کدام سرطان از گنجاندن کورکومین در رژیم غذایی آنها سود می برد؟

های لایت

کورکومین به طور گسترده ای به دلیل مزایای سلامتی آن شناخته شده است و اغلب توسط بیماران سرطانی و افرادی که در معرض خطر ژنتیکی هستند استفاده می شود. با این حال، ایمنی و اثربخشی کورکومین برای بیماران سرطانی به عوامل بسیاری مانند نشانه سرطان، شیمی درمانی، سایر درمان ها و ژنتیک تومور بستگی دارد. دانستن اینکه برخی از غذاها و مکمل ها، مانند گریپ فروت و اسفناج، ممکن است با داروهای سرطان تداخل ضعیفی داشته باشند و باعث ایجاد واکنش های نامطلوب شوند، بسیار مهم است.

رژیم غذایی برای درمان سرطان بسیار مهم است زیرا می تواند بر نتایج درمان تاثیر بگذارد. بیماران سرطانی باید به دقت غذاها و مکمل های مناسب را انتخاب کرده و در رژیم غذایی خود بگنجانند. به عنوان مثال، کورکومین می‌تواند برای افرادی که مبتلا به آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس هستند که تحت کتوکسیماب قرار می‌گیرند مفید باشد، اما ممکن است برای بیمارانی که Ifosfamide برای سارکوم سلول‌های گرد اولیه دریافت می‌کنند، مفید نباشد. علاوه بر این، در حالی که کورکومین می تواند به افراد دارای یک عامل خطر ژنتیکی "CDKN2A" کمک کند، ممکن است برای افرادی که خطر ژنتیکی متفاوتی دارند پیشنهاد نشود. شخصی سازی برنامه های غذایی بر اساس سلامت، درمان و ژنتیک ضروری است.

درک اینکه تصمیم گیری در مورد مناسب بودن کورکومین برای یک بیمار سرطانی باید فردی باشد بسیار مهم است. عوامل مهمی مانند نوع سرطان، روش‌های درمان، ساختار ژنتیکی، خطرات ژنتیکی، سن، وزن بدن و سبک زندگی در تصمیم‌گیری در مورد انتخاب مناسب کورکومین حیاتی هستند. ژنتیک و ژنومیک، به ویژه، قابل توجه است. از آنجایی که این عوامل می توانند تکامل یابند، ضروری است که به طور منظم انتخاب های غذایی را برای مطابقت با تغییرات در وضعیت سلامت و درمان تطبیق دهید.

در نتیجه، یک رویکرد کل نگر به انتخاب های رژیم غذایی حیاتی است، به جای ارزیابی هر ماده فعال به طور جداگانه یا نادیده گرفتن آن به طور کامل، بر روی اثرات کلی تمام اجزای فعال در غذاها/مکمل هایی مانند کورکومین تمرکز می کند. این چشم انداز گسترده رویکرد منطقی و علمی تر را برای برنامه ریزی رژیم غذایی برای سرطان تقویت می کند.

بررسی مختصر

استفاده از غذاها و مکمل های گیاهی مانند ویتامین ها، گیاهان، مواد معدنی، پروبیوتیک ها و مکمل های تخصصی مختلف در میان بیماران سرطانی رو به افزایش است. این مکمل ها برای ارائه غلظت بالایی از مواد فعال خاص طراحی شده اند که بسیاری از آنها در غذاهای مختلف نیز وجود دارند. غلظت و تنوع مواد فعال بین غذاها و مکمل ها متفاوت است. غذاها معمولاً طیف وسیعی از مواد فعال را ارائه می دهند اما در غلظت های پایین تر، در حالی که مکمل ها غلظت بالاتری از مواد خاص را ارائه می دهند.

با توجه به عملکردهای علمی و بیولوژیکی متنوع هر ماده فعال در سطح مولکولی، در نظر گرفتن اثرات ترکیبی این اجزا هنگام تصمیم گیری در مورد غذاها و مکمل ها برای خوردن یا نخوردن بسیار مهم است.

این سوال مهم مطرح می شود: آیا باید کورکومین را به عنوان یک ماده غذایی یا مکمل در رژیم غذایی خود بگنجانید؟ اگر استعداد ژنتیکی سرطان مرتبط با ژن CDKN2A دارید، مصرف کورکومین توصیه می شود؟ اگر در عوض خطر ژنتیکی شما از ژن نشات بگیرد چه؟ در صورت تشخیص سارکوم سلولی اولیه یا اگر تشخیص شما آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس باشد، استفاده از کورکومین در رژیم غذایی مفید است؟ علاوه بر این، اگر تحت درمان با ستوکسیماب هستید یا اگر برنامه درمانی شما از Cetuximab به Ifosfamide تغییر کند، مصرف کورکومین چگونه باید تنظیم شود؟ درک این نکته ضروری است که اظهارات ساده انگارانه مانند "کورکومین طبیعی است، بنابراین همیشه مفید است" یا "کورکومین ایمنی را تقویت می کند" برای انتخاب آگاهانه غذا/مکمل کافی نیست.

علاوه بر این، ارزیابی مجدد مناسب بودن استفاده از کورکومین در رژیم غذایی در صورت ایجاد تغییرات در رژیم درمانی ضروری است. به طور خلاصه، هنگام تصمیم گیری در مورد گنجاندن غذاها یا مکمل هایی مانند کورکومین در رژیم غذایی خود برای فواید آن، باید اثرات بیوشیمیایی کلی تمام مواد تشکیل دهنده را در نظر بگیرید، عواملی مانند نوع سرطان، درمان های خاصی که تحت آن قرار می گیرید، استعدادهای ژنتیکی. و انتخاب سبک زندگی

سرطان

سرطان همچنان یک چالش مهم در زمینه پزشکی است و اغلب باعث ایجاد اضطراب گسترده می شود. با این حال، پیشرفت های اخیر نتایج درمان را بهبود بخشیده است، به ویژه از طریق رویکردهای درمانی شخصی، روش های نظارت غیرتهاجمی با استفاده از نمونه های خون و بزاق، و توسعه ایمونوتراپی. تشخیص زودهنگام و مداخله به موقع در تأثیر مثبت بر نتایج کلی درمان بسیار مهم بوده است.

آزمایشات ژنتیکی نوید قابل توجهی در ارزیابی خطر ابتلا به سرطان و استعداد ابتلا به سرطان در مراحل اولیه می دهد. با این حال، برای بسیاری از افراد با استعدادهای خانوادگی و ژنتیکی به سرطان، گزینه‌های مداخله درمانی، حتی با نظارت منظم، اغلب محدود است یا وجود ندارد. پس از تشخیص نوع خاصی از سرطان، مانند آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس یا سارکوم سلول گرد اولیه، استراتژی های درمانی باید بر اساس ژنتیک تومور فرد، مرحله بیماری و همچنین عواملی مانند سن و جنسیت شخصی سازی شوند.

پس از درمان، نظارت مداوم برای تشخیص هر گونه علائم عود سرطان و اطلاع رسانی تصمیمات بعدی ضروری است. بسیاری از بیماران سرطانی و کسانی که در معرض خطر هستند، اغلب به دنبال مشاوره در مورد گنجاندن برخی غذاها و مکمل‌ها در رژیم غذایی خود هستند که نقش مهمی در فرآیند تصمیم‌گیری کلی آنها در مورد مدیریت سلامت دارد.

سوال مهم این است که آیا هنگام تصمیم گیری در مورد انتخاب های غذایی، مانند کورکومین، خطرات ژنتیکی و تشخیص سرطان خاص را فاکتور بگیریم. آیا خطر ژنتیکی سرطان ناشی از جهش در CDKN2A همان پیامدهای مسیر بیوشیمیایی جهش در ژن های دیگر را دارد؟ از نقطه نظر تغذیه، آیا خطر مرتبط با آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس با سارکوم سلول گرد اولیه برابر است؟ علاوه بر این، آیا ملاحظات رژیم غذایی برای کسانی که تحت ایفوسفامید قرار می گیرند مانند کسانی که ستوکسیماب دریافت می کنند، باقی می ماند؟ این ملاحظات در انتخاب غذایی آگاهانه برای افراد با خطرات ژنتیکی مختلف و درمان‌های سرطان بسیار مهم است.

کورکومین - یک مکمل غذایی

مکمل کورکومین شامل طیف وسیعی از مواد فعال از جمله کورکومین است که هر کدام در غلظت‌های متفاوتی وجود دارند. این مواد بر مسیرهای مولکولی، به ویژه سیگنالینگ بتا کاتنین WNT، ترمیم DNA، سیگنالینگ سرامید و سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR تأثیر می‌گذارند که جنبه‌های حیاتی سرطان را در سطح سلولی، مانند رشد تومور، گسترش و مرگ سلولی تنظیم می‌کنند. با توجه به این تأثیر بیولوژیکی، انتخاب مکمل‌های مناسب مانند کورکومین، به تنهایی یا در ترکیب، به یک تصمیم حیاتی در زمینه تغذیه سرطان تبدیل می‌شود. هنگام در نظر گرفتن استفاده از کورکومین برای سرطان، توجه به این عوامل و مکانیسم های مختلف ضروری است. این به این دلیل است که، مشابه درمان‌های سرطان، استفاده از کورکومین یک تصمیم جهانی مناسب برای همه سرطان‌ها نیست، اما باید شخصی‌سازی شود.

انتخاب مکمل های کورکومین

پرداختن به این سوال "چه زمانی باید از کورکومین در زمینه سرطان اجتناب کنم" چالش برانگیز است زیرا پاسخ بسیار فردی است - به سادگی "بستگی دارد!". مشابه اینکه درمان سرطان ممکن است برای هر بیمار موثر نباشد، ارتباط و ایمنی یا فواید کورکومین بسته به شرایط شخصی متفاوت است. عواملی مانند نوع خاص سرطان، استعدادهای ژنتیکی، خطرات ژنتیکی، درمان‌های فعلی، سایر مکمل‌های مصرفی، عادات سبک زندگی، BMI، و هر گونه حساسیت، همگی در تعیین مناسب بودن یا اجتناب از مصرف کورکومین نقش دارند و بر اهمیت توجه شخصی در چنین تصمیماتی.

1. آیا مکمل های کورکومین برای بیماران سارکوم سلول گرد اولیه که تحت درمان با ایفوسفامید قرار می گیرند مفید خواهد بود؟

سارکوم سلول گرد اولیه با جهش های ژنتیکی خاصی مشخص می شود، یعنی CIC، ATM و FBXW7، که منجر به تغییرات در مسیرهای بیوشیمیایی، به ویژه تعمیر DNA، نقاط بازرسی چرخه سلولی، ارائه آنتی ژن و اصلاح پس از ترجمه می شود. اثربخشی درمان سرطان، مانند ایفوسفامید، به مکانیسم اثر آن در این مسیرهای خاص بستگی دارد. استراتژی ایده‌آل شامل همراستایی اقدامات درمان با مسیرهایی است که منجر به سرطان می‌شود، در نتیجه از یک رویکرد شخصی و مؤثر اطمینان حاصل می‌شود. در چنین سناریوهایی، اجتناب از غذاها یا مکمل های غذایی که ممکن است اثرات درمان را خنثی کنند یا این همسویی را کاهش دهند، بسیار مهم است. به عنوان مثال، مکمل کورکومین، که بر ترمیم DNA تأثیر می‌گذارد، ممکن است در مورد سارکوم سلولی اولیه در هنگام تحت درمان با ایفوسفامید، انتخاب مناسبی نباشد. این به این دلیل است که ممکن است پیشرفت بیماری را تشدید کند یا در اثربخشی درمان اختلال ایجاد کند. هنگام انتخاب یک برنامه غذایی، مهم است که عواملی مانند نوع سرطان، درمان های مداوم، سن، جنسیت، BMI، شیوه زندگی و هر گونه جهش ژنتیکی شناخته شده را در نظر بگیرید.

2. آیا مکمل‌های کورکومین برای بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس که تحت درمان با ستوکسیماب قرار می‌گیرند، مفید خواهد بود؟

آدنوکارسینوم کولورکتال موسینوس اولیه با جهش های ژنتیکی خاصی مانند TTN، APC و KRAS شناسایی می شود که منجر به تغییرات در مسیرهای بیوشیمیایی، به ویژه سیگنالینگ بتا کاتنین WNT، آنژیوژنز، سیگنال دهی گیرنده جفت شده با پروتئین و سیگنالینگ فاکتور رشد می شود. اثربخشی یک درمان سرطان، مانند Cetuximab، با تعامل آن با این مسیرها تعیین می شود. هدف این است که اطمینان حاصل شود که درمان به خوبی با مسیرهایی که سرطان را هدایت می کند، هماهنگ است و یک رویکرد درمانی شخصی را امکان پذیر می کند. در این زمینه، غذاها یا مکمل هایی که با درمان سازگار هستند یا این همسویی را تقویت می کنند باید در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، مکمل کورکومین یک گزینه منطقی برای کسانی است که مبتلا به آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس تحت کتوکسیماب هستند. این به این دلیل است که کورکومین بر مسیرهایی مانند سیگنالینگ بتا کاتنین WNT تأثیر می‌گذارد که می‌تواند عوامل ایجادکننده آدنوکارسینوم کولورکتال اولیه موسینوس را مهار کند یا اثربخشی Cetuximab را به همراه داشته باشد.

3. آیا مکمل های کورکومین برای افراد سالم با خطر ژنتیکی مرتبط با جهش CDKN2A ایمن هستند؟

CDKN2A نقش مهمی در ارزیابی خطر سرطان ایفا می کند. جهش در CDKN2A می تواند مسیرهای بیوشیمیایی حیاتی، از جمله سیگنالینگ PI3K-AKT-MTOR، نقاط بازرسی چرخه سلولی و چرخه سلولی را مختل کند، که بر رشد سرطان تأثیر می گذارد. اگر پانل ژنتیکی شما جهش‌هایی را در CDKN2A مرتبط با سرطان پوست نشان داد، مکمل‌های کورکومین را در برنامه غذایی خود بگنجانید. این مکمل‌ها می‌توانند به طور مثبت بر مسیرهایی مانند سیگنال‌دهی PI3K-AKT-MTOR تأثیر بگذارند و با ارائه پشتیبانی مرتبط برای افراد مبتلا به جهش‌های CDKN2A و نگرانی‌های مربوط به سلامتی مفید باشند.

در نتیجه

دو نکته مهم که باید به خاطر بسپارید این است که درمان سرطان و تغذیه هرگز برای همه یکسان نیست. تغذیه، از جمله غذا و مکمل‌هایی مانند کورکومین، ابزار مؤثری است که می‌تواند توسط شما در هنگام مواجهه با سرطان کنترل شود.

"چی بخورم؟" رایج ترین سوالی است که بیماران سرطانی و در معرض خطر ابتلا به سرطان می پرسند. پاسخ صحیح این است که به عواملی مانند نوع سرطان، ژنتیک تومور، درمان های فعلی، آلرژی ها، سبک زندگی و BMI بستگی دارد.

با کلیک بر روی پیوند زیر و پاسخ دادن به سوالات مربوط به نوع سرطان، درمان، شیوه زندگی، آلرژی، سن و جنسیت، شخصی سازی تغذیه خود را برای سرطان از افزونه دریافت کنید.

منابع

• رابطه ساختاری مشتقات کورکومین متصل به دامنه BRCT DNA پلیمراز لامبدا انسانی.
• متعادل کننده ترمیم و تحمل آسیب DNA ناشی از عوامل آلکیله کننده.
• کورکومین (دیفرولوئیل متان) فعال سازی سازنده فاکتور هسته ای کاپا B و ایکاپا بالفا کیناز را در سلول های مولتیپل میلوم انسانی کاهش می دهد و منجر به سرکوب تکثیر و القای آپوپتوز می شود.
• تجزیه و تحلیل پان سرطان کل ژنوم
• cbioportal برای ژنومیک سرطان
• cbioportal برای ژنومیک سرطان
• miR-100 و miR-100b مشتق از lncRNA MIR125HG، مقاومت ستوکسیماب را از طریق سیگنال دهی Wnt/β-catenin واسطه می کنند.
• کورکومین رشد را از طریق مسیر Wnt/β-کاتنین در سلول‌های سرطانی ریه سلول‌های غیر کوچک مهار می‌کند.