیوشیمیایی مختلفی مانند سیگنالینگ انسولین و اپی ژنتیک سرطان انکوژن و غیره را دستکاری می کنند. هنگامی که خطر ابتلا به آستروسیتومای پروتوپلاسمی ATRX باشد، شاه بلوط توصیه نمی شود زیرا مسیرهای امضای آن را افزایش می دهد.
گردو معمولی روی شاه بلوط برای خطر ژنتیکی سرطان ATRX توصیه می شود.
در نتیجه
غذاها و مکمل های انتخاب شده تصمیمات مهمی برای سرطان هایی مانند آستروسیتومای پروتوپلاسمی هستند. بیماران آستروسیتومای پروتوپلاسمی و افراد دارای خطر ژنتیکی همیشه این سوال را دارند: "چه غذاها و مکمل های غذایی به من توصیه می شود و کدام نه؟" یک باور رایج وجود دارد که یک تصور اشتباه است که همه غذاهای گیاهی می توانند مفید باشند یا نه، اما مضر نیستند. برخی غذاها و مکمل‌ها می‌توانند با درمان‌های سرطان تداخل داشته باشند یا محرک‌های مسیر مولکولی سرطان را تقویت کنند.
انواع مختلفی از نشانه های سرطان مانند آستروسیتوم پروتوپلاسمی وجود دارد که هر کدام دارای ژنتیک تومور متفاوت با تغییرات ژنومی بیشتر در هر فرد هستند. علاوه بر این، هر درمان سرطان و شیمی درمانی مکانیسم اثر منحصر به فردی دارد. هر ماده غذایی مانند کلم حاوی مواد فعال زیستی مختلف در مقادیر مختلف است که بر روی مجموعه های مختلف و متمایز مسیرهای بیوشیمیایی تأثیر می گذارد. تعریف تغذیه شخصی‌شده، توصیه‌های غذایی فردی برای نشانه‌های سرطان، درمان‌ها، ژنتیک، سبک زندگی و سایر عوامل است. تصمیمات شخصی سازی تغذیه برای سرطان نیازمند دانش زیست شناسی سرطان، علوم غذایی و درک درمان های مختلف شیمی درمانی است. در نهایت وقتی تغییراتی در درمان وجود دارد یا ژنومیک جدید شناسایی می شود - شخصی سازی تغذیه نیاز به ارزیابی مجدد دارد.
راه‌حل شخصی‌سازی تغذیه افزودنی تصمیم‌گیری را آسان می‌کند و تمام حدس‌ها را در پاسخ به این سوال حذف می‌کند، "چه غذاهایی را برای آستروسیتومای پروتوپلاسمی انتخاب کنم یا نه؟". تیم چند رشته ای افزونه شامل پزشکان سرطان، دانشمندان بالینی، مهندسان نرم افزار و دانشمندان داده است.
تغذیه شخصی برای سرطان!
سرطان با گذشت زمان تغییر می کند. تغذیه خود را بر اساس نشانه های سرطان، درمان ها، شیوه زندگی، ترجیحات غذایی، آلرژی ها و سایر عوامل سفارشی و تغییر دهید.
منابع
- اثرات و اهمیت فورمونونتین بر سطوح بیان HIF-1α و VEGF در بافت سرطان دهانه رحم موش.
- اثر دایدزین بر سرطان پروستات مقاوم به درمان در شرایط in vitro و in vivo در مقایسه با جنیستئین و عصاره سویا: تقویت رادیوتراپی.
- فعالیت ضد توموری in vitro و in vivo اسید نئوکلروژنیک در سلول‌های سرطان معده انسان با تولید ROS، از دست دادن پتانسیل غشای میتوکندری و القای آپوپتوز تکمیل می‌شود.